Af en toe vraag ik me wel eens af of ik de enige ben die dit heeft. Ik heb een wolk van een dochter en geniet super van haar. Maar af en toe bekruipt mij het gevoel dat ik nog zo graag zwanger zou willen zijn en opnieuw wil bevallen. Van de week zag ik mijn buurvrouw naar buiten komen met weeen. Ze ging naar het ziekenhuis, was een week overtijd. En dan komt dat gevoel weer. Ik heb het gevoel dat ik niet genoeg genoten heb van mijn zwangerschap en dat het zo snel is gegaan, die 9 maanden. De bevalling vond ik achteraf ook gewoon geweldig om te doen. Ik moet wel zeggen dat ik een super relaxte bevalling heb gehad, maarja het deed wel gigantisch veel pijn natuurlijk. Maar ik zou het zo weer willen doen. Ben ik nou de enige die dit heeft, of zijn er meer meiden die die mooie dikke buik wel eens missen?
Hoi, Ik heb dit ook wel eens . Heb soms ook het idee dat het allemaal veel te snel is gegaan! Heb een hele fijne zwangerschap gehad en liep uiteindelijk 1 week overtijd. Ik was op het laatst erg bezig met m'n bevalling, maar toen deze zich aandiende is het zó snel gegaan dat ik af en toe terug naar dat moment zou willen gaan van vlak vóór de bevalling. Stom he! Ik denk dat de 'heimwee' komt omdat het gewoon een hele fijne en goede ervaring is geweest, zowel mijn zwangerschap als mijn bevalling!
Ik mis het ook enorm, maar ik zou vooral graag willen weten hoe een zwangerschap is als je het samen met je partner kunt ervaren. Ik zou dus heel erg graag weer zwanger willen zijn, MET een lieve man naast me, maar aan nu meteen nog een kindje erbij moet ik echt niet denken Nou heb ik op dit moment ook geen man met wie ik uberhaubt een kindje zou kunnen krijgen, maar mijn droomzwangerschap komt vast ooit nog wel een keer Je bent dus echt niet de enige hoor meis!
Ik herken het ook. En dat is gek want ik heb allesbehalve gemakkelijke zwangerschappen/bevallingen gehad, met veel pijn en angst. En toch mis ik het.
Ik herken het gevoel absoluut. OOk ik mis het bijzondere gevoel van het zwanger zijn en van de bavlling. Ondanks dat me dit mega veel pijn heeft gedaan. Ik was tijdens mijn zwangerschap erg druk met allerlei andere dingen. Verhuizen, opleinding afronden dus afstuderen, werken, andere baan zoeken... Hierdoor heb ik het gevoel dat ik mijn zwangerschap er maar een beetje bij had, maar er niet bewust van genoten heb. Bij een volgende ( als ik zo'n wonder nog een x mag meemaken) zou ik meer willen genieten van de zwangerschap.
Je verhaal is zo herkenbaar. Ik mis het zwanger zijn ook heel erg maar heb niet het idee dat ik er niet genoeg van genoten heb. Ik heb iedere dag genoten en een top zwangerschap en bevalling gehad. Zo wil ik er nog wel 10 dus daar teken ik voor mocht er bij ons een volgende komen,haha. Ik kijk daarom ook heel erg uit naar de volgende zwangerschap als wij idd dit wonder nog een keer mogen meemaken. Helaas kan het op dit moment nog even niet want hier is het wel 9 maanden op 9 maanden af (ben afgelopen woensdag geopereerd omdat de knip niet goed genezen was dus nu nog even niet) maar als we er dalijk klaar voor zijn dan hoop ik weer net zo te kunnen genieten als de 1ste keer.
Ik mis het ook... en ik kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik het mis. Het was mijn 3de zwangerschap, en het verliep dramatisch.. elke klacht die bestond kwam langs. De bevalling was er 1 uit hel, en ook de naweeen die ik heb tot op de dag van vandaag zijn niet om over naar huis te schrijven. Ik was dan ook overtuigd dat ik er helemaal klaar mee was, ondanks dat mannetje had aangegeven graag nog een kindje te willen ( dit was zijn 1e). En ik betrap mezelf erop dat ik het mis... grrr... misschien komt het doordat het allemaal niet gelopen is zoals ik graag wilde.. het ontbreken van die roze zwangerschapswolk.. ik kijk nl helemaal niet blij terug op alles... terwijl ik het zo graag zo mooi had willen afsluiten. Dus twijfel twijfel twijfel... wil ik nog wel een keer.. of moet ik dit gewoon plaatsje geven en het erbij laten... zucht ik mis het... gek he
ik heb het ook!!!! denk ook niet dat het te lang nog duurt voordat nm 2 eraan komt.. alleen nog wachten op mijn riend want die wilt nog eventjes wachten helaas
Heel herkenbaar!!! Ik geniet enorm van ons meisje, maar soms heb ik ook het gevoel dat ik het allemaal over zou willen doen om het dan "echt goed" te doen. Drukke baan en last van bekkenklachten, met 30 weken ben ik 3 dagen gaan werken omdat ik echt op mijn tenen liep.... Pas toen "ontdekte" ik hoe super het echt is om zwanger te zijn... De bevalling ging heel snel en voor ik het wist hadden we onze dochter in onze handen (ook wel weer lekker natuurlijk!). Heb dus ook het gevoel dat ik niet genoeg genoten heb van mijn zwangerschap en bevalling. Ik weet nu al dat als er een 2e mag komen, ik het allemaal anders aan ga pakkken. Het enige wat ik dan moet is ervan genieten ipv van allerlei verplichtingen nakomen.
Ik ben nu nog zwanger en weet nu al dat ik het straks ga missen. Bij ons kindje is met 20 weken een hartafwijking vastgesteld en ik was juist zo van plan om daarna op die roze wolk te gaan zitten!!! Helaas, ik ben nu bijna 9 maanden zwanger en voor mijn gevoel heb ik er helemaal niet van genoten, ik heb gewoon straks een kind zonder voor mijn gevoel zwanger te zijn geweest!!! Gek he....... Wie weet over een paar jaartjes gaan we er echt eens van genieten!!!
@Isolde.. jeetje, weet gewoon even niet wat ik moet zeggen! Sterkte in ieder geval Ik mis mijn zwangerschap (nu bijna een jaar geleden) helemaal niet. Was ook niet zo fijn (rugklachten, vocht vasthouden en veel kleine kwaaltjes) maar het speciale gevoel wil ik wel nog een keertje en dan de bevalling. Wow, wat voelde ik me geweldig daarna! Nou ja, ik voelde me fysiek alsof er een vrachtwagen over me heen gedenderd was maar ik voelde me mentaal SUPERWOMAN! En dan al die aandacht! Heerlijk. Ik vind het heerlijk om mensen blij te maken en mijn schoonouders zijn twee zulke blije kippetjes... geweldig! Al met al... genoeg reden om NU voor een broertje of zusje te gaan.. wie weet is het al raak (zou bijna een plaatsje in de Bijbel verdienen als het zo is maar het kan wel )
Ik heb zo 'n makkelijke zwangerschap gehad. De bevalling heel pijnlijk, maar wel 5 uurtjes en met mij gaat het ook super ondanks de knip. Maar ik ben blij dat ik niet meer zwanger ben. Ja het was erg bijzonder, een wondertje in me dragen, maar ik ben blij dat mijn lijf weer van mij is en mijn kleintje in mijn armen ligt! Heb toch liever een platte dan een dikke buik Maar ik geef toe; zwanger zijn is erg bijzonder! Echter, voorlooooopig ff niet
Ik heb ook een tijd gehad dat ik weer zwanger wilde zijn en alles opnieuw wilde meemaken. Dat gevoel was heel sterk en wilde het liefst meteen weer zwanger worden. Nu is dat wel veranderd. Wil als de natuur het toelaat ooit wel een 2e maar de eerste 2 jaar nog niet.
hier ook .onwerkelijk waar. snap er niksw van want heb helemaal niet genoten van zwanger zijn. de vemoeidheid. slapeloze/gebroken nachten, bi, maagzuur, harde buiken. energieloos enz pas sinds paar dagen zie en kijk ik naar zwangere buiken met beetje haloezie..waarom> wat voor hormoon is dat want ik mis het ech niet. maar toch mis ik het wel.. raar hoor
Ik heb zeker geen relaxte zwangerschap gehad, last van bekkenklachten en zeker de eerste 6 maanden 1 grote emotionele achtbaan. Verder was ik 25 kilo aangekomen en heb ik 6 maanden sexloos doorgebracht. Tel daar de gebroken nachten door het marathonplassen en maagzuur bij op en vergeet de "fantastische" bevalling niet.. En je krijgt.. iemand die nu opeens haar dikke buik en het gevoel van zwanger zijn mist. Ik snap er niks van maar zou er zo weer voor tekenen. Vooral de laatste maand heb ik er wel van kunnen genieten. Het dagdromen over dat kleine kereltje dat mij zat te schoppen, het niets meer moeten, het zelfvertrouwen dat ik opeens had, de interesse van bekenden en onbekenden naar mijn buik.. Ja ondanks alles zou ik het hiervoor alleen al weer doen. Ik denk ook dat ik er een 2e keer meer van zal kunnen genieten, nu weet je wat je te wachten staat en zal ik minder onzeker zijn over wat ik voel en beleef (zegt ze nu heel dapper hihi) Ik zeg niet dat het snel gaat gebeuren maar als het ons gegeven is zou ik over een paar jaar zeker weer zwanger willen zijn en nog zo'n mooi kindje op de wereld willen zetten..
Ik heb t ook hoor. Onze zwangerschap was niet gepland, wel gewenst hoor. Maar veel stress in de zw gehad, bekkeninstabiliteit enz. Toch wel heftige bevalling gehad. Achteraf gezien denk ik ohh had k toch maar meer van de zwangerschap genoten! Het kriebelt ook nog steeds heel erg nu bij me, maar we wachten toch maar n paar jaar met een 2e haha. Die buik wat ik toen zo zat was mis ik nu wel heel erg. Zou ook zo de bevalling opnieuw willen ervaren, dat moment dat je kindje op je buik gelegd wordt..... ohhh het mooiste gevoel van de wereld!
Ik herken het ook... Ik vond de bevalling werkelijk vreselijk en wil het niet graag nog eens over doen, maar aan de andere kant wil ik heel graag het moment nog eens ervaren.... Dat de kleine op je buik wordt gelegd na al dat harde werk en je eindelijk ziet wat voor moois in je buik is gegroeid... Het is zo volledig langs me heen gegaan na die zware bevalling. Ik was echt een beetje van de wereld en daarom heb ik ook echt niet voldoende genoten van dat moment... En ook van de zwangerschap zelf heb ik niet genoeg genoten. Het was te onwerkelijk, kon me nog niet goed een voorstelling maken van wat er zou gebeuren na de bevalling. Nu ik mijn lieve zoontje daadwerkelijk in mijn armen heb kunnen sluiten en ervaar hoe enorm die liefde is die je voor je kleintje voelt, denk ik dat ik veel meer zal genieten van een volgende zwangerschap. Wetende dat er weer zo'n ontzettend bijzonder schepseltje uit zal komen...