Eén van de redenen dat ik als ZZP'er ben begonnen. Tegen een 'je komt maar. of je zoekt ander werk'-toontje zou ik dus al echt niet tegen kunnen. Vooral niet als het gaat over een uitzonderlijke situatie betreft mijn kind. Ja, deze gaat voor mij altijd voor. Dus ook op het werk. Ik kan ergens bepaalde leidinggevende wel voorstellen die ook te maken krijgen met ongemotiveerde, luie lamzakken. Die bij elke snik en hoest thuisblijven en daarmee ook de baas in een lastig parket brengen, maar dan nog... Een beetje medeleven kan echt geen kwaad en ik vind ergens ook niet dat TS zichzelf ergens voor hoeft te verontschuldigen. Ook als werkneemster mag zij prima opkomen voor haar eigen rechten en de zorg voor haar kind op nummer één zetten.
Een kind met een longontsteking vat ik niet op als 'elke keer afmelden'? Dat kan gewoon eens voorkomen en na een ziekenhuisopname... Tsja. Dan had ik graag ook zelf even een oogje in het zeil gehouden hoor.
Ben ik met je eens. Ook ik vind om o.a. die reden het heerlijk om als zzper te werken. Mijn jongste is nu hartstikke ziek en ik vind het nu al fijn dat hij niet naar een opvang hoeft! Laat staan met wat anders.
En moeder ook . Maakt toch niet uit, iemand moest vrij nemen. Misschien gaat het bij haar man nog wel moeilijker. In spoedgevallen (ja ik vind een ziekenhuisopname van een kind wel een spoedgeval) moet je toch wat.
Je begrijpt de strekking toch wel? Iets meer meedenken met de leidinggevende maakt heel veel verschil en de moeder hoeft niet altijd vrij te nemen, de vader kan dat ook. Of je doet het omstebeurt, of wat het beste uitkomt. Als je net een nieuwe baan hebt komt het niet zo goed uit. Als vrouw ook aan jezelf denken, niet alleen het werk van de man is belangrijk en een kindje vindt het ook heel fijn als pappa voor hem zorgt. En de ziekenhuisopname was al voorbij, dus het was geen spoedgeval. Als mijn kind met spoed wordt opgenomen, zitten ik en de vader er uiteraard allebei bij. Vanuit daar denk je verder. Wie gaat wat doen en hoe. Het leven draait door en je hebt verantwoordelijkheden. Ook naar je kind toe he! Als je je baan verliest is er ook minder inkomen.
Ik snap de strekking heel goed. Jij denk dat zij vrij heeft genomen omdat zij de moeder is, misschien kon haar man absoluut geen vrij nemen, gewoon omdat zijn werk belangrijker is. Misschien is hij chirurg, misschien verdient hij veel meer en is het dus belangrijker dat hij zijn baan houdt. Je komt meteen met het vooroordeel dat ze vrij neemt omdat zij de moeder is, maar je weet helemaal niet de reden erachter. Ik kan bijvoorbeeld veel makkelijker vrij nemen dan mijn man, dus ik neem vaker vrij. Had net zo goed andersom kunnen zijn.
Helemaal mee eens! Ik zal wel naïef zijn, maar ik vind veel dames hier erg 'hard'. Als een van mijn kids zo ziek was en een nacht in het ziekenhuis moest doorbrengen zou ik 's morgens ook écht niet gaan werken. En ja, ik zou verwachten dat mijn leidinggevende daar begrip voor zou hebben (er blij mee zijn is iets anders). Druk of niet, je bent niet onvervangbaar. En we zijn potverdorie toch allemaal mensen.. :/
Nou, ja, helemaal dit: Niemand is onmisbaar op zijn werk! als jij morgen dood bent, hebben ze overmorgen al wel weer een ander voor jou in de plaats
allereerst beterschap!! Ik vind het zeer ongepast hoe je leidinggevende reageerde. Ze had op zn minst even kunnen voorstellen of je zelf voor vervanging kon zorgen en anders of je kon komen om miss de helft van het aantal kamers te poetsen en dat iemand anders de andere kamers over nam. Heb zelf ook in een hotel gewerkt, en zodra iemand niet kon kregen de andere meiden die kamers erbij. of ik regelde iemand die wel kon werken.. zeker bastion hotel!! Daarbij weet je als leidinggevende dat je iemand aan neemt met een kind en deze dus weleens ziek kan zijn of in dit geval in het ziekenhuis lag. Sorry hoor maar als ik iemand aan neem met een kind, weet ik dat dit kan gebeuren en zal dan ook altijd zorgen dat ik vervanging kan regelen!! Mijn kind gaat altijd voor het werk!! (eigen zaak) ps. ik zal proberen om met je leidinggevende te praten en anders blijven werken en heeel hard op zoek gaan naar ander werk. SUCCES!!!
Nou dit inderdaad... Je wilt toch gewoon dat het goed gaat met je kind.. Je joeft er niet alleen maar voor je kind te zijn als hij/zij half dood in het ziekenhuis ligt...
Heb je wel gelezen? Het gaat toch niet direct om wel of niet vrij zijn als je kind ziek is. Maar om mee denken met de leidinggevende. Iets proberen te regelen, zoals een half dagje, of zelf vervanging regelen. Maar simpel afzeggen en stug vol blijven houden dat je kind voor gaat, dan doe je je werkgever en jezelf tekort. En wees eerlijk, meestal nemen de vrouwen vrij en de mannen niet. Dat is een probleem. Dat maakt jou en mij als moeders een zwakkere kandidaat bij sollicitaties. Het komt heel vaak voor dat je vrij moet nemen voor je kinderen, werkgevers weten dat heus wel, maar blijf flexibel,dan krijg je veel meer voor elkaar. @TS En fijn dat ze zich al beter voelt! Probeer je niet af te branden hoor, maar ik kan me goed voorstellen dat een leidinggevende van de huishouding veel afzeggingen krijgt vanwege zieke kinderen. En ik verbaas me over hoe veel moeders reageren. Maar ik heb zelf wel eens gewerkt in de huishouding in een hotel en vond het een vreselijke werksfeer, dus wat dat betreft geef ik je wel gelijk hoor. Erg veel geven hun ook niet om de werknemers. Dan hebben de werknemers vanzelf ook deze houding.
Hoi allemaal, Vandaag met haar gesproken en na een lang pittig telefoongesprek is alles uitgepraat. We hebben beiden excuses aangeboden en hopen dat het niet meer voor zal komen. Natuurlijk voel ik mij nog steeds een beetje naar, maar ik ben al blij dat zij akkoord gaat met dat ik pas zaterdag weer kan beginnen. Ik bedank jullie allemaal voor de reacties !! Mijn dochter is vandaag wat zwakker, maar de medicijnen doen hun werk godzijdank!
Ze was opgenomen op 1ste paasdag. Het bedrijf van mijn man is 24 uur open en de voorman/chef was er niet aanwezig. Er zijn altijd wel mensen nodig bij hem en hij zorgt voor de hoofdinkomen, dus zijn baan betaald de huur,verzekeringen,eten etc.. Mijn salaris wilde ik gebruiken om te sparen begrijp je.. Gelukkig is het al uitgepraat en was het gewoon één grote miscommunicatie.. natuurlijk ben ik nu extra op mijn hoede en heeft mijn man er gister met zijn eigen werkgever erover gehad.. zijn werkgever toont veel meer begrip en vind het absoluut geen probleem als hij ooit een keer niet kan door een noodgeval.. dus voor de volgende keer is dit ook geregeld en is mijn man nu nummer 1 qua noodgevallen.. het was gewoon heel erg schrikken voor mij, omdat ik nog nooit een ziekenhuisopname heb meegemaakt (en hopelijk nooit meer zal meemaken, ik heb nu echt respect voor de ouders met langdurige zieke kinderen!!)