Mijn dochter is dik 18 maanden maar loopt nog niet los. Ze loopt wel aan een hand en rond de tafel. Maar dat doet ze eigenlijk al maanden. Ik ben benieuwd wat nu de volgende stap is? Gaan ze eerst lopen en komt het los staan dan vanzelf of andersom? Ik merk dat zich steeds makkelijker optrekt, ook gewoon aan een kale muur om vervolgens het licht steeds aan en uit te doen. Ze staat ook praktisch los aan de tafel, tot ze het in de gaten heeft dan laat ze zich snel vallen. Het is een bangerd, een denker. Dus ik probeer het ook niet te veel te pushen. Maar jemig wat is mijn rug blij als ze het zelf kan.
ik denk dat het inderdaad vaak is dat ze eerst los gaan staan en dan los gaan lopen. hier ging mijn zoontje eerst de oversteken maken van tafel naar bank enzo en dat werd steeds een stukje verder! of proberen de oversteek te maken met een speeltje in zijn handen bijvoorbeeld. mijn zoontje is een doener, dus die is aardig vaak gevallen, was t stukje toch net iets verder lopen dan hij dacht ik ben mijn zoontje op gegeven moment heel veel aan de hand mee gaan nemen, bijvoorbeeld van binnen naar de auto, scheelt idd veel voor mijn rug en zo stapt hij toch vaker! misschien met een beetje afleiding van een speeltje of wat eten dat ze langzaam aan gaat stappen? heb je ook een loopkar? dat was hier ook een succes, hij kon er alleen niet mee sturen, dus als ie ergens tegen aan botste ging ie langs de muur of tafel verder haha
Hier ging ze eerst staan dmv optrekken, langs meubels lopen, daarna los staan en zo los lopen, daarna leerde ze om zonder steun te gaan staan.
Ik laat haar idd zoveel mogelijk lopen, dat wil ze ook graag. Achter de loopwagen loopt ze op haar knieën, als ik haar neerzet zakt ze er gelijk door. Ze loopt sowieso op haar knieën, het eelt staat erop. Ik zei altijd met kerst gaat ze lopen, maar ik denk dat ik er toch Pasen van maak.
Klinkt als mijn zoon. Die loopt nu sinds 1,5 week los (is bijna 21 maanden). Hij ging eerst heel voorzichtig "oversteken" tussen bank en tafel. Daarna los staan, inderdaad tot hij besefte wat hij deed, dan ging hij meteen zitten haha. Denk dat hij een week of drie regelmatig los stond, ook iets langer, zeg een seconde of twintig, voordat hij ging los lopen. Dat ging zomaar opeens, we waren gewoon leuk aan het spelen op de grond met zn drietjes (papa, mama, hij) en hem een beetje aan het uitdagen om van mij naar papa te lopen. Niet verwacht dat hij het zou doen.. en zomaar ineens deed hij het wel! En nu gaat het supersnel. hij loopt inmiddels de hele woonkamer rond, kan goed "sturen" waar hij heen wil, stapt over drempeltjes heen en kan bukken om iets van de grond op te pakken, en loopt dan verder. Absurd hoe snel dat gaat nu! Dat is het voordeel denk ik als ze wat later gaan lopen!
Hier ook eerst optrekken, toen langs meubels lopen, toen los staan en vanuit zit opstaan, toen mini stukjes los lopen en tot slot van de ene op de andere dag de hele kamer door. Over elk nieuw ding deed ie wel een maand om te oefenen. En valt amper, heel fijn 😄. Hij was btw 14 maanden met echt los lopen.
Wij zitten een beetje in dezelfde fase. Hij wil heel veel aan mijn hand lopen. Tot ik hem in elke hand een speeltje gaf, toen was er niks meer om hand te pakken en ging hij een stukje los lopen. Hij doet nu telkens kleine stukjes. Knielopen gebeurt hier ook vaak, zijdelings, maar daty gaat hem toch niet snel genoeg. Nu probeert hij telkens in het midden van de kamer om om hoog tekomen, zonder steun, geen muur oid, maar hij wil ook niet zijn handjes gebruiken. Zelf trap kruipen/ lopen kan hij wel, dat scheelt al veel voor je rug. Ook inderdaad kleine stukjes naar en van de auto en bv van de fiets naar de boodschappenkar laten lopen. Lekker veel wandelen met je kleine, hier vindt hij het bos geweldig!
Mijn jongste zoontje stond al vanaf 6 maanden en liep niet lang daarna overal langs. Met een jaar ongeveer ging hij los staan, zelfs los staan en dan zonder zich vast te houden iets oppakken van de grond en met ongeveer 14 maanden ging hij loslopen en nu rent hij. Maar hoewel mijn zoontje motorisch heel vlot is, zegt hij nog nauwelijks een woord. Elk kindje is verschillend en een echte volgorde leek er bij ons niet echt in te zitten.
Hier ook eerst optrekken en daarna los staan. Wel heel wankel, en na een paar seconden laat ze zich vallen
Net alsof je over mijn dochter praat! Ze is ruim 17 maanden, loopt, nee, rent achter haar babywalker aan. Trekt zich overal aan op, loopt langs kasten,tafels en banken af en mee aan de hand. Ze kan zelf staan, tot ze door heeft dat ze los staat en laat zich dan meteen vallen haha! Ze kan ook een paar passen (10 ongeveer) los lopen, maar alleen als ze van 'iets' naar 1 van ons kan lopen (veiligheid denk ik zodat wij haar kunnen opvangen mocht ze wel vallen) Als je haar langs de tafels ziet lopen/achter de loop kar, weten wij zeker dat ze eigenlijk al gewoon heel goed los kan lopen. Ze heeft alleen kennelijk weinig vertrouwen in zich zelf, ze durft niet goed. Ze vind het ontzettend leuk om te lopen en lacht/schaterd als ze die paar passen los loopt.
Grappig! Wat je dochter doen bij 18mnd doet mijn dochter nu bij 8mnd.... Ze staat gewoon bij muren en los bij tafel ook aan mijn hand los. Loopt overaal rond. Maar nog niet de hand loopt Ze oversteekt ook makkelijk tussen tafel bank bijvoorbeeld of tafel hand Ze loopt ook met poppenwagen al... Ben ook benieuwd wat verder gaat!
Onze zoon ook, hij is nog maar 13 maanden maar liep al met 9 maanden rond de tafel. Hij loopt nu tegen de muur, stoelen, tafels en aan 2 handen maar zodra je 1 handje loslaat of hem neerzet zonder steun gaat hij gelijk zitten. Ik denk dat hij wel zou kunnen lopen maar hij durft echt niet. Echt een denker! Hij is ook nog niet vaak gevallen ofzo omdat hij heel voorzichtig is. Maar de trap op kruipen durft hij weer wel
Dochterlief vond het rond het jaar heerlijk om aan de hand te lopen. Bij bijna 13 maanden zat ze op ons bed, gebruikte mij als steuntje en ging staan... En liet los. Haar eerste twee tellen bewust alleen staan. Na drie dagen hield ze het al twintig tellen vol, en ging er een voorzichtig voetje naar voren... Geen succes! Nog een paar dagen later liep ze alleen de kamer door.
Mijn dochtertje ging eerst los staan, toen zonder steun van zit naar staan. Stond ze daar midden in de kamer. Maar een stap zetten deed ze echt niet. Ook de oversteek van tafel naar bank deed ze alleen als ze contact had met beide zijden. En ineens... liep ze zo weg. Eerst een paar stapjes en de volgende dag het hele huis door. Mijn jongens gingen eerst staan, toen overal langslopen, toen los staan, van tafel naar bank wankelen, losse stappen en daarna pas zonder steun gaan staan. Mijn oudste zie ik nog als een gek door huis heen kruipen om zich maar weer ergens aan omhoog te trekken zodat hij weer kon lopen.
Misschien KAN hij het ook wel gewoon echt niet. Mijn man zei dat ook van ons dochtertje, ze durft niet. Maar ik denk dat ze het gewoon echt nog niet kon. Dat ene vingertje vast houden kan net dat kleine beetje steun zijn wat je nodig bent om in evenwicht te blijven. Los staan is 1, los lopen, steeds de ene voet voor de andere zetten, houdt in dat je steeds opnieuw je evenwicht moet vinden. Dat gaat op den duur vanzelf, maar dat is in het begin best moeilijk. Ga maar eens over een evenwichtsbalk lopen.