Hallo Dames, Vandaag het vervelende nieuws gekregen dat het hartje van ons kindje niet (meer) klopt Het is gestopt bij ongeveer 8 weken en 5 dagen! Ik zou nu zo rond de 10 weken zijn dus het kindje zit al een hele tijd in mijn buik.... Ik heb de keuze gekregen of afwachten tot het spontaan komt maar dan kon het nog wel een paar weken duren of een curretage. Ik heb voor het laatste gekozen omdat ik niet zo lang met een dood kindje in mijn buik wil lopen! Mijn vraag is: Wie heeft dit ook weleens gehad? Wat kan ik ervan verwachten? Moet je na de curretage nog een paar dagen rust houden? En had je na de curretage nog veel last? Als er iemand is die deze vragen voor mij zou kunnen beantwoorden dan zou ik dat fijn vinden! Al zou ik het ook kunnen begrijpen als je het niet wilt vertellen omdat het te moeilijk is....
Hoi hoi Vreselijk meid bah ik weet hoe je je voelt. Ik heb zelf een curretage gehad bij ons was het hartje ook gestopt bij 8 week en een paar dagen. Ik heb zelf geen last gehad van de curretage lichamelijk niet geestelijk is het best zwaar in een keer ben je niet meer zwanger de dag van de curretage was ik heel moe dus heb ik rustig aan gedaan lekker slapen voor de rest niks de dagen erna was ik mezelf weer lichamelijk. Wanneer moet je heen voor je curretage? Heel veel sterkte. Liefs Channes
Ik wordt maandag als het goed is gebeld door de assistente van de gynaceoloog voor een afspraak voor Echo en gesprek... En dan wordt er een afspraak gemaakt voor curretage....
Hoi, Allereerst veel sterkte gewenst met dit verdriet... Ik heb hetzelfde meegemaakt en dit is hoe het bij mij ging: Voor de curretage werd ik onder narcose gebracht, die duurde ongeveer 25 minuten. De curretage zelf duurt een kwartier ongeveer. Je hebt wel een vervelend gevoel in je buik na afloop, een soort heftige menstruatiepijn. Ook heb je nog een paar dagen bloedverlies. Ik heb na de curretage nog wel een paar dagen rust gehouden, een dag of 5 voordat ik weer aan het werk ging. Je bent toch onder narcose geweest, dat merkt je lichaam wel. Verder is het ook een heftige gebeurtenis en is het fijn om nog even lekker thuis door te brengen. Zo'n 6 weken na de curretage had ik weer voor het eerst een menstruatie. Ook krijg je nog een nacontrole door de gyneacoloog. Daarna is alles binnenin weer als vanouds en kun je met een gerust hart weer voor een kleintje gaan. Hopelijk heb je wat aan deze antwoorden en nogmaals veel sterkte gewenst. Gr. Anakin
ook ik wil je heel veel sterkte toewensen! Ik moest voor de 12 weken echo gaan en daar bleek dat het hartje nooit geklopt heeft. Mijn lichaam heeft het al die tijd niet afgestoten en mij werd verteld dat ik beter voor een curretage kon gaan omdat de kans groot was dat met medicijnen niet alles 'meekwam' en dat ik dan alsnog een curretage moest. Ben op vrijdag geholpen. Eerst kreeg ik nog een echo en een gesprek met de anasthesist. Daarna kreeg ik een bed een een operatieshort. S'middags ben ik geholpen en mocht na een paar uur naar huis. Heb drie dagen rustig aan gedaan en daarna weer gaan werken. sorry is geloof ik een heel verhaal geworden... Heel veel sterkte!
Hoi, Ik heb vandaag te horen gekregen dat het hartje gestopt is met kloppen. Ik wacht deze week nog af en ga anders volgende week curretage doen. Vind jij het ook allemaal zo eng? Ik ben nog nooit onder narcose geweest! Vind het wel fijn dat een paar van mijn vragen hier ook beantwoord zijn! Heel veel sterkte met het verlies en ik leef met je mee!
Vanmorgen gebeld door de assistente van de gynaceoloog of ik vanmiddag al terecht kon voor eerste gesprek + echo. Daar zagen we wederom dat het hartje niet klopte dus de gynaceoloog wilde van mij weten wat ik wilde. Ik heb meteen gezegd dat ik een curretage wil en niet wil afwachten ook gezegd waarom. Hij vond mijn antwoord zo overtuigend en duidelijk dat ik meteen doorgestuurd ben naar de anethesist (grrr blijft moeilijk dat woord) daar een intake en alles gehad en toen moest ik door naar de opname waar ze me vertelden dat ik morgen al om 8.30 terecht kan in het ziekenhuis om vervolgens daarna geholpen te gaan worden. Dus het is allemaal erg snel! Over het algemeen wachten ze daar nog een paar dagen mee schijnt? om ook aan te kijken of het vanzelf op gang komt etc maar doordat ik goed duidelijk heb gemaakt dat ik dat absoluut niet wilde en hij mij een "sterke vrouw " vond (aldus de gynaceoloog) mocht ik dus meteen door voor het hele riedeltje..... Ik schrok er zelf van dat het al zo snel kon maar ik ben er wel blij mee omdat ik het daarna gewoon kan gaan afsluiten! Pooh jij ook veel sterkte!!
Ik heb nog niet eerder een curretage gehad (a.s. donderdag voor het eerst). Hebben jullie weleens van een windei gehoord? Ik bleek dus zwanger te zijn van een windei. De helft van de cellen die zich tot vrucht ontwikkeld is bij de celdeling afgestorven. Er is dus bij de celdeling iets mis te zijn gegaan waardoor de vrucht zich niet verder heeft ontwikkeld. Een foutje van de natuur, zei de gyn. De andere helft van de cel dat zich verder ontwikkeld tot placenta en vruchtzak etc. groeit lekker door. Ze vroegen of ik iets verloren was, want ze denken dat er ooit toch een vruchtje is geweest. Maar ik weet zeker dat het niet zo was, wat dus betekent dat ik wel degelijk zwanger ben van een windei. A.s. donderdag dus de dag! Ik neem aan dat wel eerst een echo wordt gemaakt, voordat ze beginnen? Ik ben trouwens bij de eerste bevalling wel onder narcose geweest. Ik heb echt nog een paar dagen nodig gehad om weer bij te komen, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat ik daarvoor eerst nog weeen heb gehad en 53 minuten heb moeten persen. We zullen zien... Gaan jullie trouwens meteen weer aan de slag? Of wacht je een cyclus af? Ik ga gewoon meteen weer aan de slag, Zou wel grappig zijn als ik dan weer zwanger zou zijn volgende maand. Dan ben ik eigenlijk altijd zwanger geweest. groet, MamaT
Ik heb in principe donderdag de curettag, nadat het hartje van mijn kindje gestopt is tussen 9 en 10 weken. Ik heb daarvoor 4 goede echo's gehad dus de klap was /is enorm groot. Ik hoef niet onder narcose, maar krijg een infuus met pijnstillers en plaatselijke verdoving (in de baarmoedermond) en dan de curettage op de behandelkamer, niet op de operatiekamer. Ik had ook totaal geen zin in narcose, maar toen kwam de gyn hiermee en dat lijkt me een goed alternatief. Dit was een IUI-zwangerschap en ik vind het heel spannend wat mijn lijf gaat doen en of het nu evt. spontaan gaat lukken. Hoe dan ook, ik ga het donderdag wel aan de gyn vragen wat nu. Misschien mogen we ook wel direct (na een ronde afwachten?) door met IUI. Ik ben er immers zwanger van geworden....
Vandaag ben ik geholpen dus best snel allemaal! vrijdag te horen gekregen dat het hartje niet klopt, gisteren afspraak gynaceoloog nog even een echo gemaakt en vanmorgen al curretage gehad! Ik was blij dat het onder algehele narcose is gedaan ik heb er totaal niks van gemerkt, heb liggen dromen en werd wakker toen ze me naar de uitslaapkamer reden het eerste wat ik zei was: "he ik heb niks gemerkt!" Ze zijn wel lang met me bezig geweest meer dan een uur maar dat kwam zei de gynaceoloog omdat alles vlekkeloos verliep maar ik aan het eind ineens hevig ging bloeden! maar ook daar niks van gemerkt gelukkig.... Ik denk dat ik het onder plaatselijke verdoving niet aan had gekund, veel te emotioneel ook, dat is dus de reden waarom ze bij mij in het ziekenhuis bijna altijd met algehele narcose doen... Ik kreeg het advies om een menstruatie af te wachten zodat het baarmoederslijmvlies aan kan sterken. Als ik dat niet deed kon er een risico zijn dat het allemaal nog wat te week was waardoor de kans op een miskraam wat groter was... Dit hoeft niet zegt ze want ze kwam ook weleens mensen tegen die meteen zwanger raakte daarna maar die kans zit er wel in omdat je slimvlies nog wat te zwak is! MamaT: Voor de operatie maken ze geen echo meer althans niet meer bij mij dat doen ze alleen bij de gynaceoloog als je daar het gesprek mee hebt over hoe en wat en wat je wilt... Maar misschien dat ze bij jou nog wel een echo maken dat weet ik niet....
Ik kom ook hier even reageren. Ik heb morgen een gesprek met de gynaecoloog om 9.35. Daarin zal ik waarschijnlijk het verhaal te horen krijgen van de opwekpilletjes of de curretage. Ik zal deze vraag waarschijnlijk morgen wel horen, maar wat zijn de nadelen van een curretage? Vind het allemaal best spannend, maar hoor gelukkig allemaal positieve berichten hier over de curretage. @Kleintje88: Wat fijn dat het allemaal goed is gegaan en snel ook! Hoe voel je je nu? Heb je nu het gevoel dat je weer opnieuw kan beginnen of heb je dat totaal niet? Misschien ben ik daar wel een rare in, maar ik wil het er zo snel mogelijk uit hebben, zodat we er weer tegenaan kunnen. Ik hoor iedereen er over dat je het voor jezelf moet verwerken enz, maar ik zou niet weten hoe... Ik wil gewoon verder en tuurlijk baal ik er als een stekker van, maar je doet er toch niks meer aan. En ik heb liever dat ik het nu met 8,5 week weet, dan dat het bij bijvoorbeeld 20 weken gebeurd... Hoe denken jullie hierover?
Nou ik heb nu wel het gevoel dat ik er wel klaar voor ben maar ik wacht wel eerst die ongesteldheid af omdat ik niet het risico wil lopen dat mijn baarmoederslijmvlies te zwak is en ik daardoor weer een kindje verlies! Wat betreft de pillen: daar is bij mij helemaal niet over gesproken alleen afwachten of curretage... Van de pillen heb ik ook begrepen dat er een risico aan zit dat niet alles eruit komt en je dan als nog gecurrateerd moet worden... Ik heb er absoluut geen pijn van ondervonden die curretage, tja wat menstruatie achtige krampen en heel moe (door narcose en bloedverlies) maar verder nog niet... Heb ook maar heel weinig bloedverlies op het moment dus ik vond het allemaal reuze meevallen! Sterkte!
Ik had afgelopen vrijdag een gesprek en toen werden mij ook alle 3 de verhalen voorgelegd. Maar ik heb net zoals jij ook zoiets van.. met wachten los ik toch niets op.. het is niet dat het kind weer tot leven komt. En ik zal het ook niet beter verwerken. Maar iedereen doet het natuurlijk op zijn manier. De gyn waar ik afgelopen vrijdag dat gesprek mee had en de vk zeiden bovendien beiden dat je geen menstruatie hoeft af te wachten en dat de kans op een miskraam niet anders is dan normaal. Ik ga het a.s. donderdag nog eens aan mijn eigen gyn vragen. Ik kan het namelijk pas weer een plekje geven als ik weer zwanger ben. Ik houd jullie op de hoogte!