Onze dochter wil heeeeeeeeeel graag een zusje dus voor haar hoop ik dat ook. Ik merk ook dat daardoor mijn eigen gevoel moeilijker te bepalen is. Voordat ik kinderen had zei ik altijd vier kinderen te willen waarvan minimaal drie jongens... M'n man heeft een lichte voorkeur voor een meisje, maar misschien ook wel vooral ingegeven door de voorkeur van M. We zullen zien......
Ik had bij de eerste geen voorkeur en bij de tweede wel.. Nu bij deze helemaal niet maar ik heb eigelijk 2 zoons en nu een dochter op komst..
Hier ook totaal geen voorkeur gehad eigenlijk. Meer dan het feit dat op het moment dat we het hoorden, dat ik even moest omschakelen. Dat kwam meer omdat je tot dan altijd alles jochie/meisje gedacht hebt en dan ineens op 1 geslacht kan gaan focussen. Voor een eventuele volgende heb ik ook geen voorkeur. Zou het alleen leuk vinden als we van allebei het geslacht eentje hebben. Dat is meer omdat ik het leuk zou vinden!
Ik had bij de eerste echt een voorkeur voor een meisje. Maar dat durfde ik aan niemand toe te geven, eigenlijk zelfs niet aan mezelf. Om die reden wilde ik ook graag weten wat het geslacht was. Nu maakt het me echt niets uit, en hoef ik dus ook niet te weten wat het is.
Bij de eerste echt helemaal niet, bij de tweede hoopte ik wel een beetje op een meisje, niet dat ik een jongen niet leuk vond maar ik zou graag ooit ook een dochter willen. Maar ik wou vooral altijd gewoon moeder zijn! Wie weet komt er ooit nog een 3e, en is dat wel een meisje...maar met een jongen ben ik even gelukkig!
Ik heb niet echt een voorkeur gehad, maar wel heel erg duidelijk het gevoel dat het een meisje zou worden. Tijden lang kwam het niet eens in mijn gedachten op dat het een jongen zou kunnen zijn tot vorige week haha. Ineens heb ik allemaal het vermoeden dat het een jongetje is. Ach hoe dan ook het is altijd prachtig
Dit heb ik dus ook. Al blijft iedereen in mijn omgeving er nu heilig van overtuigd dat het een meisje is. Beiden zijn welkom! Al moet ik wel eens even snel een naam voor een jongen gaan bedenken
tja, ......we hebben 2 fantastische meiden in huis rondlopen...mijn zusters hebben jongens....de "stamboom" van mijn man eindigt bij ons, dus als er een jongen in mijn buik zit, zou dat werkelijk helemaal geweldig zijn! dan heb ik "van alles wat" en wordt zijn naam voortgezet...zou overigens net zo geweldig zijn als "the 3 sisters..." van stuyvesant....alles is welkom, als het maar alles op en aan heeft...dat hoop ik vooral....maar als ik een voorkeur mag uitspreken....zou ik mijn verovering zooo blij maken met een zoon....al is het voor zn stamboom...ouderwets wellicht...maar toch
Ik heb al vanaf jongs af aan een voorkeur gehad voor een dochter en heb ook tegen manlief gezegd dat ik door ging tot ik een dochter had gelukkig was nr 2 al een dochter en hebben we nu een koningskoppel. gelukkiger kunnen we niet zijn, we hebben beide soorten. Misschien ooit een 3e maar dan maakt het geslacht me echt niet meer uit.
Bij onze laatste zw-schap hadden we een hele grote hoop om als toetje een dochter te mogen krijgen na 3 zoons. En eerlijk gezegd hebben we het ook wel proberen te beinvloeden door het klussen te timen mbt de verwachtte eisprong. We hebben altijd gezegd dat we sowieso erg blij waren met ons toetje, maar dat als het een meisje zou zijn, dat dat dan de slagroom op ons toetje was. En we waren echt super blij dat ze idd een meisje was. Maar ik weet ook dat als nr 4 ook een jongen zou zijn geweest, dat we daar al heel snel ook blij mee zouden zijn, omdat we eigenlijk bij de derde al een lichte hoop voor een meisje hadden en ik meten begon te dromen over hoe leuk 3 jongens zijn toen we hoorden dat we een klein ventje verwachtten.
Dit heb ik ook gezegd! Dus hopen op een meisje nu. Ik heb een prachtige zoon, maar ik wil er zo ontzettend graag een meisje erbij. Als ik nu zwanger blijk van een jongen kan ik mijn geluk niet op en zal ik echt niet minder van hem gaan houden. Alleen bekruipt mij dat gevoel van nooit klaar te wezen zonder meisje...
ik heb helemaal geen voorkeur ik dacht wel gelijk toen ik positief teste het is een jongen nooit een aan meisje gedacht gister geslachtsbepaling gehad en het is een jongen grappig hoe zulke dingen gaan
Als ik héél eerlijk zou zijn zou ik graag een meisje willen krijgen. Mijn ouders hadden 2 dochters en mijn zus heeft 2 dochters. Ik heb een super geweldige band met mijn zus, 2 handen op 1 buik dus weet hoe zusterliefde kan zijn. Mijn vriend heeft een broer. Ook een goede band, maar dat is toch anders. Bij mij is er meer 'gezelligheid'. Dit wil ik ook graag aan onze kids meegeven. Maar ook meer omdat ik weet wat meiden zijn . Lekker tuttelen, shoppen e.d. Mijn vriend hoop dat de eerste een jongen gaat worden. Hij heeft zijn vader vroeg verloren en wil graag de vader kunnen zijn die hij zelf maar te kort heeft mee kunnen maken (overleden toen hij 17 was). En hij wil dat de broer op de zus kan passen . Ach ja. Eigenlijk maakt het me niet zoveel uit. Hopelijk is het gegund om überhaupt ouders te worden. Als het maar gezond is. Met een zoontje kun je ook koekjes bakken natuurlijk