Hi allemaal! Ik word even een beetje gek van mijn zoontje soms.. hij is net 1 jaar geworden.. ik had een tijdje geleden al een keer een topic geopend over dat hij zo hard (en hoog) gilt. Mijn oren doen er pijn van! Het is zijn manier van communiceren, maar het is erg vervelend. Het leek even iets minder te worden, maar het is nu weer volop terug en dan in combinatie met continu vastgehouden willen worden. Herkent iemand dit? Onze dochter had het ook wel eens.. maar ons zoontje heeft het nu al een paar weken.. pff.. ik kan niks lijkt het wel! Continu kruipt hij achter me aan en wil hij opgetild worden. Doe ik dat niet, dan gaat de sirene weer aan. Ik probeer van alles.. afleiden, negeren.. hij blijft me achtervolgen. Hij wordt nu ook vaak s nachts wakker en blijft maar huilen, behalve als ik naast hem zit. Dan is het goed.. maar zelfs als hij dan in slaapt valt, is het 20 min later weer mis. Bij ons in bed wil niet.. dan gaat hij kruipen/zitten enz. Het is een lief schatje, maar ik kan zo niks doen.. gaat dit weer over??? Herkent iemand dit rond 1 jaar??
Hier net na de eerste verjaardag ook een hangerig kind gehad die echt letterlijk de hele dag aan ons vast geplakt wilde zitten. Ach ja na een paar weken ging ze lopen en praten en toen werd het ook vanzelf weer minder. Hier was het een kwestie van er in mee gaan en de tijd uitzitten
Hier ook zo'n periode gehad rond een jaar. Dikke pech voor hem, maar ik deed wel m'n ding. Liet hem zoveel mogelijk helpen, dan ging het aardig.
Ja heel herkenbaar. Zoontje wordt vrijdag 1 jaar en sinds ruim een week is hij echt zichzelf niet. De hele dag door miepen, achter me aan lopen/kruipen, opgetilt willen worden idd, huilen bij het in slapen (als ik de kamer uitloop). Van mijn dochter kan ik het me niet echt meer herinneren, maar hoe gek ik op sommige dagen ook van hem wordt weet ik dat het een fase is. Ik geloof in sprongetjes en ik denk dat hij aan sprong 8 is begonnen en heftig ook. De dingen die ik moet doen heeft hij echt even pech en blijft hij maar even miepen, maar waar het mogelijk is geef ik hem even de extra aandacht die hij nodig heeft. Bij het naar bed gaan leg ik hem neer en loop daarna weg. Gaat hij hysterisch huilen dan blijf ik even bij hem zitten, is het huilen met een paar seconden over dan blijf ik uit zijn kamertje. Het is even doorbijten en ik hoop heel erg dat deze sprong heeeeel snel weer voorbij is.
Hadden wij ook een periode. Paar knuffies en een nachtlampje deden wonderen voor de nachten. De fase van "nou kom dan maar bij ons liggen" hadden we heel vroeg al achter ons gelaten, niks niet slapen, feestuuuuuuh!!!! Toen kwam de fase van huilen om niks, ineens keihard gillen en dan gelijk stil. De eerste keer had ze ons tuk en vlogen we naar boven en lag een meiske feest te vieren in bed, joehoeeee gelukt! Jaaaa daar trappen we niet meer in. Dus van onderaan de trap gaan roepen: mama hoort je, het is goed ga maar slaaaaapen Bij een ander toontje moest papa ff roepen. Laat je kleine gewoon achter je aan komen, laat m meehelpen, leg uit wat je gaat doen. En oefen met uit t zicht is niet weg. Gewoon opbouwen, bij voorkeur op de dag als zijnde spel/training, ff achter de muur en weer terugkomen en dan steeds langer. Blijf vooral doorkletsen als je je in de keuken ofzo ff een bak koffie of thee drinkt. Nooit weggaan zonder zeggen dat je weggaat, ookal is t verleidelijk, dan zijn ze je ineens een kwijt en is t foute boel.
Hier hetzelfde, lijkt wel of de sirene de hele dag aanstaat. Het geluid gaat door merg en been. Heel irritant om niks te kunnen doen zonder dat er gehuild en gekrijst wordt. Ik herken het ook totaal niet van de eerste. Hier ook bijna een en ik duim dat t daarna minder wordt. Helaas niet echt tips.. Sterkte!
Herkenbaar, toen onze knul zo jong was hadden we enorm veel last van de sprongen. Snachts 1 tot 2 uur wakker, overdag huilen, alleen maar tillen. Hele lange weken. Na die weken kon hij in eens meer. Zijn veilige wereldje stond even op zijn kop. Aan toe geven kon niet altijd, ook omdat ik echt kapot was. Probeer ook echt momenten voor jezelf te vinden. Zo kom je er uiteindeljk we door heen.