In het Christendom is Abraham de aartsvader, de stamvader. In de Islam is Ibrahim een profeet en de vader van Ismaël, de stamvader. Bekende profeten in het Christendom zijn Jesaja, Elia en Johannes de Doper.
Niet alleen Mohammed (vrede zij met hem) maar wij volgen alle profeten, incl. Jezus (vrede zij met hem) aangezien zij allen dezelfde boodschap hadden. En we wachten ook op Jezus' terugkeer. Ik vind het tegenstrijdig dat sommigen zeggen dat Allah anders is dan 'de God van de bijbel' terwijl joden toch ook een heel ander Godsbeeld hebben dan christenen? Joden volgen toch ook (een deel van) de bijbel? En hoe verklaren christenen die dit zeggen dan dat Arabische christenen wél 'Allah' zeggen? Vind het echt vreemd dat sommigen zich hier zo beledigd door voelen. Ben het er ook absoluut niet mee eens als er wordt gezegd dat God een zoon/moeder ofzo heeft maar dat moeten ze allemaal zelf weten, hoef je je toch niet door beledigd te voelen?
Ik ben absoluut niet gelovig opgevoed, ben in het verleden een paar keer bij een protestantse dienst geweest (avondwake en doop) en ik kom zelf niet verder dat als ik iets hoor of lees dat men het moeilijk heeft dan zeg ik vaak dat ik aan iemand zal denken... En dat doe ik dan ook... Ik vind het mooi dat mensen aan elkaar denken of dat nu met een gebed, een kaarsje branden of gewoon een gedachte is maakt voor mij niet zoveel uit.
Dat wist ik niet, dat jullie ook op Jezus " terugkeer wachten! Alleen snap ik dat niet Omdat moslims de openbaringen van Mohammed volgen?? Nee, de joden volgen niet een deel van de Bijbel, het is andersom: de christenen volgen een deel van de Thora. Dat christenen zich beledigd voelen dat arabieren God Allah noemen is pure onwetendheid. Zij zien Allah puur als de God voor moslims en weten niet dat Allah gewoon het Arabische woord is voor God, niets meer en niets minder, daar hoeft niemand zich beledigd om te voelen
Overigens vind ik dit een ontzettend mooi topic! Ik vind het fijn om te lezen dat gesprekken als deze heel vreedzaam kunnen verlopen en dat er nauwelijks (op een enkele na dan) discussie ontstaat. Fijn dat het beheer het nog open heeft laten staan. Dank je wel, beheer! Ik lees nog graag meer reacties over hoe anderen erin staan wanneer er gebeden wordt door andersgelovenden wanneer men het moeilijk heeft.
Wij geloven dat hij als profeet terugkomt en dus ook volgens de wetten en regels van de Islam zal leven en oordelen. Maar moslims geloven in alle geopenbaarde boeken hoor, dus niet alleen in de Qur'an... Alleen dat de andere oorspronkelijk geopenbaarde boeken niet meer geldig zijn voor deze tijd. Onwetendheid inderdaad, het woord 'God' komt namelijk uit het Perzisch. Net alsof dat dan minder 'erg' is.
Tja, om eerlijk te zijn denk ik erover zoals umm: zou het ontzettend lief vinden (er was ook eens een katholieke vrouw die dagelijks een kaarsje voor me brandde bijvoorbeeld) maar denk niet dat het verhoord zal worden. Als ik ervan overtuigd was dat dat wel het geval was, zou ik wel een christen zijn geweest. Overigens vind ik 'aan iemand denken' wel anders dan steunen of bidden. Je kan voor iemand bidden terwijl je dat voor jezelf houdt en niemand daar vanaf weet en dan voelt zo'n persoon alsnog niet echt steun. Daarbij is het denk ik zo dat het gebed voor mij iets heel persoonlijks is, ga ook niet steeds te pas en te onpas overal vertellen voor wie of wat ik heb gebeden.
Ik ben niet gelovig, maar waardeer het zeker als iemand mij (op zijn/haar eigen manier) wil steunen. Blijf het heel interessant vinden...alle verschillende geloven en hoe mensen dingen als in dit topic bekijken/voelen. Echt een heel mooi topic!
Volgen, volgen, ik heb wat moeite met dat woord. Het maakt onderscheid en dat is zo'n groot probleem in deze wereld! Mijn boek, jouw boek, mijn God, jouw God. God is niet van de mensen, God is er voor de mensen. Het christelijke Oude Testament is de eerste vijf boeken van de Tenach; de Thora. De Tenach kent wel een andere volgorde. De Tenach is veel ouder dan de Bijbel: geschreven 425 Voor Christus in het Hebreeuws, de Bijbel 300 jaar Na Christus in het Latijn. De Koran is nog veel jonger. Personen en gebeurtenissen komen overeen in de Bijbel en de Koran, alleen met andere verhaallijnen en een andere mate van belangrijkheid.
Met 'volgen' duid ik alleen aan wat ik geloof en praktiseer, niet meer of minder. Ik zie daar het probleem niet zo van in eigenlijk. Iemand die problemen veroorzaakt met als smoes het geloof (zoals je nu ziet bij bv die ISIS malloten of de zionisten) volgt juist níet zijn/haar geloof lijkt mij.
Ik begrijp wat je bedoelt. Maar begrijp je ook wat ik bedoel? Het is eng hoe idioot wij, die allemaal vertrouwen en geloof hebben in eenzelfde God de vader, met elkaar omgaan. Joden, Christenen, Moslims. Zonder die twist zouden er geen oorlogen meer zijn. Respect en begrip is wat er mist. Kijk nou eens wat er weer speelt in Palestina, ik word daar zó intens verdrietig van!
Ik ben het hier wel helemaal mee eens, maar ik vind iets waarderen en denken dat het je gaat helpen wel een verschil hoor. Met waarderen bedoel ik dan eerder; lief dat er aan me word gedacht.
Wat een mooi en leerzaam topic is dit! Persoonlijk biedt het mij steun als iemand voor mij een kaarsje brandt of mij meeneemt in zijn/haar gebed ongeacht het geloof.
Als iemand anders bidt of kaarsjes brandt voor een ander, dan zegt dat iets over de goedheid van diegene en dat heeft niks te maken met het geloof van diegene waarvoor wordt gebid of kaarsjes worden gebrand.
Vind het dan al zo jammer dat mensen beledigd zijn dat men God en Allah als een zelfde God zien. dat je zo denkt is 1, het uitspreken is van een andere orde. Lijkt me ook niet dat ze dit hier voor het eerst lezen.
Ik ben christelijk opgevoed, maar ben er nog niet over uit wat nou het ware geloof is. Het christendom waar ik mee opgegroeid ben is het in elk geval niet voor mij. Ik geloof in 1 God en zou het heel krom vinden om te zeggen dat joden, christenen en moslims verschillende goden hebben. Dat zou voor mij hetzelfde zijn als zeggen dat er meerdere goden zijn (en zou ik ook beledigend vinden). Doordat ik geloof dat er 1 God is, maar meerdere interpretaties van wat het geloof moet inhouden en wat God van ons verlangt, geloof ik ook dat ieder gebed of smeekbede nut heeft. Ik zou het dan ook zeker waarderen als iemand zegt voor mij te bidden of dua te doen. Maar ook als iemand zegt aan me te denken, geeft me dat steun.
Hier sluit ik mij helemaal bij aan. Ik heb veel respect voor religie en voor mensen die er echt helemaal vol voor kunnen gaan. Ook word ik rustig als ik denk aan iets als bidden of gewoon het feit dat er 'iemand' over ons waakt. Ik ben atheistisch opgevoed, heb in mijn puberjaren veel hang naar het geloof gehad (voornamelijk de islam), maar kwam er toch uit dat ik zelf niet iemand ben die een bepaalde godsdienst zou kunnen volgen. Ik noem me meer agnost, die houding past beter bij me. Ik denk dat we de individuele beleving van een gelovige los moeten zien van politieke situaties. Die angst en terreur in het Midden-Oosten wordt gecreerd, de religie dient slechts als een stok om mee te slaan, een handig wapen in de handen van de machthebbers. Dat wil niet zeggen dat die religie an sich dan maar onverdraagzaam is of dat mensen hun eigen buurman onthoofden omdat hij van een ander geloof is. In de geschiedenis zijn voorbeelden te over van moslims, joden en christenen die eeuwenlang vreedzaam naast elkaar hebben geleefd. Helaas past dat niet in het denkkader van nu dus worden die voorbeelden maar als marginaal gezien.
Ik ben dan wel geen moslima, maar wil toch even reageren, omdat ik ook geen Christen ben. Als overtuigd atheïst kan ik het namelijk zelf altijd wel waarderen als mensen kaarsjes meenemen, voor iemand bidden of wat dan ook. Ik geloof er dan weliswaar niet in dat dit ook echt helpt, maar het laat wel zien dan er mensen begaan met je zijn, net zoals wanneer er voor je geduimd of gehoopt wordt. Het simpele feit dat er mensen aan je denken en op hun manier het beste voor je wensen, maakt soms al dat je heel even wat beter voelt. Dus wat mij betreft mag iedereen vooral doorgaan met op wat voor manier dan ook iemand sterkte wensen. Ik zou me nooit storen aan het feit dat dit gedaan wordt vanuit een andere geloofsovertuiging dan de mijne!
Mijn vader werkte bij een bedrijf met werknemers uit allerlei landen en met verschillende geloven. Toen hij een zware hartoperatie onderging, kwamen er ook mensen naar hem toe om te zeggen dat ze voor hem zouden bidden, een kaarsje branden etc. Mijn vader vond dat heel fijn, al deelden ze soms niet altijd hetzelfde geloof, dat iemand op zijn manier toch bewust aan je denkt en het beste met je voor heeft, deed hem goed.