Hallo allemaal, Wij zijn al sinds 2004 bezig een kindje van ons samen te krijgen (heb er 2 uit een vorige relatie) en sinds deze ronde doen we zelfinseminatie met donorsperma. Zit nu een week voor NOD en vanaf vandaag dezelfde symptomen als altijd in mn PMS-periode. Mn darmen rommelen dan zo erg dat je het haast geen gerommel meer kan noemen (ik noem 't darmkreunen), mn buik blaast op als een ballon en zo nog wel meer dingen die ik dus altijd heb voordat ik ongi word. En dus heb ik nu, zelfs een week voor mn NOD, alweer het gevoel dat het weer mislukt is. Misschien een beetje pessimistisch van me, maar zelfs nu we goede zaadjes hebben vraag ik me af of het ooit nog zal lukken, na zo veel teleurstellingen. Zijn er meer die dit gevoel hebben?
Heel herkenbaar. Wij zijn nu bezig met de 2e IUI en ik roep ook al een week dat het niet raak is. Dat gevoel heb ik gewoon. Ten eerste ken ik mijn lichaam redelijk goed na 2 jaar geen pil gebruikt te hebben. En ten tweede denk ik dat het ook een groot deel zelfbescherming is. Als ik maar roep dat het toch niet gelukt is doet het misschien niet zoveel pijn. Heel veel succes en sterkte meid!
Bedankt voor je reactie en jij ook heel veel sterkte! Laten we hopen dat ons gevoel deze keer onterecht is
Ook hier herkenning. Zeker als je behoorlijk last hebt van PMS-klachten, dan weet je vrij vroeg in je cyclus dat het (waarschijnlijk) niet raak is. Al weet je het natuurlijk nooit! Je lichaam kan je natuurlijk alsnog verrassen. Nog heel even afwachten... Je bent al lang bezig, dus ik kan me voorstellen dat het soms lastig is om de moed erin te houden. Maar toch doen hoor! De aanhouder wint...
hey ik mag helemaal niet klagen ben net begonnen dus respect voor jullie maar heb dat nu al van he shit weer niet en dat nog maar 2 x had vroeger al t gevoel ik kan geen kinderen krijgen waarom weet ik niet hoop dat mijn gevoel liegt! jullie heel veel succes
To Lisa1983: Ik denk dat het voor veel vrouwen een onzekerheid is als het gaat om de kinderwens: lukt het bij mij wel?!? Volgens de cijfers blijven heel erg weinig vrouwen kinderloos als de wens er wel is. Laten we hier dan maar op vertrouwen! (al voelt het niet altijd zo aan... jammer genoeg)...
@lisa1983, zelfs al ben je nog maar zo kort bezig, begrijp ik dat gevoel ook. Het is gewoon de onzekerheid waarin je verkeert. Als iemand ons nu zou kunnen garanderen dat het gaat lukken, dan verandert de situatie compleet. Tuurlijk is er dan nog teleurstelling, maar als je zeker zou weten dat het uiteindelijk wel goedkomt, dan is het toch iets minder erg. Althans, ik weet zeker dat dat bij mij zo zou zijn.
Helemaal mee eens BabsieG. Als je zwart op wit kon krijgen dat het in ieder geval zou gaan lukken, wanneer dan ook, dan zou dat een hoop onzekerheid en stress schelen voor vele van ons!
denk ook wel als je dan eenmaal zwanger bent dat je dan denk tsss waar heb ik me me hele leven of iig een groot deel druk over gemaakt ! en als je die twijfels niet hebt en zo dan is het natuurlijk ook geen verassing als t dan zo ver is t is gewoon een wonder zo iets moois als het je over komt !
Heel herkenbaar! Ik ben er dit keer ook alweer van overtuigd dat het toch niet raak is. Ben ik ook niet zo pissed als ik weer een negatest in mijn hand houd... Maar ja, aan de andere kant, blijf ik toch ook wel weer hopen....
Ik ben nog niet zo heel lang bezig. De keren dat het raak kon wezen, hoopte ik zo, .. maar dacht elke keer ; het zal wel niet raak wezen! En dan gevoel zal ik wel blijven hebben...