Wij zijn begonnen om pleegouders te worden. Na 3 prachtige kindjes is er nog ruimte in ons hart maar de behoefte ontbreekt inmiddels dat dit kindje ook van ons moet zijn. In juni hebben we de informatiemap al aangevraagd en ons erg goed verdiept er in. We hebben eerst nog gekeken naar de mogelijkheden voor icsi maar hoe verder we hier in kwamen, hoe meer het begon tegen te staan en hoe meer pleegzorg ons begon te trekken. De informatie avond hebben we achter de rug en morgenochtend volgt telefonisch de intake. Vandaag zijn we gebeld of we toch echt niet al eind deze maand willen starten met de stap voorbereiding. Nu mijn vraag, wat kan ik verwachten? Ik lees op internet veel horrorverhalen over de medewerkers van pleegzorg en de begeleiding. Wat wij tot nu toe hebben gezien en gesproken was juist erg positief. Open en eerlijk, geen rozengeur en maneschijn beeld maar de realiteit. Maar niet op een vervelende manier. Wat zijn jullie ervaringen? Hebben jullie nog tips enz. Ik hoor het graag!
Ik bedoel overigens wat we kunnen verwachten van de voorbereiding e.d. en de wachttijd daarna tot er een kindje wordt geplaatst. Over het hebben van een pleegkind hebben we een realistisch beeld (mede door ervaringen binnen onze eigen kring) en we beseffen ons erg goed dat het totaal niet is te vergelijken met een kindje van onszelf
Ik hoop dat je hier veel informatie krijgt, ik kan je er helaas niet bij helpen. Wilde alleen even zeggen dat ik het heel mooi vind dat je dit doet. Is het de bedoeling dat het een pleegkindje wordt of willen jullie het uiteindelijk ook adopteren?(gewoon nieuwsgierigheid) Ik denk dat er best wat instanties zijn die je hierover trouwens kunnen inlichten, het is toch een hele onderneming dus er zal vast veel over bekend zijn Succes ermee iig!
Hoi, nee we willen echt pleegzorg, geen adoptie.. probleem is dat de instanties zelf natuurlijk heel positief zijn over hun begeleiding en dat veel verhalen op forums juist erg negatief zijn (mensem schrijven eerder hun verhaal op als dingen fout lopen). We zijn dus vooral benieuwd of er ook nog normale verhalen bekend zijn. Behalve van de site van pleegzorg of andere instanties
Heej frummel,wat lees ik?! SUPER! Ik kan je helaas niet helpen met je vragen maar wens je heel veel succes!
Hey! Super dat je pleegzorg gaat doen! Ik ben inmiddels al een aantal jaar pleegouder. Het stap programma vond ik erg positief, het is een natuurlijke selectie en tijdens dat programma kom je er echt achter of je geschikt bent of niet. En pleegzorg... tja ook ik heb wel wat negatieve ervaringen, vooral met een pleegzorgbegeleidster die erg negatief was tijdens het begeleiden. Dit zorgde nogal eens voor wat discussie omdat ik toch wel wat positiever in het leven sta. Ik heb om die reden ook een andere begeleider aan gevraagd. Dit was geen probleem. Ik kan je aanraden goed dichtbij je zelf te blijven. Goed nadenken wat jou grenzen zijn voor jou en je gezin. Een pleegzorgbegeleider heeft een verantwoordelijkheid en wil het liefst weten wat je elke dag op je brood eet, wanneer je griep hebt, ze willen het liefst alles weten. Hier heb ik op een gegeven moment een grens in getrokken. Dat er werd gevraagd hoevaak ik bijvoorbeeld bij vrienden op bezoek ging, hoe vaak ik mn familie zag enz. Wij moeten hun vertrouwen maar zij mij ook vind ik. Toen ik 12 weken zwanger was heb ik de pleegzorg op de hoogte gesteld, ze waren het er niet helemaal mee eens... want ze hadden graag willen weten wanneer ik stopte met de pil... Kortom.. stel je eigen grenzen. Ik heb een aantal keer een crisisplaatsing gehad, wat echt super leuk is. Heftig dat wel, maar wel erg leuk. Ik heb ook een langdurige plaatsing, wat ook erg leuk is. Bureau jeugdzorg en pleegzorg kunnen nog al eens tegen elkaar en langs elkaar heen werken. Dus lees je goed in, wie is waar verantwoordelijk voor enz. Super goed dat jullie dat willen doen! Aan welke vorm van pleegzorg denk je? Succes!!
Heel erg bedankt voor je reactie! Dit waren dus de dingen die ik bedoelde . We zijn ons er zeker bewust van dat het stap programma zowel voor ons als voor hen een begeleiding is. Fijn om te horen dat als het niet klikt je ook een andere begeleider kunt vragen. Er is inderdaad een grens over wat ze wel en niet hoeven te weten. Ik heb niets te verbergen maar ze hoeven ook niet alles te weten (aangezien ook lang niet alles invloed zal hebben op ons als pleegouder). We zijn ons heel erg aan het inlezen (al maanden) over alle soorten pleegzorg, betrokken instanties, regelgeving, ervaringen, veel voorkomende problemen bij pleegkinderen enz. Hoewel we beide vrij nuchter in het leven staan willen we hier wel heel bewust instappen. Niet over 1 nacht ijs gaan en ook een realistisch beeld hebben van waar we aan beginnen. Wij denken aan tijdelijke/langdurige pleegzorg . De leeftijdscategorie moeten we nog wel goed bespreken en ons verder in verdiepen. Persoonlijk lijkt een wat ouder kind ons fijner dan een kleintje.