Hoi Esther, Heel slim! Want als wij het de avond voor onze eerste afspraak hadden gedaan dan hadden ze het die dag al gelijk kunnen doen! Dus hopelijk doen ze dat bij jou ook! SUc6! Liefs Karin
@Janneke: Het probleem zit hem er niet in dat mijn eitje zijn weg niet DOOR mijn eileider kan vinden, maar dat ie misschien niet eens bij de vangarmpjes komt door een wegversperring Ik heb wel een temperatuurverhoging en een normale eisprong. Internet is een leuk medium, maar kan je ook op allerlei gedachtes brengen. Als je het zeker wilt weten, kun je het beter aan de GYN vragen. Wanneer moet je heen? Jij ook toi toi toi @Karin: Ja inderdaad, dat wachten. Bah bah bah. Nou ja, is niet anders. Voor een goede zaak denk i kdan maar weer. Hoop dat het volgende week allemaal goed nieuws is. Liefs
Bright, bedankt voor je antwoord. Bevestigt wat ik al dacht - dat je door een temp. verhoging echt alleen maar weet dat er een eisprong is. Maar de verdere weg die het eitje moet afleggen kan dus ook nog voor problemen zorgen. We moeten 17 november voor de 1e keer naar de gyn. Ik ben benieuwd........ Groetjes, Janneke
Hoi Allemaal, Nou vanmorgen bloed laten prikken! Dus nu is het nog een week wachten voor de uitslag hiervan... ik hoop dat dit ook goed is! Wel ben ik vanmorgen opgestaan met een soort van 'krampen' in mijn onderbuik, nou zou gisteren of vandaag de innesteling plaats moeten vinden, zou het kunnen zijn dat dat is wat ik voel? Ik hoop het! En dat het zich ook maar heeeeel goed vasthoudt en daar lekker blijft zitten! Nou ik moet weer met spanning een weekje wachten, dan krijg ik de uitslag van het bloedonderzoek en dan denk ik dat we ook al eea kunnen bespreken of we (als ik ongesteld wordt) een kijkoperatie gaan doen of eerst een baarmoederfoto. Spannende tijden! Iedereen suc6 en Janneke jij ook suc6 bij je eerste afspraak! Ik duim voor iedereen dat het toch snel 'spontaan' mag gebeuren en anders snel met een beetje hulp! Liefs Karin
Hoi Nhene, En is dat dan je eerste afspraak? Hebben ze al bij de afspraak maken gezegd dat je dingen moet doen? (bijv. de avond van te voren sexen hihi?) Ik zou het voor de zekerheid doen! Suc6 in ieder geval, hou je ons op de hoogte? Liefs Karin
Oh sorry Nhene, Ik bedenk me net dat jij zonder partner gaat, sorry! Ik hoop dat je goed nieuws krijgt in ieder geval! Liefs Karin
Karin@ spannend! de duimen draaien hier voor je voor zowel je krampjes als de bloedtest. Heb je zelf een voorkeur voor kijkoperatie of baarmoederfoto? (jij hebt toch ook geperforeerde blindedarm gehad?)
Hey Ester, Ik moet zeggen dat ik een voorkeur heb voor een kijkoperatie. Want de kans is vrij groot dat ik verklevingen heb (idd door een geperforeerde blindedarm). En tijdens de kijkoperatie doen ze dan ook contrastvloeistof spuiten dus ze zien dan live wat je normaal op de baarmoederfoto ziet. En ze kunnen eventuele verklevingen gelijk weghalen. Als ze eerst de foto maken (wat ik heb gehoord is dat best pijnlijk) dan kan het zijn dat je dus alsnog een kijkoperatie krijgt... dus dan zeg ik doe maar gelijk alles in 1! Een vd gyn. die ik heb gehad zou dat ook liever doen en daar heb ik volgende week dat telefonische gesprek mee, nu dan hopen dat de rest van zijn collega's dat ook vinden! Ja het zijn spannende tijden, en iedereen om ons heen is zwanger! Ik kan gelukkig mijn hart ophalen aan het kopen van cadeautjes en babykleertjes, alleen hoop ik natuurlijk dat ik snel voor onze baby kan gaan shoppen! Esther wanneer heb jij nou een afspraak staan? Liefs Karin
Ik heb mijn eerste afspraak 27 okt. Ik deel jou gedachte over de kijkoperatie, dan maar gelijk alles in één keer goed zonder verdere tussen stappen. Hopelijk denken zijn collega's er inderdaad ook zo over. Hoe lang is het geleden dat jij die blindedarmontsteking hebt gehad? Hoe is het bij jou toen gegaan? Jij hebt er dan waarschijnlijk ook te lang mee door gelopen.
Hoi Ester, Ja ik kreeg op zondagochtend buikpijn en werd steeds erger, kon niks binnenhouden! Maar eigenwijs als ik was (ik was toen 12 jaar) 'viel het allemaal wel mee' zal wel een flinke griep zijn oid. Vervolgens echt kromliggen van de pijn, eten kwam er van boven en onder direct weer uit. De dokter gebeld, die kwam op maandag en als hij mijn buik indrukte en vervolgens snel losliet (jij voelt de pijn waarschijnlijk ook nog steeds) dacht ik dat ik tegen het plafond omhoog sprong! Maarrrr ik zei met een strak gezicht: Dat doet niet zeer hoor dokter! Want ik wilde niet naar het ziekenhuis, afijn dat heb ik zo een paar dagen vol kunnen houden tot het echt niet meer ging en op donderdag heb ik gezegd dat het toch wel erg pijn deed en 1,5 uur later lag ik op de OK! De dokter schrok toen en nam meteen actie! Er werd mij na de operatie verteld dat je hier dus aan kunt overlijden...maar dat wist ik natuurlijk niet anders had ik echt wel eerder iets gezegd! Dus het was een wijze les voor mij!. Ik heb 1 of 1,5 week in het ziekenhuis gelegen (mijn moeder dacht 2 maar ik weet het niet zeker meer). Mijn wond hebben ze opengelaten en nog een keer in 'geroerd' oftewel met een vinger in de wond en heen en weer gaan zodat het weer even 'schoon' bloed... grrr de gedachte daaraan al! En jij? Hoe is het bij jou gegaan? Liefs Karin
Ik was 16 toen ik op zaterdagavond buikpijn kreeg. Op zondag is mijn blindedarm geknapt. Op dinsdagochtend ben ik opgenomen. Daar hebben ze me vergeten en pas 's avonds geopereerd. Paar dagen op de IC gelegen, inderdaad ook open wond gelaten. Week later bleek de koorts niet te zakken (lag nog steeds in ziekenhuis). Toen bleek na een echo en een scan dat ik een halve liter onstekingsvocht achter mijn baarmoeder had. De volgende dag nieuwe operatie. Week erna ontslagen uit het ziekenhuis. Als ze daar gewoon hun werk hadden gedaan, had ik dit nu niet gehad Liefs
Brrr, als ik jullie verhalen lees dan krijg ik weer koude rillingen. Ik was ong 20 jaar en had op een vrijdagavond een koopavond gedraaid, toen ik thuis kwam kreeg ik buikpijn. In eerste instantie dacht ik dat het heftige menstruatiepijn was omdat ik ongesteld moest worden. Daarna werd ik misselijk en moest overgeven waardoor ik dacht dat ik iets verkeerd gegeten had ofzo. Toen begon de pijn, wat een hel. Ik wist me geen houding te nemen, zitten ,liggen, staan, alles deed pijn. Ik herinner me nog een gekke houding hangend over de leuning van de bank wat nog enigzins een beetje uit te houden was. Ik slaap komen lukte niet en heb de hele nacht lopen spoken. Ik wist niet wat ik nou eerst boven de wc pot moest hangen, mijn billen of mijn hoofd want het kwam overal uit. Ik bleef drang houden om te spugen en te poepen maar was echt helemaal leeg. Mijn vriendje was op stap en kwam rond 5 uur thuis, hij was verbaast dat ik nog op was maar was zo dronken dat hij als een blok in slaap viel. Op zaterdag ochtend rond een uur of half acht merkte ik dat ik opeens op de grond 'wakker' werd. Toen had ik pas door dat het serieus was. Ik ben naar mijn vriend gekropen, heb hem gewekt en gezegd dat ik naar de dokter moest. Hij heeft me in onze lelijke eend (lekker hobbel de hobbel, au, au) gehezen. Arme jongen, hij heeft me letterlijk een paar petsen in me gezicht moeten geven om me bij bewustzijn te houden. Eénmaal in het ziekenhuis hebben ze me uit het toilet moeten halen omdat ik daar weer was ingezakt. Ik werd in een kamertje snel onderzocht en met mijn vriend achtergelaten. Arme jongen, ik heb gehuild, gejammerd en gesmeekt me te helpen. Uiteindelijk hebben ze me door een tunnel (scan) gehaald en naar de OK gereden. Ik weet nog wel dat ze voor de eerste keer het verband gingen verwisselen, ze hadden me niet verteld hoe het er uit zou zien, ik dacht dat ik gewoon zo'n Frankenstein ritssluiting te zien zou krijgen...... Zat ik gewoon zowat in mijn eigen buik te kijken, gatver. Ik heb onwijs op mijn lazer gekregen van een arts omdat ik er veel te lang mee door had gelopen en niet goed voor mezelf zorgde. (en dat ik dus een hele hoge pijn grens heb) Als ik mijn vriend niet meer had kunnen waarschuwen en hij lekker zijn roes uit had geslapen dan had ik hier nu niet meer gezeten. Meiden ,gelukkig kunnen wij het navertellen!
hahah ja ik wilde het net gaan typen inderdaat ik ben alleen sorry :S maar ik heb geen dingen meegekregen om wel of niet te doen nee niks
Hey Dames, Nog weer even een berichtje van mij! Ik ben een beetje zenuwachtig! Morgen heb ik een telefonische afspraak staan met de gyn. dan krijg ik de uitslag van het bloedonderzoek van vorige week en waarschijnlijk hoor ik dan ook of we een kijkoperatie gaan doen (als ik ongesteld word).. Ik vind het wel spannnend! Ik weet eigenlijk zeker dat ik deze ronde weer niet zwanger ben, heb gisteren stiekem al een testje gedaan en was ook negatief. Dus eigenlijk wil ik gewoon graag die kijkoperatie zodat ik zeker weet of er veklevingen zijn en dat ze die dan weg halen en dat we dan wel snel zwanger zijn! Pfff ik kan savonds ook maar moeilijk in slaap komen, zit aan vanalles te denken! Echt vermoeiend, zit met wallen op mijn werk hihi! En jullie nog nieuws? Liefs Karin
@pffff: Kan me voorstellen dat je het spannend vind. Hoop dat de uitslag goed is. Wij komen net bij het UMCG vandaan. Blijkt dat de uitslag van ons streekziekenhuis niet klopt. Zij hebben bij ons aangegeven dat het zaad van mijn man goed was, maar het UMCG heeft dezelfde resultaten bekeken en die geven aan dat de kwantiteit niet goed is (maar 10%). Dus dat was ee n behoorlijke domper. Ik hoef in ieder geval geen kijkoperatie meer. Mijn eierstokken zitten aan de achterkant nog verkleefd, maar dat kan niet losgemaakt worden. De voor en zijkanten zijn vrij. Dat betekend dat ongeveer 50% van mijn eisprongen vruchtbaar zijn. Dus dat is dan wel weer positief. Zucht. IN december opnieuw semenonderzoek en dan afwachten. Succes morgen. Liefs
Hey Bright, Wat raar zeg dat ze eerst zeggen dat het goed is en nu maar 10%! Maar ik heb van vrienden ook wel begrepen dat hun zaad ook slecht was maar toen hij echt gezonder ging leven (let op: geen drank!) en gezond eten was de kwaliteit na een paar maanden aanzienlijk verbeterd! Ik weet niet of je man al gezond leeft, anders is het zeker de moeite waard! (Alcohol echt even laten staan...het is voor een goed doel!) In ieder geval positief dat je geen operatie meer hoeft en dat 50% van de eisprongen vruchtbaar zijn! Dus volop aan de klus! En afwachten maar weer... Succes en ik laat morgen wel iets weten als ik meer weet! Liefs Karin
Ik ben al op het internet aan het lezen hoe de kwantiteit verbeterd kan worden Mijn man leeft in principe best gezond. Al een jaar gestopt met roken en alcohol wordt amper genuttigd. Dus denk dat ik maar wat vitamines in huis ga halen Succes morgen! Liefs
Dank je wel Bright! En jij succus met je zoektocht naar vitaminepilletjes voor je man! Toch raar, voor vrouwen zie je ze overal maar voor mannen heb ik niks specifieks gezien ter verbetering van hun zaadkwaliteit! Mocht ik iets tegenkomen dan laat ik het weten! In ieder geval groenten en fruit! Liefs Karin