maar ik denk zo er is verschil tussen verwennen en verwennen. aandachts verwennen lukt niet je kindje heeft aandacht nodig ieder mens heeft aandacht nodig materieel verwennen daar in tegen is wat anders aan daar van krijg je ook een andere reactie van je kind als je je kind altijd maar zijn haar zin geeft dan zal het verwent worden en zal hij zij niet tolleren als je een keer nee zegt
Als Senna 's nachts komt dan ga ik ook naar haar toe hoor. En als ze dan echt niet meer wil slapen (let wel, ik ben dan wel drie keer bij haar geweest, gesust en met haar gezeten op de schommelstoel) dan neem ik haar bij me op mijn borst. Meestal is de dan zo weg en kan ik haar weer in haar eigen bedje leggen. Ik vind ook: ieder kind heeft aandacht nodig. Je merkt straks vanzelf wel of het negatieve aandacht is en dan ga ik er ook wel anders op reageren. Tijdens sprongetjes reageer ik eigenlijk altijd meteen, dan is Senna echt van slag.
Och, nooit bij stilgestaan. Volg je gevoel. Je hoort nu toch wel of ze even liggen te knorren en te pruttelen of dat ze pijn hebben, honger of bang zijn. In die laatste gevallen ga ik altijd naar haar toe en troost ik haar. Het is een heel makkelijk kindje hoor, dus dat verwennen door naar haar toe te gaan als ze huilt, zal wel meevallen. Doe gewoon wat je zelf denkt dat goed voelt.
Inderdaad, als moeder hoor je zelf ook aan het huiltje wel of het echt iets is of dat er eigenlijk niets aan de hand is. Sjoerd wordt nog wel eens wakker 's nachts met een gilletje, dan blijf ik liggen, maar als het overgaat in een grote snik, dan krijgt ie een aai over z'n bol en stop ik heb nog even lekker in. Overigens kan hij ook een echte "dramaqueen" zijn hahaha, dan reageer ik niet en laat hem even in zijn sop gaar koken. Verwennen? Ik heb altijd laten merken dat we er voor hem zijn...dat lijkt me geen verwennen, ook na 6 maanden niet en ik heb een heerlijk ventje!
We hebben op het moment veel problemen met slapen (verlatingsangst?). Volgens internet 10 min laten huilen,troosten dan 15 min laten huilen enz enz. Ja dahaag het is wel helemaal lekker. Ze huilt zich helemaal over de zeik,dat kan ik dus echt niet he! Dus bij echt huilen kom ik gelijk in de benen,maar bij van dat aandachtgehuil,nee daar doen we hier niets op uit. Dat is dan ook altijd heel snel afgelopen en speelt ze weer lekker alleen verder.
ik kan je een heel simpel antwoord geven. als je denkt dat je kindje verdriet heeft en dat het geen aandacht vragen is, gewoon troosten. alyssa laat ik wel huilen als ze aan het aandacht trekken is. ook laat ik alyssa even huilen als ze in bed ligt, tegenwoordig heeft ze het even nodig om te huilen denk ik. ik vind het ook moeilijk om het huilen soms te negeren en het gebeurt me regelmatig dat ik bij haar kom en dat ze me dan uitlacht. jammer dan volgende keer misschien meer geluk voor mama. liefs doris
Ik laat Jayden soms heel even huilen. Maar kan het eigenlijk niet aanhoren. Meestal hoor je zelf ook wel of het een reden heeft of niet. Een beetje jammeren is idd niet zo erg.
Bij het in slaap vallen laat ik hem nog wel eens een paar minuutjes huilen. Als ik wel naar hem toe ga zet ie het op een lachen (hij lacht altijd als ie mij ziet haha). Als ik daar iedere keer aan toe zou geven zou ik met een doodmoe jengelend kind zitten die totaal geen kant meer op kan met zichzelf. Ik denk dat je je niet al teveel moet laten leiden door je baby, hij of zij weet immers nog niet wat goed voor hem of haar is, jij wel! Wanneer hij op andere momenten huilt dan een paar minuutjes voor het slapen gaan pak ik hem tot nu toe nog altijd op. Maar dan heeft hij ook echt wat. En als hij in de box ligt, en hij begint te jengelen, pak ik hem ook. Ik snap heel goed dat hij zichzelf na drie kwartier niet meer kan vermaken, hij is nog zo klein!