Ik heb weer even bijgelezen maar t was erg veel. Hier ook zorgen om eten. Dochter eet ook vooral koolhydraten en sommige warme gerechten. Het lijkt nu ook wel een echt probleem te worden, vit b12 tekort. En trage schildklier. Altijd moe dat meisje. Nu volop aan de supplementen en hopelijk helpt dat. Anders wordt het heel ingewikkeld. Ben maar vaak zelf brood aan het bakken ed. Maar wat een zorgen dan. Hebben ook bij Seys Centra gelopen vanwege zindelijkheid en even meegekeken naar de eet afdeling. Maar vond dat best heftig!
@Mamafiets Ik wilde even zeggen hoe knap ik het vind dat je je zoon gewoon even kunt laten als hij niet kan vertellen wat er is… het gesprek met VO is eindelijk gepland over 2 weken…ben benieuwd wat eruit gaat komen, van zoon heb ik wel begrepen dat hij zich in die 5 bijeenkomsten nou niet echt veilig en serieus genomen heeft gevoeld, dus dat ga ik er wel in meenemen. Vanmorgen op school gebracht, hij was moe en wilde eigenlijk niet, maar begreep wel dat hij het moest gaan proberen.(hij was in bed allemaal tekeningen en plannen gaan maken voor een verbouwing van zijn kamer ipv gaan slapen… hij sliep pas rond 23uur uiteindelijk) hij had ook een kinderfeestje vanmiddag, dus had de moeder al gewaarschuwd! Die heeft niks geks gemerkt gelukkig! Ik had wel de meester alweer aan m’n zij vanmorgen…dat J zo moeilijk in beweging was te krijgen gisteren middag… dat hij de schoolse taken prima deed, maar verder weinig wilde doen….(vb een tekening maken voor een klasgenoot die een wedstrijd voorlezen zou doen) dus ik snapte alweer waarom ik gedoe het met J gisteren… die was overvraagd door de meester! Morgen dan eindelijk gesprek met de gemeente voor J! Hoop dat daar iets zinnigs/nuttigs uit komt!! Want de laatste berichten vanuit de gemeente waren “Als J geen hulpvraag heeft, dan is een indicatie toch ook niet nodig?” voor B starten we de komende weken ook met de onderzoeken voor adhd en ASS… ik verwacht eigenlijk alleen ADHD… maar we gaan t zien!
Net weer een half uur met de meester aan de lijn gezeten… Een ouder heeft bezorgd gebeld met de leerkracht dat J haar dochter psychisch mishandeld… het gaat erom dat hij blijkbaar vaak richting dat meisje dingen benoemd als “wat zou er gebeuren als ik van dit gebouw spring?” volgens mij is dit vanuit J echt gewoon een interesse ding en niet vanuit depressie… maar jongens mishandeling? En volgens de leerkracht is het niet normaal om op deze leeftijd deze gesprekken te hebben…. Grijze haren krijg ik ervan … ik weet gewoon niet zo goed waar we goed aan doen zo lastig dat er niet gewoon handleidingen zijn
Ik vind dit wel een alarmerende uitspraak. Heeft hij gesprekken met een psycholoog? Ik zou hier wel actie op ondernemen. Dit lijkt mij ook heel moeilijk om aan te horen voor een ander. Welke naam er ook aan gegeven wordt. Mocht hij het ergens willen doen is het goed als hij gesprekken heeft. Maar ook als als hij het niet zo meent. Dan moet hij leren wat het met een ander kan doen om zulke dingen te horen. Spannend weer een diagnose traject. Hoe sta jij erin en hoe gaat het met jou in zo'n periode?
Ik ben vandaag wezen praten op een gymnasium in de buurt. Eigenlijk met het idee om deze een soort van reserve te houden. Maar ik ben heel erg blij verrast hoe het gesprek ging. Ze hadden aan een half woord genoeg en gaven daarmee echt passende en geruststellende antwoorden. Deze school heeft vanuit zichzelf eigenlijk al veel dingen die ass vriendelijk zijn. Daarbij hebben ze een systeem wat overzichtelijk is (waarbij ik dan ook weet waarmee ik hem kan ondersteunen). En hebben ze ook een ontprikkelruimte in de toch al relatief prikkelarme school. Bij de verwerkingssnelheid werd direct vraagtekens gezet omdat het anders niet mogelijk is om de andere scores te halen die hij heeft behaald. De school en de leerlingen kwamen positief over. Komend jaar starten ze met een speciale plus klas voor kinderen uit groep 8. Dat noemen ze masterclasses. Ik vind het heel fijn dat zij (en wij ook) kunnen gaan kijken hoe hij het doet binnen hun school. Ik ga hem dan zelf brengen om te compenseren voor het nieuwe en onbekende. 2014 heeft niet veel kans gehad om te laten zien hoe hij zich gedraagt in een voedende omgeving. De kansen die hij wel kreeg gingen heel goed. Daar zagen ze eigenlijk een ander kind. Maar er zitten ook een paar nadelen aan. Een indictie voor vso moet te vroeg aangevraagd worden. En het is wel heel belangrijk dat er minimaal een havo vwo advies komt. qua rekenen geen probleem. Maar begrijpend lezen staat al een paar jaar stil. Ik heb nog anderhalve week om goed te kijken met hem naar het toepassen van strategieën. Als laatste is er waarschijnlijk spraken van dyslexie en dit is wel een hele talige vorm van onderwijs. Dat zal veel tijd en sturing kosten. Het is de vraag hoe hij daarmee om zal gaan. Maar gezien de alternatieven lijkt het mij de moeite waard om dit te proberen. Mocht het niet werken kan hij alsnog terug gaan vallen op de alternatieven. Als het zover zou komen dan is er ook een deeltje persoonlijke ervaring waardoor dat denk ik ook makkelijker te accepteren valt. Dit gaan spannende weken worden.
Nee, hij heeft momenteel geen hulp anders dan medicatie! Vandaag gesprek gehad met hulpverleners en de gemeente, omdat de gemeente van mening was dat er geen hulp nodig was als J zelf geen hulpvraag had. Gelukkig is zij nu wel bijgedraaid en gaat op onderzoek of er een ambulant begeleider is die op een laagdrempelige manier met J in contact kan komen en hopelijk zo een duurzame band kan opbouwen waarin dingen besproken kunnen worden. Daarnaast gaat er gekeken worden naar een hulpverlener die dan systeem therapie kan gaan geven! Ook stoppen we met 1 soort medicatie en gaan we op den duur over op een andere medicatie iets als ariprozal oid? I.i.g. om hopelijk een andere mindset te creëren bij J. de uitspraken die hij gedaan heeft komen uit een stukje “wat zou er nou gebeuren” maar ook uit een misschien moet ik dat eens doen… dat laatste is natuurlijk super eng en verdrietig en hopelijk helpt het veranderen in medicatie dat die gevoelens verdwijnen. Mja, volgende in het onderzoekstraject vind ik fijn…. B geeft zelf aan last te hebben van zichzelf dus hopelijk helpt dit onderzoek om uit te vinden welke handvaten hij kan gebruiken zodat hij minder last ervan heeft. Ik ben steeds weer een emotioneel wrak! M’n gevoelens slingeren alle kanten op en twijfel nog wel eens of ik zelf niet wat hulp kan gebruiken…. Maar zou niet weten hoe te beginnen! Wat fijn dat er bij jou goede gesprekken zijn geweest! Klinkt toch wel positief!
@bulakgirl het is een hoop om te verwerken en mee om te gaan. Misschien helpt het om met de POH te gaan praten. Zodat zij advies kan geven over eventueel vervolg. Dan kunnen jullie samen ophelderen waar je behoefte aan hebt. Ik heb net een setje kaarten met helpende gedachten besteld. Dat was al eerder aangeraden door hulp van mijn oudste. Maar toen was hij nog te gesloten om goed duidelijk te hebben wat er dan buiten de deur gebeurde. Hij verteld nu genoeg om op in te kunnen haken. Dus kunnen we samen gaan kijken naar hoe gedachten je gevoel beïnvloeden. En welke gedachten helpen om dit positiever te maken. In eerste instantie heb ik het gekocht voor hem en evt ook 2016. Maar als ouder is het misschien ook wel dubbel fijn om daarmee bezig te zijn. https://www.bol.com/nl/p/helpende-gedachten/9200000015345207?referrer=socialshare_pdp_androidapp
@bulakgirl ik zou ook bij de poh aankloppen. Dit is voor jou ook zwaar om te verwerken en soms helpt het wel om daarover te praten en eventuele inzichten / adviezen te krijgen. Sterkte!
Sterkte en een dikke knuffel @bulakgirl Heftige situatie bij jullie. Hij gaat ook lekker de pubertijd in straks, fijn om dan hopelijk al iemand te hebben waar bij langdurig bij terecht kan voor gesprekken.
Ik had in mijn hoofd allang gereageerd maar ik zie dat ik het nooit op papier heb gezet ... handig Dat is ook mijn grootste wens, dat er eens lekker een soepje naar binnengaat, rijst met vis of een groente quiche of iets. Maar het is hier al een super dag als hij de nummer 2 op zijn safe lijst kan eten in het bijzijn van zijn broertje en zusje. De rijst met zalm is vooralsnog niet eens probeersel, haha. Wel echt goed hoor dat jullie zoon soms wel wil/kan proeven! Daar begint het mee uiteindelijk! Hopelijk lukt het met de leeftijd steeds vaker