een slapeloze nacht... 16 maanden en meerdere keren per week: Laat slapen Vaak wakker midden in de nacht Lang wakker midden in de nacht Vroeg wakker En/of een combi van deze vier. We zijn op, zonder weerstand en moe... Morgenochtend ga ik naar de huisarts voor advies, ik weet het echt niet meer .
Het lijkt me idd loodzwaar. Kun je zien waarom ze wakker wordt s nachts? Is het honger/dorst/kiespijn/oorpijn/verlatingsangst??
onze zoon vondt het niets om in het ledikantje te liggen en toen had ik dit probleem ook kon elke uur kon ik eruit voor hem... we zijn toen overgestap na een 1 persoonsbed en daar sliep die gelijk goed in (eingelijk konden wij ook ene keer rustig slapen) toen die nog wat jonger was als die van jou wou die ook niet in ze ledikantje en hebben we hem tussen ons in geleg in bed we hebben hem toen iets gemaak voor hem wt veilig was om tussen ons in te liggen met een eigen matrasje en eigen deken en dat ging goed maar zodra ik het in ze ledikantje legde was het weer hopeloos zelf met het gemaakte bedje om zo maar te zeggen.... dus hij heeft zo ongeveer een jaar lang bij ons in bed geslapen
Oei, dat klinkt zwaar. Hoe slaapt ze overdag? Een vriendin van mij heeft hetzelfde gehad met haar zoontje en daar bleek het een probleem met de amandelen/oren te zijn. De huisarts lijkt me dus geen verkeerde stap!
Bedankt voor de reacties ladies...ik zat er weer even flink doorheen. Overdag ziet de wereld er altijd een stuk beter uit, al ben ik nog wel moe . Ze is al vanaf het begin een onrustige slaper. De oorzaak is elke keer anders. De eerste 4/5 maanden krampjes/reflux, daarna verkoudheden, een keer dubbele oorontsteking, 4 tanden en 1 kies, dorst, diverse verlatingsangstfases... En dan is er nog gewoon het speentje (liggen er 5 in haar bed overigens ) wat ze in slaapdronken toestand niet vindt. Er zitten dus ook medische oorzaken bij, maar om bijvoorbeeld de tanden te noemen, elke tand/kies zorgt gegarandeerd voor weken slaapproblemen. Haar oren zagen er prima uit vanochtend, aldus de huisarts. Ze is wel verkouden en we zitten weer in een "papa en mama mogen de kamer niet uit" fase. Dus dat zal de oorzaak zijn. Nu ligt ze ook in bed. Ik mocht de kamer wel uit (beetje jengelen, maar that's it), maar ze blijft kletsen. Die verkoudheid is de spelbreker, ik hoor haar kortademig zijn en snotteren. Maar ja, we kunnen toch niet altijd met zijn allen wakker zijn als er wat is??? En natuurlijk doe ik neussprays etc etc. We moeten haar leren hoe ze in slaap kan vallen, ook op de momenten dat ze niet omkukelt van de slaap, maar gewoon normaal moe is. De huisarts is in ons geval geen voorstander van middelen zoals Valdispert, Sleepzzz en Kindival (ik vroeg haar hoe ze daar over denkt) omdat het bij ons voornamelijk een gedragsprobleem is, zo vermoedt zij. Zij heeft geadviseerd een methode te zoeken die bij ons past (zoals laten huilen ) en dat consequent een paar weken (of korter indien nodig) vol te houden. Toen ik vervolgens aangaf dat onze dochter echt compleet over de rooie gaat als ze huilt en er komt niet snel genoeg iemand zei ze dat dat niet erg is. Ze heeft wel gelijk dat onze dochter prima weet inmiddels hoe ze haar zin door kan drijven, het in elk geval altijd probeert. Als zij iets in haar hoofd heeft tijdens het eten bijvoorbeeld, dan kan ik op mijn kop gaan staan, maar dan komt er geen hap meer in. Ik geef haar dan niet haar zin, maar probeer haar met van alles en nog wat af te leiden zodat ze toch weer verder eet. De huisarts noemde verder nog het CB of Opvoedbureau als tip. Zou het nu dan zover gekomen zijn dat we een slaapmethode moeten zoeken met huilen? Dat lijkt me vreselijk zielig voor het meiske! Maar dit is zielig voor ons alledrie... Ik slaap D) er nog een nachtje over.
Ik las dat je naar de huisarts ging en wou al schrijven dat die vast zegt "Laat maar huilen". Ik weet hoe het voelt; wij hebben 18maanden lang slaapdrama gehad. Uuuuren lang in slaap wiegen, 's nachts uren wakker, om 23u slapen en om 7u wakker. Ik was kapot! Bij mij kwam de omslag toen ik 34 weken zwanger was van de 2e, toen is ze naar dr eigen kamer gegaan want ze sliep alleen maar als ze bij ons was. Op dr eigen kamer, met 18mnd een peuterbedje. Eerst op schoot in slaap vallen, toen op schoot indommelen en weglleggen en contact houden. Op den duur mocht ik vorige week, 22 mnd, weg terwijl ze wakker was! Een verademing!!!!!! Het CB adviseerde hier ook laten huilen maar ik sta daar echt niet achter. Ik heb het boek "Lekker slapen zonder huilen" gekocht, ik kan het jullie ook aanraden!
Dit komt mij allemaal erg bekend voor!! Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om haar te laten huilen! Tuurlijk als ze mij in de malibg neemt zou ik het doen. Maar zoals je schrijft het heeft elke keer een oorzaak, dan zou ik haar echt niet laten huilen. Hier ook steeds iets anders tanden/oren wat dan ook. Ze voelt zich al ellendig, dan ga ik haar ook niet nog eens laten huilen. Sterkte!!!
Wat erg hee. Laten huilen hoeft ook niet, maar wij deden wel gewoon de 5 of 10 minuten regel, ik zou zeggen houd de eierwekker erbij.. en dan gewoon alleen naar binnen gaan, aai over bol, steeds hetzelfde zeggen zoals: nu is het tijd om te slapen, en dan weer weggaan. Zo weten ze wel dat je er nog bent. Zo veel mogelijk communiceren als je haar in bed doet: mama is gewoon beneden en ik komt straks nog even bij je kijken. En ja het zal wel een kleine week duren als het niet langer is, het huilen omdat je een patroon probeert te doorbreken, maar dan is het wel over of in ieder geval beter. Het moet niet zo zijn dat zij de regie heeft bij jullie thuis, je hebt allemaal je slaap nodig dus ook een beetje streng zijn, uiteindelijk help je haar er alleen maar mee. Wij hebben dit ook wel een beetje gehad hoor, wij gaven dan lekker makkelijk een flesje 's nachts zoals je weet en sliep hij weer door en zeker tijdens de 17 maanden sprong, die duurde zo lang. Eeuwig wakker in de avond, maar zoals ik lees is 20:30 er niets bij , maar dan waren we er wel al 3 keer geweest om rustig te krijgen. Nu gaat het sinds 2 weken opeens beter, slaapt binnen een kwartier in maar is wel om 06:30 wakker...nou ja jammer dan..dat met de ochtenden zou ik niet zo snel naar toe gaan ook. Of huilt ze dan heel hard?? gewoon zo lang mogelijk laten liggen. Probeer nog wat boeken inderdaad. Ik heb er ook nog wel een liggen anders. En alle verkoudheden en tanden helpen ook niet inderdaad. Ruim een jaar onrust gehad daardoor...pffff....het is ook niet makkelijk. Maar toch lees je dat het in de meeste gevallen na 1 1/2 beter gaat, ook omdat ze dieper gaan slapen. Dus wie weet is het einde in zicht. Veel sterkte voor jullie, ps. dat met dat eten herken ik ook. ben wil altijd met iets spelen wat op tafel ligt wat eigenlijk niet mag, zoals mijn telefoon of iets van Fleur wat makkelijk kapot kan. En ik ben daar dan een beetje klaar mee. Hij mag van mij een simpel speeltje en anders houd het op. Ik zeg gewoon, nee dat krijg je niet, die is van mama. Doet hij dan moeilijk dan schuif ik zijn eten aan de kant en kijk de andere kant op. Je kan dan rustig zeggen terwijl je je rug of achterhoofd naar haar toe hebt en ze is boos: mama gaat verder als je klaar bent (met boos doen). Ik doe dit ook op het aankleedkussen want zo gaat het daar ook vaak, trappen enzo. Ik keer mijn rug (pas wel op) en zeg hetzelfde. Je zal zien dat het werkt. Ze denken dan huh?? je moet haar echt laten weten dat ze op bepaalde momenten geen indruk maakt. Dit soort dingen haal ik uit mijn boek by the way...succes hè? Maak een plan van aanpak samen, wat wel, wat niet en bepaal een startdatum...na 4 dagen heb je vast resultaat..
Kylian heeft dit ook een tijdje gedaan (vooral bij het inslapen) en wat hier heel erg hielp was "gewoon" naar bed brengen, altijd het vaste riedeltje aanhouden en dan liet ik de deur open en ging ik boven nog even wat doen. Wasje opvouwen, wasmachine inladen, wastafel schoonmaken ofzo. Zo hoorde hij mij nog wel wat rommelen en dat stelde hem gerust. Ook als die huilde was de regel dat ik wel kwam maar ik haalde hem nooit uit bed. Ik trooste hem in bed (en ja bij de jongste was dit regelmatig met een lekker warm flesje water met een beetje melk).
Bedankt voor alle tips! We hebben het boek "lekker slapen zonder huilen" binnen, dat klinkt alsof het bij ons past. Dit weekend lezen en als het idd past aan de slag. Verder hebben we Valdispert Kids gehaald. De HA gaf de voorkeur aan eerst met het "slaap"gedrag aan de slag te gaan, maar het voelt voor mij goed als dat ondersteunt wordt door iets homeopatisch/natuurlijks. En daarbij...als ze slaapt hebben we ook geen gedrag om aan te pakken . Tuurlijk is ze overdag voortdurend op zoek naar onze grenzen, maar dat hoort bij dreumes zijn en dat vind ik prima te handelen. Maar slaap hebben we nodig.