Onze 1e is een prachtig ventje geworden, is nu 10 maanden. We hebben besloten weer voor een 2e te gaan en als ik heel eerlijk ben hoop ik op een meisje. Neemt niet weg dat ik met nog een knul echt niet minder blij zou zijn hoor laat ik dat voorop stellen. En tuurlijk is het allerbelangrijkste dat het kindje gezond is maar dat vind iedereen natuurlijk. Dus ja ik heb voorkeur.
Ook ik had wel gehoopt op een meisje, maar dan vooral uit eigen onzekerheid denk ik: ik ben een meisje, daar kan ik vast makkelijker mee omgaan... Daarnaast leek ook het 'getut' me erg leuk. Maar met 16 weken bleek het een jongetje te zijn: ik moest even slikken en wennen en soms vind ik het nog steeds een beetje lastig, maar hij is er niet minder welkom om! Ben al lang heel erg blij dat ik zwanger ben en hoop verder alleen maar dat hij gezond is en gelukkig wordt. Maar toch: Over een week de 20 weken echo, met nog steeds in het achterhoofd: 'misschien is het toch wel een meisje' Erg he...
Ik had geen voorkeur maar iedereen om mij heen zei jij krijgt een meisje. Waar dat vandaan kwam geen idee.. Maar ik had mij dus min of meer ook ingesteld op een meisje. Bleek met 14 weken een jongen. Ik moest even 2 uurtjes aan het idee wennen omdat ik al zo ingesteld was op een meisje door iedereen om mij heen. Maar na die 2 uurtjes was ik helemaal aan het idee gewend en ik heb serieus dromen gehad waarin het toch een meisje bleek en dat vond ik helemaal niet leuk haha. Ik ben nu zo ingesteld op een jongen, ik zou niet anders meer willen. Kijk ontzettend uit naar zijn komst. (en ja het is echt een jongen, heb ondertussen meerdere echos gehad waarop duidelijk een piemeltje te zien was ) En hier in dit topic zeggen veel een meid want die is meer betrokken later bij haar ouders, kan je meer mee tutten maar een meisje biedt daar echt geen garanties op. Voor hetzelfde geldt vindt ze haar grote liefde in het buitenland en gaat ze emigreren of houdt ze van boomhutten maken in plaats van met barbies spelen Je weet het nooit!
Ik zou een meisje leuk vinden, en het is ook een meisje maar als het een jongentje was geweest was ik even blij mee
Hier geen voorkeur, vond het geweldig dat we een jongetje kregen. En bij een volgende maakt het mij helemaal niks uit, ben allang blij is als het gezond en voldragen zal zijn.
Ja, hier (van mij uit, vl maakte het echt niets uit) een erge voorkeur voor een jongen. Heb al mij hele leven het gevoel gehad dat mijn 1e een jongen zou zijn, en ik zo even flink de knop om moeten schakelen als het een meisje was geweest. Enja, natuurlijk is gezondheid belangrijkste, maar dat we nu al 1e een jongen krijgen, precies zoals ik altijd gedroomd heb is heel speciaal!!
goedemorgen ik had bij alle 3 een voorkeur. bij de eerste durfde ik dat echt niet uit te spreken.. juist omdat iedereen roept maakt niet uit wat het word als het maar gezond is... natuurlijk was dat ook het belangrijkste maar diep in mijn hartje hoopte ik op een meisje en ik kreeg mijn meisje bij de tweede had ik in het begin nog geen voorkeur tot mijn dochtertje dagenlijks riep mammm pls maak een zusje! voor haar hoopte ik dus echt op een zusje! nu zwanger van de 3e en heb ik echt een voorkeur voor dat ik zwanger raakte riep ik al dat ik nu echt graag een ventje wil juist omdat ik al 2 meiden heb. En omdat mijn ouders ook eerst 2 meiden hebben en daarna een boy. mijn dochters roepen al als de baby een jongen is dan word hij net zo gek als onze oom! geweldig toch!!! over ruim 9 weekjes zullen we het weten ook als het een zusje is zijn we ool gelukkig hoor
Ik heb ook een voorkeur hoor! Maar ik moet zeggen, na de eerste MK is t hele gevoel toch anders geworden. Mijn voorkeur is een jongen én een meid! En als ik dan zou mogen kiezen, eerst een jongen, want voor mijn idee kan een oudere broer een jonger zusje een beetje beschermen... (in de puberteit bv.) Ik ben zelf de oudste thuis, en heb broers en een zus, heb met allemaal een goede band. Dus van daaruit geen voorkeur. En inderdaad het cliché geldt ook voor ons, onze grote voorkeur is een gezond kind. Als we zo gezegend zouden zijn 2 kindjes te mogen krijgen, dan zou ik in de wolken zijn met een beetje van beide
Mij maakt het helemaal niet! Meisje zou leuk zijn voor te tutten en een jongen voor te voetballen! Vinhet beidd geweldig! Ik heb altijd graag een meisje gewild! Maar nu ik zwanger ben, maakt het me helemaal niks meer uit! Ikzelf ben er vanaf 7 weken zeer zeker van dat we een jonge krijgen! Heb de jongenskleding van mijn zus dan ook ma even bewaard! Ik ben er zo zeker van dat ik laatst een mobiel ging kopen om de kleine te laten luisteren en dat ik maar een blauwe heb gekocht! Mijn vriend zegt zich rot te lachen als het een meisje is! Maar volgens mij is het gewoon echt een jongen! Zo een gevoel van.... kan niet anders! Meerdere moeders dit zo sterk gehad? En ernaast gezeten?
Ik had bij me oudste ook direct het gevoel dat het een knul zou worden en is het ook geworden. Bij de 2de de eerste weken wist ik er niet maar na de 10 weken dacht ik ook zeker dat het weer een knul zou worden. Klopte ook weer. En het twijfelen kwam waarschijnlijk doordat hij er 1 van 2 was. Nu denk ik dat het een meid word maar daar moeten we nog wel lang op wachten om erachter te komen
Wat is voorkeur niet waar..ben blij dat de kleine spruit blijft zitten...maar bij de eerste was ik overtuigd dat het een meisje was.....pwa pwa pwa....een jochie haha.....en nu heb ik het gevoel dat het weer een jongen is, dus zal mijn niets verbazen dat het dan weer een meisje is... zou er heel gelukkig mee zijn wat het ook wordt... maar voorkeur, als ik echt zou mogen kiezen bij voorbaat zou ik een meisje erbij heel leuk vinden...heb ik van allebei eentje.. maar goed, mijn zoon vind dat niet een goed idee.... die gaat echt voor een jongen dus ben benieuwd hoe hij ermee om gaat dat het toch een zusje blijkt te zijn
Mijn vriend vertelden mijn toen zijn ex zwanger was wilden hij graag een meisje en het werd een meisje. Daarna is er een dood geboren kindje met (39.2) geboren. Dit was een jongen. Nu wij bezig zijn met zwanger worden heeft mijn vriend voorkeur naar een jongen. Hij zegt ook elke keer jij wordt zwanger van een jongen etc. Maar hij is ook nuchter en zegt als het maar gezond is en een meisje vind ik net zo leuk !! Ik snap het wel aan zijn kant. Dit wordt mijn eerste kindje als ik zwanger ben en ik heb geen voorkeur. Meisje vind ik geweldig maar heb nu ook een meisje jongen ook goed en extra leuk voor me vriend. Ach als het maar gezond is en 10 vingers en teentjes heeft.
Ik was er deze zwangerschap HEILIG van overtuigd dat het weer een jongen zou zijn omdat de zwangerschap in het begin exact hetzelfde verliep als de vorige keer. Heb echter al minstens 5x de bevestiging gekregen dat het toch echt een meid gaat worden! Dus.........ja, je gevoel kan er ook wel eens naast zitten.
Haha ik geloof als ze zeggen proficiat mevrouw u ,krijgt een dochter dat ik hun dan toch vraag nog eens heel goed te kijken Als het een meisje wordt vind ik wel de babykamer makkelijker, hou wel van dat sierlijke, romantische! En dat komt er bij vriendlief niet in bij een zoon! Dus ben actief gaan zoeken en weet nu hoe ik de kamer wil voor een jongen! Moet me serieus inhouden niet al spullen en verf te gaan halen! Want ik weet het zeker
Haha ja ik had het ook bij de eerste. Ik was zo zeker van een jongetje dat ik het zelfs aandurfde om blauwe slofjes te kopen. Toen het een meisje bleek was het eerste waar ik aan dacht "wat moet ik nu met die slofjes!?" Heb ze wel bewaard, een meisje kan natuurlijk ook blauw aan, maar voor mij stond het symbool voor mijn (verkeerde) voorgevoel dus ze heeft ze nooit aangehad. Ze staan nu nog steeds ongebruikt in de kast
Bij zoon dacht ik meisje... man ook Bij dochter dacht ik jongen... man een meisje Nu denk ik weer jongen en man meisje Ik ben blij dat we nu zwanger zijn van een gezond kindje, maar voor mijn man heb ik de voorkeur voor een meisje. (Ik denk dat hij dat graag wil, opgegroeit met 3 broers en een broertje) Ach... als het ons gegunt is willen we een groot gezin, met 4 kids. Dus wie weet
Ik dacht voor de zwangerschap dat we eerst een jongen zouden krijgen. Aan het begin van de zwangerschap dacht ik dat het een meisje was, maar ben nu weer overtuigd van een jongen. Man denkt meisje en had dat voor de zwangerschap ook al. Overigens maakt het ons beide niet uit. We zijn lang bezig geweest met zwanger worden en dachten dat we nooit kinderen zouden krijgen. De kans was best klein volgens artsen. Dat we nu toch een kindje mogen krijgen betekent zoveel voor ons, dat we alleen maar hopen dat het kindje ontzettend gelukkig zal worden en als het even kan dat het gezond mag zijn. Een jongen of een meisje zou niks aan onze liefde voor een kindje kunnen veranderen. Ik kan wel begrijpen dat sommigen het na een jongen leuk zouden vinden om een meisje te krijgen of andersom. Dat je voor de eerste zwangerschap al een voorkeur hebt, kan ik me niks bij voorstellen. Tegen je gevoel kun je nu eenmaal niks doen, maar als je er zelf van alles aan doet om dat gevoel aan te wakkeren of je doet niks om het weg te laten gaan, ben je in mijn ogen verkeerd bezig.