Hoi Ik ben 36,5 week zwanger en kindje ligt in stuit. Gister draäipoging gedaan, helaas niet gelukt; kontje was te ver ingedaald. Nu wordt het een keizersnede, stuitbevalling zie ik niet zitten (1e kindje). Zijn er dames die ervaringen hebben met een ks? Ben benieuwd, vind het allemaal erg spannend...
Ik heb ook een geplande keizersnee gehad i.v.m. stuitligging. Een draaipoging was ook niet gelukt en ik zag een stuitbevalling ook niet zitten. De KS is mij 100% meegevallen. Het herstel duurt wat langer. Succes!
mijn keizersnee was een hel, ik zou bij wijze van een moord doen om nu normaal te mogen bevallen. Maargoed, daar hebben we niks aan want soms heb je het niet voor het kiezen . Ik ben nu lichamelijk helemaal hersteld, maar het trauma blijft levenslang.
Nou, ik had precies hetzelfde: stuitligger, wilde niet draaien, gekozen voor geplande ks. Ik zou het zo weer doen. Natuurlijk is het allemaal niets niks - een ks valt in de categorie 'grote buikoperaties' - maar wat nodig is, is nodig. Als je wilt kan ik je mijn bevallingsverhaal mbt mijn eigen keizersnede mailen of pb'en, dan heb je een indruk. Sterkte meid!
, Ten eerste de teleurstelling. Dan nog een zeer slechte begeleiding van het personeel, ik werd afgesnauwd en aanstelster genoemd. Er werd totaal niet naar me geluisterd toen ik het koud had, mn lippen uitgedroogd waren omdat ik niks mocht eten en drinken. Ik werd als aan een kruis vastgebonden, niemand stelde me gerust, de helse pijnen van de ruggeprik die 5 keer gezet moest worden, toen mijn dochter geboren was moets ik huilen, of ik stil kon liggen en mijn mond kon houden , ik heb mijn kind pas een paar uur erna echt kunnen bekijken, na de ks zelf enorm veel pijn, zeer slechte nazorg, ronduit onbeschofte verpleegsters, ik kon mijn kind absoluut niet zelf verzorgen, de lange hersteltijd, het litteken wat nu nog steeds voor last zorgt... Dus deels vanwege de beroerde medische asistentie, en deels omdat ik echt veel pijn geleden heb en omdat het herstel voorkwam dat ik die belangrijke eerste dagen en weken echt iets met en voor mijn kind kon doen.
Bij mijn 1 kindje ook een KS gehad. Bij 41 weken na toucheren ging de VK twijfelen hoe het kindje lag, in het ziekenhuis bleek dat mijn zoontje in een onvolkomen stuit lag en omdat hij vrij groot was is een KS geadviseerd, 3 uur later ben ik bevallen via een KS. Het zetten van de rugprik vond ik niet zo fijn, de operatie zelf ging goed. Alleen de 1e dag in het ZH vond ik niet zo fijn, maar ik had mij hier ook niet zo goed op kunnen voorbereiden op het verloop van de KS. Het gebeurde ook op een zondagmiddag, dus er waren geen uitslaapkamers open en moest ik op de IC bijkomen, maar dan mag je je baby niet bij je hebben en lig je 2 uur lang in je eentje naar een polaroid te kijken.... Die 1e dag was lichamelijk best pijnlijk, je kan alleen op bed liggen en kan niks doen, katheter in ook de baby niet verschonen e.d., ook alleen maar vloeibaar eten eten (vond ik echt een straf , maar de dagen erna ging het herstel echt voorspoedig. Probeer je maar goed voor te bereiden wat je kan verwachten bij de KS in jullie ZH. Ik lag in een kraamsuite, dat was wel luxe. En als alles maar goed gaat met je baby, dat is het allerbelangrijkste! Veel succes!
He vervelend Tod, dat jouw KS jou een trauma heeft opgeleverd , als ik jouw verhaal lees, dan kan ik mij dat goed voorstellen. Bij mij was de medische begeleiding goed, maar je kan het natuurlijk slecht treffen zoals in jouw geval.
Jee Tod, wat een slecht ziekenhuis!!! Kan me voorstellen dat je je enorm rot hebt gevoeld! Ik heb aan de ks zelf absoluut geen trauma overhouden, maar wel aan het verblijf in het ziekenhuis. Ik lag op een kamer met een tweelingmama die het best moeilijk had en beide kindjes lagen onder de lamp OP onze kamer, dus ik deed geen oog dicht. Toen ik met bed en al - en een slaappil - naar een tijdelijke andere kamer werd gereden stootten ze het bed tegen de muur: AUW! En verpleegsters stonden te ruzien aan mijn bed. Ik ben 7 weken na de ks mijn beklag gaan doen in het ziekenhuis. Toen ik er afgelopen februari 4 nachten lag ivm mijn tweede, wisten ze nog wie ik was en ik kreeg een prinsessenbehandeling, haha!
@ Tord: jouw verhaal komt me enigszins bekend voor...Mijn zusje had hetzelfde bij een ziekenhuis hier in Drenthe. Ook zeer slechte medische assistentie en onbeschofte/onvriendelijke verpleegkundigen. Het was zelfs zo erg dat mijn zusje bijna gillend na een paar dagen uit eigen beweging het ziekenhuis heeft verlaten. Ze heeft er echt een trauma aan overgehouden en is nu na 2 jaar (!) pas weer de oude.
Hier ook een KS gehad nadat we er achter kwamen dat Dinand met 36+6 weken in stuit lag. Met 37 weken zouden we een draaipoging krijgen, maar die nacht braken mijn vliezen spontaan. Dat werd dus geen draaipoging meer maar een KS omdat ook ik een stuitbevalling niet zag zitten. Mijn KS is heel goed verlopen. Ruggenprik heb ik echt niets van gevoeld. Ja oke je voelt het wel maar, ik was er zo rustig en ontspannen onder, ik denk dat dat zeker ook wel een rol met zich meespeelt. Hoe rustiger en ontspannender jij bent, hoe makkelijker het gaat. Het enige vervelende wat ik van die hele keizersnede vond is dat ik na de verkoever moest terwijl mijn man en kind al beneden waren. Juist die eerste uurtjes met je kind zijn zo enorm belangrijk! Ik zou daar toch wel even navragen hoe dat er in het ziekenhuis aan toe gaat! Ik heb ruim 2 uur op de verkoever gelegen en vond het echt niet leuk. Ondertussen maakte manlief zich zorgen omdat hij maar niets over me hoorde. Uiteindelijk mocht ik naar beneden. Herstel is heel snel gegaan. Heb 2 weken gevloeid en that's it! Het litteken heeft vooral de eerste paar dagen pijn gedaan, maar ook die was heel snel genezen. Ik stond de dag na de KS alweer zelfstandig te douchen! Toch een advies: Probeer na de KS in bed toch wel wat te bewegen (dus proberen om op je zij te gaan liggen en je benen te bewegen). Hoe soepeler jij je lijf houdt, hoe soepeler het litteken, hoe minder pijnlijk het is als je weer uit bed mag!
Hier 2x een keizersnee, 1xspoed en 1x gepland. Beide keren ging de operatie op zich prima. Bij de oudste heb ik erg veel gevoeld (pijn dus). Dit kwam omdat ik al een ruggeprik had, omdat ik al de hele dag aan de wee-opwekkers lag. Toen de persfase kwam en ze niet bleek te passen, werd ik snel naar de OK gereden en hebben ze de ruggeprik een beetje bijgedraaid, maar dat was dus neit genoeg. Helaas moesten we door..... Bij de jongste een geplande keizersnee en daarmee dus ook een hele andere ruggeprik. Nu volledig gevoelloos onderin en ook echt helemaal geen centje pijn gehad tijdens de operatie. Herstel bij beide prima, jongste sneller dan bij de oudste, omdat ik daar fit inging en niet eerst 36 uur zelf had geprobeerd te bevallen..... Volgende ochtend stond ik bij beide zelf onder de douche!
Ik heb 2 keer een ks gehad. De 2e ks was een geplande, de 1e niet. Beiden keren is mij het reuze mee gevallen. Het herstel van de geplande verliep wel soepeler, ik had minder pijn daarna. Waarschijnlijk omdat ik gewoon fitter was dan bij de 1e, omdat ik daar eerst begonnen ben met "normaal" te bevallen. De 1e dagen zijn het moeilijkst, dan heb je nog wel aardig pijn aan het litteken, dat trekt en brandt. Maar na 1 week is dat zo goed als weg.
Hier spoedkeizersnee gehad. Ruggenprik ging prima, keizersnee zelf ook. Ben prima begeleid in het ziekenhuis, denk dat dat een belangrijk stuk is! Ik heb blijkbaar geluk gehad dat ik niet zo lang op de uitslaapkamer hoefde te blijven, gok een uurtje. Normaal was het beleid in het ziekenhuis waar ik beviel dat je daarna meteen naar de kraamafdeling wordt gebracht, zodat ze controles kunnen doen. En daarna zou ik pas naar de couveuse mogen... Gelukkig maakten ze een uitzondering en mocht ik na dat uur meteen naar mijn dochter! Wat betref Herstel behoor ik niet tot degene die na een dag alweer zelf onder douche stond. Ben erg lang nog duizelig geweest en heb veel pijn gehad. Houdt rekening met een langer herstel. Het herstel zelf vond ik meer tegenvallen dan de keizersnee op zich. Heb nog steeds een lelijk litteken (niet mooi geheeld) maar dat neem ik voor lief. Ondanks dat ik een heftige en te vroege KS heb gehad, zijn er ook voordelen waar niet zo vaak over gesproken wordt. Ik ben namelijk nog helemaal intact daar beneden, en moet stiekem zeggen dat ik dat ook wel fijn vindt. Al hoop ik deze keer natuurlijk te mogen bevallen hoor, maar vond het een klein pluspuntje Jij ontzettend veel succes gewenst! Misschien kun je naar een voorlichtingsavond gaan in het ziekenhuis als je daar nog tijd voor hebt, of je anders inderdaad goed laten informeren over de gang van zaken. Het beste!
Dit is wel vreemd, want zoveel pijn hoort dat niet te doen. Dan ging er iets niet goed bij jou. Bij mij moesten ze de ruggeprik 14 (!!) keer zetten omdat het niet lukte en fijn is anders, maar echt veel pijn deed het niet hoor. (pas de dag erna en nu nog, daar zat een enorme blauwe plek met 14 prikgaatjes, dus is niet zo gek) Mij is de KS heel goed bevallen hoor - 4 weken geleden. Mijn oudste is gewoon geboren, was ook heel mooi en dit was weer heel anders en ook schitterend. Ondanks dat ik een groot deel van de operatie gevoeld heb - de rechterhelft was niet volledig verdoofd doordat die ruggeprik niet goed lukte. Ik vond het een fantastische ervaring: het is wel de geboorte van je kindje! Probeer ervan te genieten, het is zo speciaal. Nu, na precies 4 weken, doe ik echt álles weer wat ik deed voordat ik zwanger werd! Douchen kon ik de dag erna doen toen infuus, katheter enz eruit waren gehaald. Stofzuigen, dweilen, huishouden deed ik na 10 dagen allemaal weer zelf (mag eigenlijk niet). Fietsen na 2 weken, autorijden na 3 weken en nu dus werkelijk alles weer gewoon, nergens meer last van. Ik was wel veel bloed verloren, maar met ijzerpillen wordt mijn energieniveau ook al beter
Ik heb ook twee keizersnedes gehad, één spoed en één gepland, en deze keer gaat het ook weer een KS worden, maar zie er absoluut niet tegenop!!! De ruggenprik deed echt geen pijn, het enige was dat ik bij de oudste 2,5 liter bloed was verloren en daarna een transfusie nodig had. Dat was naar, want toen mocht ik s nachts pas naar m'n kindje toe, terwijl hij om 18.00 uur was geboren. Dus iedereen had m al gezien, behalve ik! Dat vond ik het ergste van alles... Maar de keizesnedes zelf vond ik echt een soort van een makkie, en het herstel duurt wel wat langer ja, maar daar kom je ook wel overheen!! Gewoon alle hulp die je krijgt aangeboden met beide handen aannemen! Ik stond ook de tweede dag zelf weer onder de douche en het litteken is beide keren prachtig geheeld!
Hier ook een keizersnee ivm stuit. Stond gepland voor een week later, maar omdat mijn vliezen eerder braken was het als nog even onverwacht. De ingreep zelf was anders dan ik had verwacht. Ik wist bijvoorbeeld niet dat je armen vastgebonden werden, wat ik niet echt prettig vond. De ruggeprik vond ik ook best wel zeer doen. En ik had gedacht dat je je onderlijf helemaal niet meer zou voelen, alsof het er niet is. Maar je voelt nog wel het een en ander, maar absoluut geen pijn. De eerste twee dagen veel pijn gehad, daarna ging het snel beter. En na 1,5 week was het net of er niets gebeurd was. Litteken is netjes geworden. Wat ik wel heel verdrietig vond is dat ik mijn kindje pas na een hele poos mocht zien, maar dat kwam meer door zijn conditie (water in de longetjes) dan door de keizersnee op zich.
Hier 2 geplande ks...eerst omdat hij in een stuit lag, 2de omdat ze niet wou komen. Eerste ks was niet fijn...een trauma wil ik het niet noemen maar ik kijk er niet fijn op terug. Mijn baarmoeder kromp niet waardoor ik erg veel bloed heb verloren. Tweede ks was geweldig..kreeg gelijk medicatie voor het samen trekken van de baarmoeder en was heel snel hersteld.. Je moet dus wat geluk hebben en goede afspraken maken met je zh..zoals kindje naakt bij je, waar is papa, waar blijft papa, aan kleden van kindje e.d...je ligt nu eenmaal 2 dagen plat en je kunt niks..
Ik heb een ks gehad omdat mijn dochter boven de 9 pond was en krijg nu ook weer een ks. Het is mij zeer goed bevallen en vind het nu dan ook prima dat mijn zoontje ook zo komt. Het is even pijnlijk om op te staan de eerste dagen maar voor de rest is het me 100% meegevallen. Zorg dat je uitgerust bent en dan komt het echt wel goed. En als je zorg slecht was bij een ks snap ik wel dat het als een hel ervaren kan worden maar in principe heeft dat niet zo veel met de ingreep te maken. Een ruggeprik hoort ook echt niet zoveel pijn te doen! Dat is wel echt vreemd.