Hallo lieve dames, Ik ben in verwachting van ons eerste kindje en wij krijgen een zoon! Wat een rijkdom! In mijn omgeving zijn weinig dames met jongens dus ik ben erg benieuwd naar jullie ervaring met jullie zoon(s). Ik hoor graag alle leuke en minder leuke verhalen. Is jouw zoon een echte doerak of een lief mama's kindje? Heb je het anders ervaren dan met je dochter(s)? Wat is er het allerleukst aan het hebben van een zoon en wat vind je moeilijk? Hoe is papa met zijn zoon en had je dat verwacht? Brand los!
Enige waar ik voor kan waarschuwen is houd een washandje in de buurt om goudkleurig boogschieten te voorkomen tijdens t verschonen. Om ons heen juist alleen maar knullen en die varieren van ongelofelijke donderstenen tot verschuilen achter de rokken van mama. Terwijl onze dochter de kroon spant met boef streken uithalen en dr breed grijnzend mee weg denkt te komen. Nou ja, bij papa en opa lukt dat aardig
Mijn zoon is een echt mama’s kindje! Ik heb ook een dochter dus ik zie het verschil wel goed. Alleen is het ook per kind verschillend natuurlijk! Het is een ontzettende knuffel kont, een ongelofelijke grapjas, echt een Vrolijkerd. Maaar alleen mama krijgt hem stil. En hij kan af en toe wel driftig worden maar zodra ik hem dan afleid is het weer goed. Ik wilde graag altijd ‘alleen’ meisjes. Maar echt daar ben ik zoo hard op terug gekomen. Jongens zijn geweldig! En als ik ooit nog een derde kindje zou krijgen maakt het me absoluut niet uit wat het word. Ik vind meisjes ook een stuk eigenwijzer en pittiger qua communicatie. In ons gezin is de jongen dus een écht mama’s kindje,heeft ontzettend veel humor, eet alles maar dan ook echt alles, maar kan soms wel wat driftig zijn, maar dat is man eigen denk ik Meisjes zijn ook geweldig hoor begrijp me niet verkeerd! Want ik hou van allebei écht even veel. Mijn ervaring is wel dat mijn dochter als baby een stuk rustiger en stiller was. Mijn zoon is wel wat lomper en luider. Edit: met papa kan hij heeerlijk stoeien en ‘wild’ doen maar als puntje bij paaltje komt is mama wel echt de grote heldin!
Suuuuper leuk!!! En inderdaad, let in het begin dat je iets op zijn piepie legt, anders word je nat. Die van ons is 10,5 maand, dus echte jongens dingen doen wij nog niet. Hij is al wel dol op auto's! dus wat dat betreft een echte jongen. Ik ben niet zo van het getut, dus ik vind het gewoon fantastisch.
Mijn zoontje (21 maanden) is ook een ontzettend mama’s kindje en een grote knuffelkont. Qua speelgoed is hij en typisch jongetje, knuffels en dergelijke zeggen hem niks, maar auto’s en vooral tractors en graafmachines zijn de max. Dit begon al heel vroeg eigenlijk, hij wou altijd het boekje met voertuigen bekijken
Mijn zoontje is 11 weken maar vind nu al fantastisch! Hij is super vrolijk en makkelijk. Verder kan ik er nog weinig over zeggen maar ik vind het geweldig om een zoon te hebben. Ben helemaal verliefd op hem. Dus dat komt bij jou ook vast goed!
Volgens mij is er op deze leeftijd geen typisch verschil met meisjes. Volgens mij komt het verschil pas als ze peuter/kleuter zijn, wanneer hun karakter en eigenschappen echt gaan ontwikkelen.
Het ligt compleet aan het karakter van je kindje. Ik vind het lastig om te zeggen dat iets typisch jongens- of meisjesgedrag is. Ik zie zeker verschillen tussen mijn kinderen maar of dat nou aan het geslacht ligt??? Mijn oudste gaat bijvoorbeeld liever voetballen dan met poppen spelen en de jongste vindt Playmobil e.d. nu al erg leuk. Dus ja, zeg het maar. Enige wat gelijk is, is de liefde voor mijn kinderen. Ik hou van beiden evenveel.
Het hebben van een zoon is leuk, omdat het mijn zoon is. Niet om de specifieke eigenschappen die een kindje zou ‘moeten’ hebben, maar puur en alleen omdat het mijn gekke, ondeugende, drukke, knuffelige kindje is.
Inderdaad, mijn zoon en dochter zijn heel anders, maar dat is persoonlijkheid. Mijn zoon is ook weer anders dan de zoon van de buren nl of dan andere jongetjes op de creche Het enige opmerkelijke is dat hij echt gék is op techniek. De magnetron, schakelaars, knopjes, de thermostaat, afstandsbedieningen, kabels, papa nadoen als hij gaat klussen... En dan heeft hij echt van zijn vader en opa
Hier een ongelofelijke doerak het ene moment en het andere moment zo'n mama's kindje. Hij is wel wat trager in ontwikkeling dan zijn zus, maar dat schijnt typisch iets voor jongens te zijn.
Ik heb er twee en hoop dat de derde ook een jongen is. Superleuk. Helemaal gek op alles met wieltjes, heel erg lief naar mij toe. Het zindelijk krijgen van de oudste was wel even een dingetje maar dat was met vijf weken voor elkaar.
De mijne is een echt mama’s kindje, speelt eigenlijk alleen met auto’s, wordt blij als hij papa’s boor/hamer/plugjes ziet en klimt in twee tellen ergens op. Echt zo’n jongens jongen en ik hou er van ❤️
Ik dacht altijd een echte meisjes moeder te zijn, maar ik vind het hebben van een zoon echt geweldig. Zoals hem wil ik er nog wel 5 Hij is echt een jongens jongen die gek is van auto’s en boten, en gek wordt van alle roze dingen hier in huis. Maar zeker een mama’s kindje. Hij is wel een stuk ondeugender dan de meiden en veel ondernemender. Ik moet hem echt in de gaten houden altijd. En hij is echt een vreetzakkie. Verder qua ontwikkeling iets trager. Met zijn vader kan hij lekker stoeien, wild doen en voetballen. Dat doen de meisjes hier ook wel met hun vader, maar is toch wel iets anders. Kleding kopen voor een jongen vind ik wel veeel lastiger! Haha
Ik heb een peuterzoon en een baby zoon. De baby is een model kind, altijd lachen, allemansvriend en super actief. Peuterzoon is een boef, super attent en lief maar maakt graag overal een spelletje van. Als hij humeurig is is het een lekkere bromsnor. Kroelen, knuffelen en kussen doet hij graag. Ik heb ook twee peuter dochters, net zo lief maar serieuzer en als ze humeurig zijn is het meer piepen en zeuren.
Wat voorgaande dames al zeggen: tijdens verschonen: zodra je die luier openklapt meteen een washandje oid er bovenop leggen! De mijne is nu 4,5 jaar en als hij de tablet mag dan moet ik naast hem gaan zitten en wordt ik om de 3 seconden geaaid,gekust en geknuffeld, zo lief!!!
Hahahaha dat doet mijn dochter dus ook. Opa schuren, zij nadoen. Maar ook mama poetsen, zij poetsen. Maar goed, mama zat ook met dr neus bovenop wat opa deed en kende nog eerder de gereedschapsnamen dan wat anders.