Hoi allemaal, Ik ben nieuw hier dus ik zal me eerst even voorstellen. Sinds november 2014 ben ik trotse mama van een heerlijk meisje. De zwangerschap ging goed, de bevalling was heftig maar inmiddels ben ik weer helemaal de oude. Mijn man en ik zijn er al een tijdje van overtuigd dat we snel een tweede kindje willen. Na mijn zwangerschap ben ik niet eens aan de pil gegaan en we hebben besloten om er nu ook echt voor te gaan. Zijn er hier meer meiden die na de bevalling snel weer zwanger werden of het snel weer gingen proberen? Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen Groetjes, Marae
Jep, wij zijn ook niet meer terug aan de AC gegaan. Ik werd uiteindelijk pas na 6 maanden voor het eerst ongesteld, zonder eisprong denk ik. Ondertussen is de kleine ruim een jaar en ik vind het echt jammer dat het weer zwanger worden niet sneller gaat
Tussen onze kinderen zit 1,5 jaar. Zeker niet perse zo gepland. Ik vond het in het begin heel erg pittig (ligt voor een deel ook aan het karakter van de eerste) maar bij de derde hebben we er bewust meer tijd tussen gelaten.
Ik was 6 weken na de bevalling weer ongesteld maar m'n cyclus is nog wel erg onregelmatig. Ik heb dus ook geen idee wanneer mijn ovulatie precies is. Ben dus ook bang dat het best even gaat duren voor ik daadwerkelijk zwanger ben. Maar misschien is het in één keer raak... Is jouw cyclus wel weer regelmatig?
Ja het zal de eerste tijd zeker pittig zijn. Vooral de zwangerschap lijkt me ook zwaarder omdat je niet meer zo makkelijk een rustmoment hebt. Nu slaapt onze dame al wel klokje rond 's nachts dus dat is een groot voordeel.
Nog niet maar ik heb ondertussen een miskraam gehad dus nog niet echt de kans gehad om een beetje regelmaat erin te krijgen.
Wij zijn ook niet meer aan de ac gegaan... Maar ben zelf erg ziek geweest na mn bevalling, gaan nu de 3e ronde in voor de tweede. Het lijkt mij eerst ook wel pittig, maar als ze wat ouder zijn juist weer makkelijker omdat ze dan meer aan elkaar hebben.
Ja zo zien wij het ook. Het is echt even aanpoten maar dat komt wel goed. Je moet wat meer improviseren en wat flexibeler zijn. Ik heb er wel heel veel zin in. Alleen die bevalling... Bij mijn dochter heb ik de bevalling vooraf zwaar onderschat. Het werd helaas een heftige bevalling dus ik ben wel bang dat ik daar erg tegenop ga zien!
Hoi Marae, Ik heb er zelf geen ervaring mee. In mijn familie en vriendenkring heb ik het verschillende keren meegemaakt. Dat is de reden dat ik er zelf geen ervaring mee heb. Trek je hier niks van aan, jullie moeten doen wat goed voelt en waar jullie beiden achter staan. In mijn omgeving heb ik gezien hoe zwaar het is (kan zijn). Vooral als de oudste nog niet loopt en weinig zelfstandig kan doen, of als je onverhoopt op relatieproblemen stuit. Nu slaapt de oudste goed door, zeg je, maar je weet niet hoe dit over een maand is, of wanneer de baby net geboren is. Mijn keuze zou zijn om nog een jaartje te wachten, lekker genieten van dat eerste jaar met z'n drieën en dan verder kijken. Als je het wil moet je er in ieder geval samen achter staan, want je zult elkaar nodig hebben.
Je hebt zeker gelijk, TheDoctor. Wij kennen ook stellen die snel een tweede kregen. Wat ik daarvan heb geleerd is wat ik al eerder zei; flexibel zijn en improviseren. Daar ben ik gelukkig goed in dus daarom zie ik het wel zitten. Manlief ook. Die begon na 3 maanden al over een tweede
Hier was de oudste (nu 8jr),1,5 jaar,toen de tweede geboren werd De derde kwam toen de tweede 2 jr was en oudste 3,5 Dat was een hele pittige periode van altijd druk zijn maar nu zijn ze 4,6 en 8 En heb ik net twee weken de vierde gekregem maar ik geniet nu echt als hun op school zijn van de kleine bij de andere was ik altijd wel druk
Ja, ik ben ook niet meer aan de ac gegaan na de bevalling. Toen de oudste 7 maanden was, was ik weer zwanger. Er zit 16 maanden tussen. Het is op zijn tijd pittig, maar vooral heel erg leuk. Het voordeel is dat ze nog grotendeels in hetzelfde ritme zitten (luiers, slaapjes, speelgoed) en dat ze nu al leuk met elkaar kunnen spelen (ben ook vaak politieagent ) Het bevalt zo goed dat ik nu ook zwanger ben van de derde. Daar zal zo'n 18 maanden tussen de middelste & de jongste zitten.
Mijn dochter was precies 6 maanden toen ik positief testte van de 2e (1e ronde gelijk raak). Er zit 14 maanden tussen. Ze zijn nu 5 (vandaag 5 geworden ) en 3 (eind juni wordt hij 4) en inmiddels gaat het prima, maar de babytijd van de jongste vond ik, sorry dat ik het zo negatief stel, echt verschrikkelijk. Wat een hel . Nu moet ik daarbij vertellen dat dat met name kwam omdat de jongste vreselijk veel huilde en de oudste daarvan erg in paniek raakte. Zij was nog zo jong dat ik ook niet aan haar kon uitleggen waarom hij zo huilde. Zo kwam het dus dat ik dagenlang met 2 huilende kinderen zat. En daar komt nog bij dat mijn oudste een verstandelijke beperking heeft. Dat wisten we toen nog niet, maar heeft er later wel voor gezorgd dat het ook nog erg zwaar was omdat zij verstandelijk veel jonger was en niet zo zelfstandig werd als ik had gehoopt. Ik heb het iig zwaar onderschat. Dat kan dus ook nog . Om positief af te sluiten -> nu is het echt zó leuk! Ondanks de nog steeds bestaande moeilijkheden met de oudste is het zo fantastisch om ze samen te zien. Ze kunnen elkaar vreselijk dwars zitten, maar ze zijn ook zo ontzettend lief voor elkaar. En als ze zo eens lief samen aan het spelen zijn, dan is dat echt het mooiste om naar te kijken ♥.
ooo sunbeam.. je afsluiter is zoo lief!! Ik ga ook snel voor een tweede.. Mijn eerste is nu 7maanden oud.. toen ze 4 maanden oud was kreeg ik de eerste keer mijn menstruatie. Ik had gehoopt dat ik toen meteen zwanger zou zijn.. maar helaas we zijn nog aan het proberen. Ik hoop dat het echt deze ronde lukt, hoewel ik van de andere kant ook helemaal geen hoop meer heb.. maar goed.. we zien wel..
Dat leek mij ook leuk toen onze zoon nog een baby was. Nu hij 16 maanden is en niet te houden, ben ik blij dat we dat toen niet hebben gedaan .
Hier heb ik inderdaad soms ook wel schrik voor. Maar goed, die 2de wil hier precies toch niet snel genoeg naar mijn goesting komen... Ik denk dan altijd: Misschien beter zo.
Onze oudste was 3,5 maand toen ik weer zwanger bleek te zijn. Inmiddels is de jongste bijna 4 maanden, ze schelen net geen 13 maanden. Het is soms best pittig, vooral de nachten vind ik af en toe zwaar. Maar je krijgt er echt ontzettend veel voor terug, die lachende gezichtjes in de ochtend als je wakker wordt, heerlijk. Natuurlijk schiet ik ook wel eens in de stress als ze allebei hun dag niet hebben en onrustig zijn. Maar over het algemeen is het genieten. De oudste is zo lief voor haar broertje, probeert hem op haar manier te troosten door met haar vingertjes door z'n haar te woelen en kusjes te geven. Ook rijdt ze met de kinderwagen heen en weer om te troosten en wil ze er vaak bij zitten als ik een fles geef. Vooral de eerste weken na de geboorte van de jongste waren vermoeiend, hij had veel opstartproblemen en is ook met 4 weken geopereerd. Maar inmiddels zit er wat meer ritme in en lijkt dl ook wat meer gewend. Al met al is het me alles meegevallen, ik had meer chaos verwacht Maar de jongste is sinds zijn operatie steeds meer zijn draai aan het vinden en inmiddels durf ik wel te zeggen dat hij een blij mannetje is. Hij slaapt nu ook heel goed, zowel in stilte als met een gillende dreumes naast zich. Dat maakt het allemaal wel makkelijker moet ik zeggen. Als je vragen hebt mag je ze altijd stellen