maar net als wat ik vertel, geloof jij dan echt dat mijn dochter op zondag kaas eet alsof dr leven ervan afhangt, op woensdag tussen de middag lust ze het niet meer, ze gaat ervan kokhalzen en woensdag bij het avondeten weer wel
Ik heb 2 kinderen, de oudste is een heel moeilijke eter, de jongste eet alles, ervaring qua eten genoeg. Zelf werd ik vroeger soms wel gedwongen en ik kan je vertellen dat het eten daar zeker niet beter van wordt.
En er staat toch niks in over altijd een kind zijn zin geven? Ik vind door laten eten bij kokhalzen gewoon te ver gaan. Ook als het kokhalzen "nep" is. Waarom zou een kind dat doen? Niet omdat hij het met smaak aan het op eten is. Nou en dan heeft hij iets gekozen wat hij niet zo lekker vind halverwege (idd het voorbeeld met de cornflakes, dat wordt halverwege zo ranzig), dan moet hij het maar opeten omdat hij dat heeft gekozen.. Ik snap dat gewoon niet. Hij kokhalst omdat hij niet meer wil, dat kun je ook gewoon respecteren.
Je hebt zwart, wit en daartussen een heeeeeeel groot grijs gebied... Had ik het hem gewoon gegeven na zijn vraag, terwijl ik wist dat hij het niet lekker vond en ik had het hem op laten eten, okay, dat kan ik een nare situatie noemen. Maar ik had hem het al gezegd hè, "lieverd, je lust dat niet!" En toch doordrammen. Nouja, dan kan je het krijgen ook, maar dan niet halverwege gaan zeuren. Deze situatie is waar het om gaat, niet dat hij zozeer gedwongen wordt om persé op te eten wat er op z'n bord ligt.. Zoals al eerder door mij gezegd, hij hoeft bijvoorbeeld ook geen korstjes met pitjes te eten. Daar gruwt hij van, wie ben ik om hem daarin te dwingen als hij wel netjes brood eet zonder die pitjes...
@loetje: ik snap jou in dit geval ook wel hoor, al had ik het zelf anders aangepakt. Het gaat mij meer om de negatieve tendens hier in dit topic. Kinderen die kokhalzen doen dat voor de aandacht en "nep". Toch jammer dat er op die manier naar kinderen wordt gekeken.
Wat onze insteek is: nooit dwingen om te eten. Maar dan krijgen ze verder ook niet iets anders. Dit is wat de pot schaft. En als ze iets per se willen eten en ze vinden het niet lekker, dan krijgen ze dat idd voortaan niet meer. Ik zou het trouwens sowieso wat meer 'overleggen' als ze het per se willen: dat ze dan tenminste zoveel hapjes moeten eten, ook al vinden ze het héél vies. Maar goed, mijn oudste is nog geen 3, dus wie weet wat ik over 4 jaar zeg Ik weet idd wel dat kinderen op commando kunnen kokhalzen (mijn broertje kon zelfs vrijwillig overgeven ), haha! Volgens mij heb je het goed opgelost hoor!
Ja maar moeder heeft dit van tevoren gezegd. het overkwam hem niet zo maar (dat kokhalzen, nep of echt) Ik heb de kinderen nog niet in die leeftijd, wel met mensen gewerkt met verstandelijke beperking en die hebben ook die leeftijd kwa niveau en als wij duidelijk waren van te voren over het eten, dan moest diegene het ook echt op eten. gebeurde dit neit, dan was het geen koekje of wat anders lekkers die avond. ook al kreeg de rest wel. zo creeer je duidelijke situatie voor een volgende keer. naja mijn mening dus
Eens. Mijn dochter is geen goede eter en ik doe dan ook niet moeilijk als ze niet meer wel en maar 2 happen heeft genomen maar mijn dochter is 2 en geen 7. Op dat kokhalsen had ik hem even heel streng aangesproken want dat doen we hier niet als machtsmiddel.
Op schrift is gewoon heel moeilijk te oordelen over een situatie. Zolang je de lepel niet in zn mond duwt en hij het verder zonder echt drama opgegeten heeft, dan valt het best wel mee toch. En jij kent je kind t beste! Zo kan ik je een voorbeeld noemen van onze 6 jarige dochter. Die kan ook zo lekker tegen de draad in. Die heeft onlangs laxeermiddelen voorgeschreven gekregen, in eerste instantie movicolon. Nou DRAMAAAA!! Echt, niet naar binnen te krijgen! Zelfs een logeerpartijtje bij oma werd afgebeld als straf, deed haar niks, nam niks in! Kon smeken, praten, mopperen....now way dat ze t innam. Toen kreeg ze lactulose en wederom weigerde ze het in te nemen. Er gingen al 5 dagen overheen inmiddels. Tot mijn man het ZO zat was en haar gewoon in de houdgreep de 5ml naar binnen heeft gegoten. Klinkt barbaars en was echt niet leuk om te doen, maar toen had ze t eindelijk geproefd en ontdekte ze dat het wel lekker was. Nu vraagt ze er iedere dag gewoon om
@suus1983: maar jij stelt het heel zwart/wit. Ik denk zeker dat er kinderen zijn die kokhalzen omdat ze iets vies vinden. Maar er zijn ook kinderen die het doen om een punt te maken, zoals de dochter van tulip. Ik denk dat het dus van het kind, of de situatie, afhangt hoe je het beste kan reageren. Als een kind iets niet lust dan hoeft hij/zij het ook echt niet op te eten. Ik lust inderdaad ook wel eens iets niet. Maar dat lust ik dan ook echt altijd niet. Niet de ene dag wel en de andere dag niet. Als het kokhalzen daarentegen onderdeel is van een machtsstrijd en het kind zet dat in om zijn/haar zin te krijgen, denk ik dat je het beter anders aan kan pakken. Eerst kind tot bedaren brengen (bord weg, of kind even weg van tafel), situatie uitleggen en kind een keuze geven. O.i.d. Maar goed: zo zwart/wit is het dus niet.
Ik weet niet hoe "moeilijk" jou kind is met het eten en dan is het ook wat moeilijk om in te schatten hoe je het zou kunnen benaderen. Hier doen we over het algemeen niet moeilijk over het eten. Je eet wat de pot schaft en lust je het toevallig niet dan is dat jammer. Mijn dochter lust geen kaas maar vraag dit wel voor op haar boterham. Terwijl ik aan het smeren ben geef ik haar vast een klein stukje, wat ik steevast terug krijg na een muizenhapje met de mededeling dat ze het niet lust en dus ook niet meer op de boterham wil Ik hou ook niet van fruitloops en al die andere dingen die in de melk moeten/kunnen. In het begin is het lekker en knapperig en daarna (zo halverwege het bakje) wordt het 1 grote kleffe gore bende en smaakt je melk ook niet meer naar melk. De volgende keer zou ik hem gewoon een klein beetje (half portie) klaarmaken. Waarschijnlijk heeft hij het dan wel op voordat het klef wordt en vind hij het wel gewoon lekker.
Ik geloof best dat ze woensdmiddag de kaas nog steeds lekker vind hoor, maar ik geloof er ook in dat ze dan om wat voor reden dan ook, geen trek meer heeft in kaas. Nou klaar toch. Hoeven ze bij mij niet om te kokhalzen, dan eten ze het gewoon niet.
Hier ook. Ik heb er nare ervaringen met eten/gezelligheid aan tafel aan overgehouden. Niet dat ik een trauma ofzo heb, maar ik weet wel dat dwingen tot eten (met als gevolg kokhalsen) niet de manier is. Ik heb als kind altijd slecht gegeten, en ging echt niet beter eten door hoe mijn ouders het aanpakten. Onze dochter is ook geen geweldige eter. Ze kan ook 6x om ander beleg vragen (daar trapt mama niet in, maar oma wel..). Tjah, ze mag 1x kiezen, eet ze dat niet op dan is het pech en eet ze maar niks. Ze mag zelf weten hoeveel ze eet, maar ze eet wel wat de pot schaft. Ze mag ook zelf opscheppen, maar hoeft dan echt haar bord niet leeg te eten. Onze dochter eet redelijk, en we hebben nooit strijd aan tafel.. Ik at vroeger uiteindelijk misschien ook wel redelijk, maar daar ging dan wel een enorme strijd aan vooraf..