Nou dames..schiet mij maar lek! Stuur je als zwangere dame een wel heel eerlijke brief aan een gemeente( zo in de trant van: ik op zoek naar een baan als WMO consulent, maar ik ben ook zwanger... ik wil dat u dit weet én dat u weet , dat ik voorlopig dus NIET kan komen, maar ik hoop dat u op de geweldige consulent *ahum* die ik ben zou willen wachten)...nodigen ze je nog uit voor een gesprek ook! Ik sta écht paf -en dat gebeurt niet zo snel-, want eigenlijk verwachtte ik, dat ze wel een creatieve reden zouden bedenken om zo'n dikbuikje als mijn persoontje af te wimpelen. Maar niet dus... Ik had hier dus ook echt niet op gerekend, maar natuurlijk ga ik wél op gesprek. Zou gek zijn om niet te gaan, toch? Nu is dat op 11 mei ...dus al vrij snel. Poeh,..wat vind ik dát spannend!
Sjeetje, dan pas je denk ik qua cv precies in hun profiel! Hopelijk wordt 't een inkoppertje die baan! Succes!!
hey gaaf hellen! ik had vorige week ook een sollicitatie waarbij mijn zwangerschap geen enkel probleem was, hij zei dat ze zoeken naar de juiste persoon, wie dat dan verder ook is. succes!
Ik heb met 33 weken ook nog 2 sollicitaties gehad. In beide gevallen ook eerlijk aangegeven dat ik in juni ons kindje verwacht en mijn verlof eind september afloopt. Toen ik die uitnodiging kreeg viel m'n mond ook open van verbazing. Ik was zelfs nog in staat om te bellen of ze m'n brief wel goed hadden gelezen. Toevallig zat hier ook een gemeente bij. Eerlijkheid wordt blijkbaar wel gewaardeert. Heel veel succes met je gesprek!
Ja dank allemaal. Het is al heel snel en ik vind het zoooo spannend. Want pas als ik in die regio een baan heb, kunnen mijn Lief en ik gaan samenwonen. Er hangt dus best veel van af!
Ik heb 12 mei een sollicitatiegesprek bij een Kinderopvang. Daar had ik in februari al gesolliciteerd en nu krijg ik dan toch een uitnodiging. Ze weten niet dat ik zwanger ben, maar het CWI adviseerde me om gewoon te gaan en met geluk kan ik NA mijn verlof aan de slag.
De sollicitatie : Het was zeker een heel leuk gesprek met hele leuke mensen. Geloof wel, dat we qua beleid enzo op één lijn zaten. Het gesprek duurde wat langer dan de bedoeling was ( heb ik vaker) en dat was alleen maar een goed teken, vind ik. Vervelend is wel, dat aan het einde van het gesprek werd gezegd, dat 30 uur per week werken wel mogelijk is, maar dat ze me wél 4 dagen per week nodig hebben. Met reistijd enzo erbij, zou dat betekenen, dat ik toch 4 hele dagen per week weg ben. En eigenlijk is dat absoluut niet wat ik in gedachten heb, als ik eenmaal moeder ben. Ik heb ook gezegd, dat ik hier even over moet nadenken en dat ik het met mijn Lief wil bespreken en dat begrepen ze. Toch horen ze graag snel van me of ik het wel of niet zie zitten. Kijjk: zolang het huis niet is verkocht MOET ik 4 dagen werken. Maar als dat niet meer nodig is, wil ik er ook wel wat meer voor ons kind zijn. En als ik 4 hele dagen onderweg ben, houd ik dus weinig "quality time" over voor het kindje waar zo lang op is gewacht. Persoonlijk ben ik bang, dat ik daar heel veel last van ga krijgen. Niet alleen in organisatorische en financiële zin ( want 1 dag meer opvang kóst ook nog aardig wat en 3 dagen huishouden én er zijn voor je kind is wél véél! ) maar ook gewoon mentaal. Ik wil niet zo'n moeder zijn die haar kind continue bij een ander "dumpt" en barstend van het schuldgevoel door het leven gaat. Aan de andere kant zou dit een enorme kans zijn en wie weet wanneer het huis is verkocht ..en of ze me echt wel willen hebben. En stel ik volg mijn hart en bedank ze toch vriendelijk...wanneer is er dan weer een vacature in de buurt..? Misschien moetenLief en ik dan nog wel maanden wachten op zo'n vacature en moeten we al die tijd noodgedwongen apart wonen. OOK geen leuk vooruitzicht. Ik word momenteel erg heen-en-weer geslingerd tussen gevoel en verstand en weet het even niet meer. Ik moet hier héél goed over nadenken, want van beide keuzes kan ik heel veel spijt krijgen. Ik geef mezelf een paar dagen en ben ook benieuwd naar de mening van Lief en jullie. Want hij is sowieso niet in de positie om een dag in de week minder te gaan werken, dus als er iemand wat vaker thuis moet zijn voor het kind/de kinderen, dan zal ik dat zijn... Iemand een goed advies?
Tsja heel moeilijk. Je kan het altijd proberen 4 dagen werken, mocht het niet lukken kan je altijd iets anders zoeken. Ik heb het ook geprobeerd 4 dagen werken. Je moet wel sterk in je schoenen staan hoor want echt elke Aardbewoner heeft direct zijn oordeel klaar dat 4 dagen wel heel erg veel is enzo. Ik voelde me ook schuldig tov mijn dochter (en de rest van de werled). Helaas deed en doet de werkgever er ook alles aan om het mij zo moeilijk mogelijk te maken om 3 dagen te werken. Maar goed. Ik krijg het gevoel dat deze baan aannemen je "enige" optie is. Maar van de andere kant. Er zijn genoeg banen en het hoeft ook niet meteen op hoogstaand nivo of opbouwend voor je carriere te zijn! Als je maar gelukkig bent en dat kan ook als je putjesschepper bent oid.
Tsja, ik zou het doen. Je kan dan samen zijn met z'n drietjes en misschien werk je dan wel 4 dagen van de week, het lijkt me altijd nog een betere situatie dan wanneer je als papa en mama wel samen wil zijn maar het kan praktisch niet. Nog los van het feit dat dit wel echt een baan is die je "normaalgesproken" direct aangenomen zou hebben! Hoe je je nu voelt is volgens mij niet echt een graadmeter voor hoe je je voelt als het eenmaal echt zo ver is... Maar goed, ik zit zelf een beetje vast qua "carrière" en ontwikkelingsmogelijkheden op mijn werk dus ik zou zo'n kans aangrijpen. Want een baan kan je ook altijd opzeggen, mocht je er tzt achter komen dat 4 dagen werken voor jou echt te veel van het goede is en je je schuldig voelt naar je kindje. En inderdaad, heb het er ook over met je Lief want die hoort jou te steunen in de keuzes die je maakt en andersom. Samen beslis je hoe je je kindje op wil voeden en wie hoeveel uren per week werkt en wie wanneer thuis is en of je kindje evt. naar een kdv kan of gastouder ofzo. Overigens heb ik verschillende vriendinnen die 4 dagen werken en die dat heerlijk vinden. Die zouden het juist heel vervelend vinden om meer dagen alleen met hun kinderen bezig te zijn en echt, het zijn goede moeders die veel van hun kindjes houden! Succes met je keuze!
Hai Hellen, Ik zou de baan ook aannemen, samenwonen lijkt me toch wel heel prettig als je een baby krijgt... De tijd die je nu in je werk steekt zou je dan misschien kwijt zijn aan het heen en weer reizen naar je partner. Buiten dat kun je vanuit die baan altijd nog verder kijken naar iets voor 3 dagen, en als je er een jaar werkt mag je natuurlijk ook nog ouderschapsverlof opnemen!! Succes met je beslissing! groetjes, Marit
Als je nu 4 dagen nodig hebt en je wilt samenwonen in de regio; DOEN Mocht je het later niet zien zitten dan heb je gewoon een opzegtermijn, dus.. niets aan de hand ! Gefeliciteerd met je nieuwe baan ?!
Pffffff...lastig Hellen.. Ik wil straks ook 3 dagen in de week gaan werken. 4 dagen vind ik persoonlijk net te veel. Vooral die eerste maanden met je baby zijn juist reden om te zeggen: ik wil 3 dagen p/w werken. Dus ik kan me goed voorstellen dat je het niet ziet zitten. Maar als je die baan niet aanneemt kunnen jij en je lief nog niet samenwonen? Je hebt nu nog een andere baan? Hoeveel dagen per week werk je nu dan? En is het bij je huidige werkgever wel mogelijk om 3 dagen te werken? Wat ik zou doen... Blijven waar ik nu zit.. Nieuwe baan niet aannemen. OMDAT je die eerste maanden met je kleine niet meer terugkrijgt en ik denk dat je ongelukkig gaat worden als je 4 lange dagen van huis bent want het gaat sowieso tegen je gevoel in. Jij weet dat je graag meer bij je baby wilt zijn...dus ik denk dat als je toch meer gaat werken dan je van plan was, je er niet gelukkiger van wordt. Ik ben dan wel weer zo egoistisch om te zeggen: ik zou dan lekker blijven waar ik zit. Tot je wel iets gevonden hebt wat je bevalt. Want wie garandeert je dat je de nieuwe baan aanneemt en heel snel opnieuw een betere baan vindt met gunstige werkdagen? Nu heb je tenminste je huidige baan (alhoewel ik niet weet of je daar 3 dagen kunt werken na de bevalling?)
Ben net gebeld, dat de sollicitatie in Zutphen niets is geworden. Ik had zelf na lang dubben ook al gemaild dat ik me terugtrok, omdat ik, zodra mijn huis is verkocht, toch echt maar 3 dagen wil werken. Helaas was mijn beschikbaarheid de grootste reden om me af te wijzen, dus dat weet ik dan ook weer. Een detacheerder die ik aanschreef, reageerde soortgelijk: op basis van opleiding en ervaring willen ze héél graag in gesprek met me, maar op basis van mijn beschikbaarheid zien ze daar vanaf. Tenzij ik natuurlijk besluit om alsnog 4 dagen per week te gaan werken. Nu vraag ik je: er zijn toch hele volksstammen vrouwen die 3 dagen (en soms nog minder) werken? Ik begin bijna te denken, dat je als moeder die wil werken gediscrimineerd wordt. Zeker in hogere functies. Ja..tuurlijk is het goed als je wilt blijven werken, maar dan moet je wél net zoveel uren draaien als iemand die geen kids heeft. En dat je dan de kinderen elke dag bij een ander moet dumpen, dat hoort er dan gewoon bij. (Dames die fulltime werken: dit is mijn persoonlijke keuze en geen veroordeling aan jullie adres) Nou daar pás ik voor. ik heb véél te lang op dit kostbare wonder gewacht, om het alle dagen van de week bij een ander onder te brengen. Ik wil er zelf voor dit kind zijn, zélf de eerste lach etc. meemaken. En daarnaast wil ik ook nog werken ja..is dat nou echt zo'n probleem?? GRRRRR
Ik herken je gevoel, ik ben ook bezig geweest iets anders te vinden op nivo voor 3 dagen. Zeg maar gerust redelijk kansloos. Ik schreef al in mijn brief dat ik 3 dagen wilde werken, en ik werd niet eens uitgenodigd.. Nergens! En ik heb best een indrukwekkend cv zeggen de "Yacht" uitzendbureaus ed. Nu ben ik zwanger maar ga in mijn verlof weer volop solliciteren. Hopelijk komt het dan goed. Maarja ik moet denk ik inderdaad op een "lager" nivo te solliciteren zolang het maar 3 dagen is. Dat is op dit moment ook voor mij het belangrijkste, dat zogenaamde "nivo" komt vanzelf wel weer, daar groei je in hopen we dan maar! Succes!
Hai Hellen, In welke sector werk je? Ik ben zelf leidinggevende in de zorg, werk nu 16 uur en vanaf 1 juli in een andere organisatie 24 uur... Het KAN dus wel, misschien is het in de zorg iets gangbaarder dus wie weet een tip? groetjes en succes! Marit
Het is op niveau best moeilijk om minder dan 4 dagen werk te vinden inderdaad. Maar "dan maar" een baan onder niveau doen omdat je dan wel 3 dagen kan werken, zou ik niet aanraden. Ik werk zelf namelijk ver onder mijn niveau en ik heb daar goed de balen van. Ik zou HEEL graag 4 dagen werken als dat zou betekenen dat ik een uitdagende functie zou kunnen hebben. Wel vind ik dat werkgevers vaak niet zo heel creatief zijn als het gaat over de invulling van bijv. duobanen of deeltijd werken als je op een bepaald niveau wil werken. Er is altijd een oplossing te vinden maar het lijkt wel of men dat niet in wil zien of er tijd in wil steken om het goed te onderzoeken. Echt een gemiste kans hoor! (al heb ik zelf geen problemen met 4 dagen werken maar ook omdat mijn man deeltijd en thuis kan werken, dat scheelt ook, hoeven we maar 2 dagen kinderopvang te regelen)