Eenkennigheid hoe gaan jullie ermee om?

Ik heb het niet zo gehad maar denk dat je hem vooral de tijd moet geven. Dwing hem niets op want dat werkt averechts.gaat hij wel naar een kdv of opvang?

 

Als we op bezoek gaan (of bezoek krijgen) eerste tijd bij papa of mama zitten om te ontdooien. Ook altijd papa of mama in de buurt als er anderen zijn. In huis zeg ik altijd als ik even wegga, ook praat of zing ik ondertussen. Bij brengen naar gastouder zeg ik dat al meerdere malen voordat we er zijn, afscheid is altijd kort en bondig. Veel plezier, lekker spelen, mama komt je vanmiddag weer ophalen, kus kus kus. Lang afscheid nemen helpt niet namelijk

 

Hoewel eenkennigheid heel lastig kan zijn, heeft het wel een functie. Je kindje ontdekt dat er nu 'veilige' en 'onbekende' mensen zijn, en omdat ze geen idee hebben wat ze van de 'onbekende' kunnen verwachten, willen ze absoluut bij hun veilige haven blijven (mama in meeste gevallen ). Het is ook onderdeel van veilige hechting dat ze altijd op je terug kunnen/mogen vallen, dus ik zou aan de behoeften voldoen, zodat ze leren dat ik er altijd voor ze ben. Hoe veiliger ze zich voelen, hoe eerder ze juist weer de wijde wereld in durven te trekken.

Ik heb dus uren en uren met mijn kinderen op schoot gezeten als dat nodig was. En mezelf aan helpen herinneren dat het een fase is... die overgaat.

(er komen overigens nog meer fasen dat eenkennigheid de kop op steekt, hoort er gewoon bij)

Wel maakte ik een uitzondering voor papa, ook al wilden ze het liefst bij mama zijn, ze moesten soms toch echt genoegen nemen met papa, zodat ze ook met hem een band konden opbouwen.

 

Dit dus. Alleen het laatste was niet echt van toepassing. Er zijn zowel papafases als mamafases geweest dus daar deden we niet zo moeilijk over.
En trek je vooral niets aan van andere mensen die zeggen dat hij er maar aan moet wennen en dat je gewoon moet dwingen..

 

Dit inderdaad, afscheid deed ik ook zo kort mogelijk, want huilen was het toch. Maar ik wist dat het met een paar minuten weer over was, de eerste keren nog even nagevraagd bij de gastouder.
En verder sleepte ik hem gewoon overal mee naar toe.