Toen ik vandaag thuis van m'n werk kwam trof ik mijn man lijkbleek en stil aan. Hij vertelde dat 'ie tijl even kwijt was geweest, mijn man was aan het koken en met een half oog hield 'ie tijl in de gaten die in de tuin aan spelen was. Maar opeens zag 'ie m nergens meer. Hij schrok zich rot en dact er gelukkig snel aan toch buiten de tuin te zoeken hoewel de poort dicht was. Achter de tuin loopt een paadje met een bocht naar de voorkant, enjahoor, hij stond midden op straat! Pffff, ik moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren! Wat had 'ie nou gedaan; in de schutting hebben we een kleine opening voor onze twee poezen gemaakt als een soort van katttenluikje, daar is 'ie dus doorheen gekropen. Mijn man is nog steeds van slag, hij voelt zich vreselijk schuldig en een slechte vader, hij schaamt zich rot. Vind t voor hem ook zo zielig. Maar het " kattenluikje" hebben we meteen dichtgemaakt. Pffff, moest 't even kwijt.
Ik kan me helemaal voorstellen hoe dat gebeurt. Vertel je man maar dat het hem geen slechte, maar een hele normale vader maakt. Blij dat alles goed gaat. Tijl was waarschijnlijk zo trots als een pauw.
Hier een zelfde soort actie. Het was ineens erg stil in de tuin dus vriednlief ging toch maar even kijken. Zat meneer (net 2 jaar) boven op de 2 meter hoge schutting want hij wilde bij het buurjongetje op de glijbaan spelen Heb er wel om gelachen maar was ook erg blij dat hij niet naar beneden is gekukeld natuurlijk.
Ja, naar is dat. Het is mij ook al een keer gebeurd. de poort stond open en ik maar denken, wat speelt hij rustig. Goed hoor! En opeens: De poort is open!!! Ik rennen, maar gelukkig hij was maar een paar meter verder en stond naar de hondjes van de buurvrouw te kijken. pffff. Je hart klopt in je keel en maar denken, waar kan hij heen zijn? Welke kant moet ik als eerste op. Vreselijk!
Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, maar ik kan mij voorstellen dat je man ontzettend is geschrokken.
Hier had dochter van 3 zusje van 1,5 meegesleurd de straat op, wat waren ze lekker op weg...grote zus maar vertellen wat ze allemaal tegen kwamen....haha
Ooh, wat kan ik me goed voorstellen hoe erg je man geschrokken is! Ze zijn zo vindingrijk die dreumessen! Ik ben ook wel eens m'n zoon eventjes kwijt (dan zit 'ie goed verstopt ), maar dat gevoel van je hart in je keel wat je dan hebt..brrr naar gevoel is dat!
Dan staat je hart echt stil denk ik. Vreselijk. Maar steek hem maar even een hart onder riem, want zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Die ukkies zijn watervlug. Gelukkig was je man zo slim om meteen buiten de tuin te zoeken!
jeetje wat ontzettend schrikken moet dat zijn geweest. Maar juist omdat hij zo geschrokken is enz is hij geen slechte vader! En het is goed afgelopen gelukkig! ik ben als ik dit soort verhalen hoor heel blij dat wij geen achterom hebben. Dus meisjelief kan niet uit de tuin ontsnappen.
Bedankt voor de lieve reacties, ik geef ze ook aan hem door . We zijn over de ergste schrik heen hier
Herkenbaar! Dat is de reden waarom wij nu een schuif op de poort hebben zitten.. meneertje krijgt alle deuren open! Gelukkig is er niets gebeurd (hier ook niet) en het kan iedeeen overkomen! Geef je man maar een extra knuffel!
Hier net zo.. t gebeurd overal wel een keer denk ik op zijn tijd.. Marijn kan niet bij de schuif op de poort...maar laatst was ie wel zo slim om een krukje voor de schutting te zetten om het schuifje open te doen.. gelukkig durfde hij niet meer van het krukje af.. .. hij is razendsnel en met een hele grote speeltuin in de buurt waar ie dol op is is het altijd goed opletten.. de andere kids laten de voordeur (die hij absoluut niet openkrijgt) wel eens openstaan.. ik moet er echt heel goed op letten.. Gisteren liet zelfs mijn man toen ie thuis kwam (had zijn handen vol) de voordeur open.. hij dacht dat de oudste die hem achterna kwam de deur wel had dicht gedaan.. toen ik marijn niet meer hoorde en in de gang teveel licht zag (zon in de gang) schrok ik me lam.. Marijn stond midden op de weg bij de auto...gelukkig een rustige weg, maar wel een enorme sloot aan de overkant met van die geweldig leuke eendjes waar ie van houdt...pfffff.... hier dus ook een geschrokken manlief en ikzelf natuurlijk.. Marijn die vond t allemaal maar onzin dat geschrik..hihihi.. hij ging gewoon even auto's kijken.... die kleintjes zijn superrap en onvoorstelbaar inventief...ik ben altijd op mijn hoede....maar ook ik heb geen ogen in mijn achterhoofd..jammer genoeg... schuldig voel ik me niet.. ik weet dat ook dit erbij hoort.. maar beter opletten moeten we wel.. het is weer een goede les geweest!!!
dit maakt hem echt geen slechte papa hoor! hier is fynn vorige week gaan wandelen met de hond. hij had het tuigje van de honde vast en zo liep hij rond! ook achter door het pad en zo de weg op.geluukig een hele oplettende achterbuurvrouw die haar zoontje (7) er achteraan heeft laten lopen en zijzelf heeft mij op gehaald.