Wauw! Het is echt waar. Ik trouwde met mijn jeugdliefde, kreeg met hem 2 jongens die inmiddels 9 en 6 jaar oud zijn. Verlangde naar een 3e maar helaas mocht ons huwelijk het niet volhouden en stond ik er alleen voor met 2 kleintjes, toen 3 en amper 1 jaar oud. Ik overleefde de tropenjaren in mijn eentje en ontmoette zelfs een nieuwe liefde. Maar met hem zou ik nooit die 3e krijgen, hij had nooit kinderen gewild en moest erg aan het idee wennen met mij verder te gaan en 2 kindjes. Het kostte allemaal tijd. Ik liet een mirena plaatsen en we genoten van onze tijd samen zonder kids als de jongens naar hun vader waren. Mijn kinderwens verschoof naar de achtergrond, het was goed zo. Ik was inmiddels ook al 37. De jongens groter en zelfstandig en ik genoot met lief inmiddels van een gezamenlijk huis, een nieuwe carrière. Ja het was goed zo. Of toch? Opeens kwam deze zomer bij lief de twijfel. En het besef dat als we het nu niet deden het echt niet meer kon. Hij is tenslotte nog iets ouder dan ik. Wow dat was een achtbaan. Toch weer een kind? Eerst dacht ik. NEE hoor. Dat gaan we niet doen. of misschien.. nee. misschien. nee. Of toch. En toen waren we opeens om en ging mijn mirena er amper 3 maanden geleden uit. En toen 3 dagen voor NOD een positieve test. 2 dagen later weer. En eergisteren op NOD weer een dikke vette positieve test. En dus ben ik hier weer terug na al die jaren. Het forum waar ik 9 jaar geleden terecht kwam en lief en leed deelde met mede zwangeren. Ik ben er weer!!
Gefeliciteerd! Zo zie je maar, je weet nooit echt hoe het leven gaat lopen ... (ik heb een collega die na haar 2 jongens van 10 en 12 jaar nu op haar 40e zwanger is van een 3e met een nieuwe lief. Moest er meteen aan denken toen ik dit las!)
Super hoe het toch kan lopen. Fantastisch en blij voor jullie dat het zo snel gelukt is! Gefeliciteerd!!
Helaas, na mijn blije bericht van gisteren moet ik vanmorgen melden dat het mis is gegaan. Ik bloed heel heftig en ben erg verdrietig. We waren helemaal in de wolken, het kwam precies goed uit allemaal en ik voelde me op en top zwanger, net als bij mijn eerdere twee. Ondanks dat je weet dat 1 op de 10 zwangerschappen misgaan in de eerste 12 weken zag ik het totaal niet aankomen. Gisteren was ik nog vol van alles, vandaag moet ik het loslaten.
Wat naar dat je zo gauw alweer afscheid moet nemen van deze droom! Hopelijk ben je weer zo gauw zwanger en mag het dan allemaal goed gaan! Ik heb ook 2 kindjes met mijn nieuwe liefde gekregen, 9,5 jaar na de geboorte van de jongste van mijn vier kids uit een eerdere relatie.
Erg verdrietig hou de moed erin het is al snel raak geweest . Dus wie weet , heel veel sterkte ! Liefs