Hallo mama's, Mijn zoontje van 17 maanden is nooit een enorme fan geweest van de stofzuiger. Het is tot nu altijd wel binnen de perken gebleven. De laatste weken gaat hij alleen elke keer als ik moet stofzuigen in een hoekje zo ver mogelijk van de stofzuiger vandaan staan en huilt dan héél hard en is volledig ontroostbaar. Vandaag duurde het een kwartier voor hij weer rustig was. Heeft iemand tips ermee om te kunnen gaan en hem duidelijk te maken dat de stofzuiger niet eng is? Heb hem als de stofzuiger uit staat al regelmatig het hele apparaat laten zien en aanraken. Heb zelfs uitgelegd wat het is, ookal snapt hij dat nog niet.. Ik kan nu dus echt zowat alleen stofzuigen als er iemand anders in huis is die op hem kan letten als ik stofzuig en dan moet ik boven doen als hij beneden is of andersom. Dat is natuurlijk niet te doen zo... Tips heel erg welkom dus!!
Op de arm nemen terwijl je stofzuigt? (= soort 'samen' stofzuigen). Dl was er nooit bang voor, maar onze hond wel. Op een gegeven moment nam ze dat een beetje over. Toen kroop ze steeds op de bank en verstopte zich achter een boekje. Dus hoog zitten vond ze blijkbaar veiliger. verder geen ideeen!
Ik doe hier de stofzuiger zachter zetten zodat de herrie minder is. Weet niet of dat bij die van jou ook kan. En ik ben met Sanne er bij gaan zitten spelen. Eerst gewoon stil op de grond. Daarna de stang bewegen, daarna zacht aan zetten en bewegen. Dat gaat nu aardig. Maar inderdaad bij gewoon stofzuigen even iemand naast haar die haar verteld wat er gebeurd en waar ze naar toe kan als het eng word
Mn oudste had dat ook. Tot een maand of 10 vond ze de stofzuiger prima, daarna was het tot 2,5 ongeveer een drama. Ik heb maar geprobeerd zoveel mogelijk s avonds te stofzuigen of wanneer ze er niet was. Gelukkig hebben wij een werkster die het hele huis onderhanden neemt op het moment dat zij op de opvang zit. Dus het was relatief makkelijk te vermijden. Overigens is ze nu (bijna 4) nog steeds bang voor heel veel harde geluiden zoals metro's, vrachtwagens, vuurwerk, etc.
Zoontje van bijna 2 vindt het ook afschuwelijk! Soms wel handig, want als ik aan het koken ben en ik zet de stofzuiger in de keuken (zonder 'm aan te zetten) dan durft zoontje ook niet in de keuken te komen Vaak stofzuig ik wanneer hij op bed ligt, maar ik probeer het ook wel regelmatig te doen waar hij bij is. Hij moet er maar aan wennen vind ik...
Hier ook vanaf jongs af aan enorme angst voor stofzuiger (ook voor honden/katten buiten, scootmobiels, achteruit rijdende auto's). Deed het daarom eerst altijd wanneer zij niet thuis was of op bed lag. Maar inmiddels durft ze op de bank te gaan zitten. Zodra ik roep over 'even stofzuiger pakken' dan rent al wel direct panisch naar de bank als de stofzuiger nog niet eens in zicht is. Maar gaat vervolgens wel kijken hoe ik alles stofzuig, zolang zij maar mag blijven zitten daar. Dus al wel een stapje vooruit, heb toen een keer spelenderwijs laten zien dat stofzuiger ook ballen kan zuigen/aantrekken en dat best leuk is.
Ja ik heb dus zoiets van ik wil stofzuigen als het mij uitkomt en wil niet dat mijn kind bepaalt wanneer ik dat doe. Maarja, dat hij zo bang is is ook zielig. Ik kan inderdaad een keertje stofzuigen als mijn man er is dat hij hem vasthoudt en dergelijke. Goede tip van dat spelen met stofzuiger. Eerst liep hij er alleen voor weg en bekeek het van een afstand maar inmiddels is hij echt panisch zodra hij het ding ziet. Gisteren durfde hij na een half uur twijfelen wel langs de stofzuiger te lopen toen deze uit stond. Zachter zetten heb ik geprobeerd maar maakt geen verschil. Stofzuigen als hij op bed ligt gast sowieso niet in zijn kamer, maar boven en de trap gaat dan ook niet, want zolang hij hem hoort is het krijsen. Pas als ik de woonkamer ga doen hoort hij het niet meer, maar dan is hij al helemaal overstuur. Andere harde geluiden zijn geen probleem, alleen de stofzuiger. Ik weet ook echt niet waardoor het opeens zo erg is. Kan me niet herinneren dat er iets gebeurt is met de stofzuiger en mijn zoontje.
De vraag is hoe jij er mee om zou willen gaan. Doorpakken of met iets meer tijd en rust benaderen. Zo zou ik het doen: Ik denk wel dat als je zegt tegen hem dat het niet eng is, je juist zijn angst ondermijnt. Ik zou dus juist zeggen: "Mama ziet dat jij het erg eng vindt, maar stofzuigen moet soms even want de vloer is heel vies". En dan kun je hem dat ook laten zien. Ik zou ook de stofzuiger vaker in de kamer laten staan (uit). Eerst in een hoekje misschien, later wat meer in het midden. Of haal de slang er eens af, laat eens kijken hoeveel stof er in de stofzak zit. Je kunt nabijheid bieden zonder actief te troosten door hem al stofzuigend bij je te dragen op je heup of in een drager op je rug. Oh en de teletubbies hebben ook een stofzuiger in hun tekenfilmpje, misschien kun je eens kijken hoe hij daar op reageert? Mijn zoon had het met de ruitenwissers. En ja, die moeten gewoon wel aan in de auto als het regent. Lastig hoor. De hele weg een krijsend kind. En ik koos er ook wel eens voor om niet weg te gaan als het regende of de ruitenwissers minder snel te zetten. Al was het om mezelf de frustratie te besparen. Maar het ging vanzelf over. Nu vindt hij ze juist grappig.
Goede tips samarinde, dankjewel! Goed idee ook van de teletubbies Ik zeg idd vaak van bang zijn is niet nodig oid, maar nooit over nagedacht dat hij best bang mag zijn. Moet hem alleen zelf er achter laten komen dat het niet nodig is. Toch blijft het gek, toen de stofzuiger altijd in de keuken stond speelde hij er nog mee... En hahha ruitenwissers?! Wat grappig! En frustrerend destijds
Ja, haha, nu kan ik er wel om lachen. Maar ik kan dus helemaal niet tegen krijsende baby's. Doodnerveus word ik er van. En dan ook nog op het verkeer letten. Pfff Ik merk dat er soms fases van angst zijn. En dat ze ook weer voorbij gaan. Zo'n leuk ding bij de woonboulevard. https://www.youtube.com/watch?v=6GznhT__PXs 'leuk'. Als het gezinnen in winkels moet lokken is het bij ons in ieder geval mislukt. Maar ik plak mijn zoon gewoon tegen me aan.. of.. dat doet ie vanzelf al en we lopen er gewoon langs. Een beetje met een bochtje eerst misschien. En nu vindt ie m grappig. Verder is mijn zoon ook helemaal nergens bang voor, stapt overal op af. Typisch he? En ja, daar kom ik weer met een linkje, maar toevallig las ik net een heel mooi artikel wat een beetje omschrijft hoe ik het een beetje probeer te doen (als het lukt ) Respectvol communiceren met de Gordonmethode | Kiind Magazine
Zelfde leeftijd en zelfde probleem alleen hier komt het in periodes. Hij heeft een periode gehad dat hij er niet bij weg te slaan was en nu is hij weer heel bang. Zodra hij aan gaat is het krijsen en is hij uit dan is hij blij en vind hij het wel interessant. Ik zet de stofzuiger wel gewoon aan, kan niet altijd met hem rekening houden. Hij mag het snoer er weer in doen en dat vind hij dus wel erg leuk.
Samarinde zal die link eens rustig doorlezen, vind die dingen altijd erg interessant. Ben nu zelf een boek aan het lezen over liefdevol grenzen stellen. Ook erg de moeite waard. Mijn zoontje huilt gelukkig verder weinig maar ik kan er enorm opgefokt van worden als hij eens een jammer dag heeft, de hele tikd dat gedruil.. Tegelijkertijd vind ik hem dan ooo erg zielig. En annelie, zou het dan een beetje bij de leeftijd horen? Gekke ventjes hopelijk dan een fase die snel over is.. Zie dat jij ook zwanger bent, zou dat ermee te maken kunnen hebben? Dat ze daar op de een of andere manier wat last van hebben en opstandig worden..
Zoë is er eens van geschrokken en toen was ze ook een poosje erg bang met wegrennen en huilen. Ik heb het opgelost met positieve prikkels. Met 2 honden wordt er hier minstens 1 keer per dag gezogen en ze slaapt zo licht als een bewegingssensor dus daar moest ze echt doorheen. Voor Z. Werkte lekkere hapjes veilig hoog in de kinderstoel en de bijzondere dingen die nooit mogen (telefoon,tablet, afstandbediening) op de bank. Toen ze het geluid wel weer ok vond maar nog niet echt in de buurt wilde komen hebben we het ellendige ding samen gepimpt met glitter dierenstickers . Stickers zijn hier wel erg populair.
Hahaha mijn man krijgt een aanval als ik stickers op de stofzuiger plak in zijn wereld zijn apparaten niet om te gebruiken maar om mooi te blijven. Denk idd dat mijn zoontje heel erg is geschrokken ofzo, maar daar was ik dan niet bij. Hij durft er nu wel mee te spelen als de stofzuiger uit is, dan gaat ie stofzuigen door de woonkamer, maar zodra hij aan gaat... Misschien een keer met rozijntjes op de bank zetten ofzo. Echt lastig!