Al een tijdje een trouwe meelezer, maar heb nu zelf ook een vraagje. Aan het begin van mijn zwangerschap heb ik Fluoxetine (antidepressiva) en de pil nog geslikt, omdat ik niet wist dat ik zwanger was. Rond de 7 weken ben ik gestopt met beide omdat ik toen positief testte. Nu maak ik mij soms zorgen wat de gevolgen hiervan kunnen zijn. Heeft iemand hier ervaring mee? Of zelf ook AD gebruikt tijdens begin zwangerschap of hele zwangerschap De arts heeft hier nooit iets over gezegd, en heb nu geen afspraken meer staan aangezien ik toch geen medicatie meer gebruik. De 20-weken echo was prima en geen bijzonderheden. Kan het zo zijn dat een embryo in de eerste weken van de zwangerschap tot bijvoorbeeld 7 weken langzamer gegroeid is door mijn medicijngebruik toen (groeivertraging) en daarna gewoon weer normaal gaat groeien toen ik met de medicijnen stopte? Of dat er een rustpauze in de groei heeft plaatsgevonden? En dat de baby dus eigenlijk ouder is dan wat er op de termijnecho naar voren kwam. Of is dit onwaarschijnlijk? Bij alle echo’s tot nu toe groeit de baby gemiddeld volgens de uitgerekende datum. Maar vraag het mij soms af of ik dan toch niet langer zwanger ben en of de termijnecho dan wel betrouwbaar is qua zwangerschapsduur? En of er evt. gevolgen zijn van kort medicijn gebruik aan het begin
Dit geld dus ook voor prozac: http://www.poppoli.nl/2015/06/antidepressiva-tijdens-zwangerschap-lijken-veilig/ Verder kan ik nergens terug vinden dat het groeivertraging zou kunnen opleveren.
Ik slikte ook ad en heb van alles meegemaakt op zwmagerschapsgebied (zie onderschrift) maar dit heeft niets te maken met het slikken van de antidepressiva. Groeiachterstand had mijn dochtertje* wel maar volgens mij had dit niet te maken met de ad. Ze kreeg wel extra hartecho's maar daarmee was alles altijd tip top in orde.
Volgens mij kan het geen kwaad! Ik rookte slikte sterke antibiotica en dronk alcohol. Toen ik wist dat ik zwanger was meteen gestopt. Verloskundige maakte zich absoluut niet druk omdat er geen bloedband was. Ik kwam er wel eerder achter dan 7 weken.
Wat verdrietig zeg dat je zoveel meegemaakt hebt op zwangerschapsgebied. Lijkt me verschrikkelijk geen woorden voor.. Dankjewel voor je reactie. Stelt me toch enigszins gerust..
Tijdens de zwangerschap van de tweede heb ik ook ad gebruikt, sterker nog, ik mocht niet stoppen. Dit ivm een heftige pnd na de eerste zwangerschap. Mijn dochter is gezond en wel geboren met 4250 gram op 41 weken. De eerste was 4900 op 42 weken, dus ik denk niet dat ab een groeiachterstand/vertraging kan/zal veroorzaken. Ik slikte paroxetine ofwel seroxat.
Bedankt voor je reactie! Nee dan zal dat inderdaad niet van invloed zijn, gelukkig maar. Kan me nu soms zo achterlijk veel zorgen maken en minder relativeren. Hoe het gaat zonder AD... nou, ik weet wel dat het misschien beter was geweest om wel medicatie te blijven slikken. Was er standvastig in dat ik dit niet wilde, maar vind het toch wel heftig zonder. Was zelf een stuk stabieler qua stemming en emoties toen ik medicatie gebruikte en heb echt momenten gehad nu dat het bijna niet te doen was mentaal. Zoveel zorgen, piekeren, neerslachtigheid. Vooral in combinatie met alle hormonen ook die daar ook nog in meespelen. Ben ook een stuk meer onzeker dan dat ik voorheen was. Dus ik denk zeker dat het een goede keuze is geweest dat je niet gestopt bent! Bij een evt volgende zwangerschap wil ik ook overwegen om niet te stoppen, want het moet voor jezelf ook haalbaar blijven en een mooie tijd zijn.
Heb je ook ondersteunende gesprekstherapie? Of is het een optie om op een lage dosering weer te starten? Alles wat je noemt vind ik namelijk wel zorgwekkend je had niet voor niets ad. Zelf wacht ik nu op een verwijsbrief voor gesprekstherapie ivm traumaverwerking. Hopelijk komt die snel zodat ik nog de komende weken aan e.e.a. kan gaan werken.
Ja, heb ik wel gelukkig. Alleen de laatste maanden stelde dit weinig voor ivm veel afspraken die niet door gingen en afgezegd werden door de desbetreffende instantie. Dus voelde soms wel “alleen” en of ik het zelf maar uit moest zoeken. Geen leuke tijd. Ben inmiddels bijna uitgerekend, maar wil zeker hierna weer starten met medicatie. Maar dan wordt het helaas geen borstvoeding, iets wat ik wel graag wil proberen. Lastige keuzes. Voelt alsof ik mezelf dan voorop zet in plaats van de baby. Maar aan een depressieve moeder heeft de baby ook niks natuurlijk . Ik hoop dat voor jou de verwijsbrief snel komt en dat je snel nog het een en ander kan verwerken! Ben je nu gestopt met de medicatie?
Ja, ik moest het tot een jaar na de bevalling slikken, na 9 maanden heel rustig af gaan bouwen, maar heb wel bv gegeven! Verdiep je in de verschillende medicatie als je bv wilt geven, paroxetine mag bijvoorbeeld gewoon. Ik ben er nu zon drie jaar vanaf. Het blijft moeilijk maar ik wilde zonder medicatie verder.
Wat knap van je dat je zonder medicatie verder wilt. Zal altijd wel een gevoelig punt blijven denk ik, maar zolang je er maar bewust van bent en alert bent op de symptomen. Ik ga me er eens in verdiepen. Paroxetine heb ik in het verleden ook eens geprobeerd, maar vond de bijwerkingen hiervan in het begin vrij heftig. Fijne zwangerschap nog!
Di Hé Lauwie, Ik heb je een privébericht gestuurd. Is het een idee dat je in contact komt met de POP-poli? Nare gevoelens/neerslachtigheid kunnen wel schadelijk zijn in de zwangerschap en misschien is het nog een overweging om jezelf stabiel te laten voelen door AD die laatste periode? Volgens de POP-poli is het gebruik van AD in de zwangerschap niet schadelijk (middelen in overleg), maar kan stress/neerslachtigheid en somberheid wel schadelijk zijn voor het kindje.....
Hier wil ik toch even op reageren voordat topicstarter zich nog meer ongerust gaat maken. Stress is volgens de informatie van de verloskundige destijds pas schadelijk voor een kindje als we het over overleving hebben, bijvoorbeeld vrouwen die wonen in oorlogsgebieden. Vriendin van mij haar vader was tijdens de zwangerschap ziek geworden en overleden en tegen haar is dit letterlijk verteld. Ik heb mijn zwangerschap veel stress gehad na het overlijden van mijn oudste kinderen en ons zoontje heeft er niets van. Uiteraard is het wel fijn om je wat beter te voelen, om je goed door je zwangerschap te helpen, wellicht kunnen ze je daar inderdaad mee helpen.
Ik ben hier in echt anders geinformeerd over door de gynaecoloog en psychiater en kinderarts vanuit de POP-poli recent. Met precies hetzelfde vraagstuk. Het "kan" volgens deze specialisten zeker wel schadelijk zijn. Dit betekent niet dat er per definitie iets mis gaat....