Mijn dochtertje was 11 maanden en toen gingen wij er voor, we hadden niet verwacht gelijk zwanger te raken omdat ik bij de 1e clomid nodig had. Maar goed toch gelijk zwanger. Ik vind het belangerijk dat de gezondheid en de thuissituatie goed zijn, zoals geen relatiecrisis en stabiele geldsituatie.
Wij zijn voor een tweede gegaan toen de oudste 2 werd. Ze schelen net geen 3 jaar. Ik vind het prettig dat de oudste al zelfstandiger en zindelijk was en nog lekker een jaartje thuis (bij de 3e moest ik steeds de oudste halen en brengen naar school en dat vond ik het begin wel lastig dat een ritme in te vinden). Ook was de oudste uit de peuterpubertijd een en basis voor de opvoeding gelegd. Ik vond echter de overgang van 1 naar twee echt pittig. Je moet ineens je aandacht tussen twee kinderen verdelen en hebt echt geen moment meer voor jezelf. Die overgang voelde ik niet van 2 naar 3 maar anderen weer wel dus van 1 naar 2 zal ik vuur iedereen week verschillend zijn. Ik vind de theorie waar een kan eten kunnen er ook wel twee eten zo'n dooddoener. Net of een kind alleen maar eet. Nu ze ouder worden (een de oudste en middelste zijn van een ander geslacht hier dus ook geen kleding die we kunnen doorschuiven) wordt het werk steeds duurder. Maar ik ben het er mee eens dat je niet in de toekomst kan kijken. Voor ons zag het er goed uit en hebben wij die kindjes mogen krijgen. Maar net als voor iedereen is het voor ons ook onzeker ondanks dat we beiden een vast contract hebben. Julie hebben nu een goed salaris samen. Wat zijn de vooruitzichten? Werken jullie bij een stabiele werkgever. Jullie kindje is nog jong, zet de voors en tegens goed tegenover elkaar.
Dit dus. Wij zijn jaren bezig geweest voor onze eerste. Toen hij 2 was verloor ik mijn baan. Ben voor mezelf begonnen, maar dat levert nog niet voldoende op. Nu ben ik net zwanger na een lange moeizame weg en vanaf volgende maand is mijn man zijn baan kwijt. Ja af en toe schiet ik in de stress, maar ik verander er nu niks meer aan, dus probeer ik vooral vooruit te kijken naar betere tijden. Het leven loopt zoals het loopt.
Het enige wat ik denk is ... wat heeft een uk nu eenmaal nodig ... als ik naar uk een kijk hier is die net zo happy met tweedehands kleertjes als nieuwe ... speelgoed speelt hij mee ... maar geeft je hem een oude tas met een schaar of iets om te knutselen is hij net zo happy. Geld maakt het makkelijk maar met veel minder kun je ook kinderen opvoeden. Je moet alleen je wensen wat bijstellen. En dat heeft in mijn geval mij alleen maar gelukkiger gemaakt.
Dank voor jullie varierende reacties! Juist de diversiteit vind ik wel fijn, bij mij moet een idee rijpen... De financiele situatie is bij ons redelijk stabiel.. vriend heeft net inkomen, ik werk maar drie dagen per week maar verdien ook aardig ondanks parttime dienstverband. Zit in het tweede jaar, komend jaar laatste keer verlengen van mn contract. Vooruitzichten voor 2015 zijn nog te ver weg om uitspraken over te doen. Ben ook benieuwd naar hoe het practisch moet, haha. Kan me er gewoon nog niet zoveel bij voorstellen 2 kids! Lijkt me indd dat je de komende 5 jaar geen moment voor jezelf hebt. Vaak ben ik alleen thuis door ochtend, middag en avonddiensten van vriend. We hebben ook nog twee grote honden die veel beweging nodig hebben. Nu met ayla alleen is dat geen punt, hop in de buggy en karren maar. Maar hoe gaat dat met twee koters? Kan ayla dan al op een driewieler zelfs vooruit? Ja, pietepeut ik weet het... haha, maar ben nu zo blij met de slaapjes van haar dat ik dan dingen in huishouden of voor mn werk kan doen. Met een tweede draai je dubbele diensten lijkt me, toch?... Sorry als ik zeur, niet mn bedoeling...