Hoi, Met de laatste druppels bloed heb ik ook de teleurstelling er weer uit gehuild. En nu ben ik alweer aan het rekenen wanneer we weer aan de slag moeten met de ovu-test en daarna met mijn man. We waren nog niet met behandelingen begonnen en aangezien intussen is gebleken dat ik wel 'spontaan' (voor zover je sex op commandonog spontaan kunt noemen) zwanger kan worden gaan we dat dit jaar ook nog niet doen. Ik hoop alleen maar dat het neit weer 3 jaar duurt voor het weer es raak is. want dat is intussen dus ons gemiddelde Nelis. Wat goed dat je dat doet voor moeders voor moeders. Ik was bij mijn eerste zwangerschap zo misselijk van mijn eigen lucht als ik op de wc zat. Was elke keer weer blij als ik eindelijk kon doorspoelen. Heb je daar geen last van? He zie net dat je nu op dit moment bij de gyn zit. duimerdeduimerdeduim
3 jaar, dat is lang! Welke behandeling ga je nu krijgen? Nog 4 nachtjes voor ik naar de gyn ga... Ik neem mijn temperatuurlijsten mee, is er nog iets waar ik aan moet denken?
Hoi Lelie, Ik kom in aanmerking voor IUI. Maar omdat er in principe niets in de weg staat om via de natuurlijke weg zwanger te worden willen we er nog even mee wachten. Het heeft zo lang geduurd omdat ik eerst heel huiverig was om de stap naar het ziekenhuis te maken (2 jaar). Daarna een heleboel onderzoeken gehad. Toen de kijkoperatie, waarbij endometriose en een kleine cyste was weg gehaald. Daarna mochten we meteen starten met IUI, maar hebben we zelf besloten om nog een paar maanden te wachten (tot na de zomervakantie). Om praktische redenen, maar ook omdat ze zeiden dat het op denatuurlijke wijze kan, en dat de kans na de operatie zelfs nog iets vergroot was. Daarna (vlak voor de vakantie) dus een vroege miskraam gehad. En nu zijn we weer twee maanden verder. Als we dit jaar niet zwanger worden dan gaan we wel een behandeling starten. Maar ben wel bang voor de stress, de hormonen en alles wat erbijkomt kijken. Waar je aan moet denken? eeehm.. Aan mij vroegen ze vooral heel veel over mijn cyclus. Ziektegeschiedenis. Ziektes in de familie. Leefgewoontes (alcohol, roken ed). En mijn man kreeg op zijn falie toen hij vertelde dat de stoelverwarming in de auto wel lekker was Geen idee meer hoe we op dat onderwerp kwamen, maar het werd wel even duidelijk gemaakt dat dat niet goed voor zijn zaakje was. Heel veel succes morgen!
Veel succes bij de gyn Lelie! Hier kregen we van tevoren allebei een lange vragenlijst toegestuurd om in te vullen, maar weet niet of dat overal hetzelfde is.. Fiet dat lijkt me ook frustrerend dat er niet echt een oorzaak bekend is waardoor het niet wil lukken.. Maar snap ook dat de stap om daadwerkelijk het behandelcircuit in te gaan moeilijk is.. Al moet ik zeggen dat het hier achteraf bekeken allemaal best meegevallen is met de hormonen enzo.. Maar dat is per persoon verschillend natuurlijk.. Bij IUI hoef je toch niet altijd medicatie te gebruiken of wel? (Die stap konden wij gelijk overslaan, dus verder geen ervaring mee).. Hopelijk gaat het nog lukken dit jaar voor jullie en hoeven jullie niet het ziekenhuis in! Nelis hoe was de echo bij jou? Hopelijk was alles goed, ben benieuwd! Ik krijg morgen de mevouw van MvM op bezoek Hopelijk is de test daar ook nog prima en kan ik ook m'n steentje bijdragen.. Zonder MvM was ik nu ook niet zwanger geweest, dus wel het minste wat ik kan doen
Zo, ben net terug... Hij heeft mijn tempkaartjes bekeken en echo gedaan. Ook heeft hij geprobeerd te voelen en mbv eendenbekje te kijken. Zeer.pijnlijk. het is duidelijk dat het verkleefd is inwendig, en hij heeft me doorgestuurd naar een gyn met specialisatie endometriose in Eindhoven. Daar ken ik wel pas half december terecht... Nog 2 keer zeer pijnlijke menstruatie dus. Het wordt een operatie om alles te bekijken, endometriose in kaart brengen, voor zo ver het gaat verwijderen en eileiders bekijken. Vanwege de kinderwens geen hormonen. Na de operatie wordt een verder behandelplan opgesteld. Dus... Precies wat ik verwachtte en waar ik bang voor was...
Och wat vervelend Lelie.. Dat was vast niet waar je op hoopte.. Maar wel fijn dat je doorgestuurd bent naar iemand die daar veel ervaring mee heeft. Hopelijk kunnen ze je dan verder helpen! Alleen wel ontzettend balen dat je nog zo lang moet wachten voor je daar terecht kan! Heel veel succes!
Inderdaad Lelie, dat duurt nog even zeg! Gelukkig is Oktober al weer bijna voorbij!. Klinkt heftig allemaal. Leo nog even en je hebt een echo! Mijn echo op de 17e was helemaal goed! Geen hematoom meer te zien en het hartje klopte! Inmiddels ook al naar de verloskundige geweest en nu al moeten we kraamzorg e.d. regelen! De echo wees uit dat de uitgerekende datum niet 4 maar 1 juni is. Dat is op een zaterdag. Dat wil zeggen dat ik nu 9 weken en 2 dagen zwanger ben. De misselijkheid is gelukkig wat afgenomen. Ik was me toch een partij beroerd de afgelopen weken! Wat ook niet echt hielp was dat mijn man een longontsteking van had en dat die plat moest van de dokter. Moest ik dus, in mijn 'vakantie' alles alleen doen! De was van 2 weken (ik was van tevoren ziek geweest, kon toen helemaal niks), opgestapeld werk van 2 weken, de honden uitlaten, zorgen voor onze zoon die bijna loopt, het huishouden, noem maar op. En dan te bedenken dat opstaan om naar de wc te gaan al teveel moeite was. Maar gelukkig gaat het nu beter. Bijna bij met mijn werk en huishoudelijke klussen en niet meer zo misselijk. Moeders voor moeders gaat prima, lekker aan het sparen. Door die blauwe kratten op de stoep is het nu niet echt meer een geheim dat ik zwanger ben... Leo hoe voel jij je?
Hoi Nelis, Wat super dat alles goed was op de echo!! Dat maakt mijn dag ook weer goed Fijn dat je nu niet zo misselijk meer bent, lijkt me niet zo fijn om dan ook nog allemaal werk in te halen en voor je man te zorgen.. Hopelijk voelt hij zich snel beter, en jij ook! Hier alles goed, vandaag begonnen met MvM.. De kratten worden hier achter in de tuin gezet tussen de kliko's in haha, dus das wel redelijk subtiel, tenzij iemand de chauffeur ziet lopen ermee.. Ik voel me eigenlijk prima, weinig last. Totaal niet misselijk gelukkig, geen zere boobs (zijn wel gegroeid ), geen buikpijn, niks.. Enige wat ik wel merk is dat ik wat sneller moe ben (na dag werken heb ik het wel helemaal gehad, dus sporten enzo doe ik maar even niet, daar heb ik echt geen puf voor).. En soms wat vergeetachtig Maar dat is het gelukkig, dus ik klaag niet Nu aan het afwachten tot de 1e echo op 9 november.. Nog even geduld hebben dus
Hoi Leo, Nelis, Fijn te horen dat alles goed met jullie gaat. Geniet ervan! Lelie, Zo'n operatie heb ik ook gehad. Die viel me achteraf heel erg mee. Na 2 dagen was ik alweer aan het werk (vanuit huis, dat dan weer wel) Wel balen dat je er zo lang op moet wachten. Hopelijk heb je daarna niet eens mee een behandeling nodig. Als die endometriose het enige is wat in de weg zat zou het weleens snel kunnen gaan. Ik was na de operatie binnen 3 maanden zwanger. Helaas niet voor lang,maar we houden hoop. Zelf zit ik intussen weer op het wachtbankje. Ik hoop 3-dubbel op een raak schot. 1 De allesoverhersende wens dat het eindelijk raak is. 2 We gaan een lang weekend weg en dan wil ik NIET net ongesteld zijn. 3 Een positieve test op de verjaardag van mijn man is toch een perfecte timing. Nou ja... We zullen het wel weer zien. Mijn humeur schiet in elk geval weer lekker op en neer tussenhoop en wanhoop.
Ik duim voor je fiet, bij mij was de test ook positief op manlief z'n verjaardag, hopelijk voor jou ook!
Hoi, Helaas een dikke vette ongi op zijn verjaardag. Dat was wel een domper op een verder leuk weekend. En nu zit ik met het sint-probleem. We vieren ieder jaar sinterklaas met de hele familie. Mijn ouders, broer, zus, aanhang en kinderen. Heel gezellig. Mijn nu is mijn schoonzusje tegelijk met mij zwanger geworden. Bij mij werd het een miskraam. Met haar gaat het goed. Natuurlijk gun is ze dat geluk. Maar ik ben bang dat ik de hele middag alleen maar eraan kan denken dat ik net zo ver had moeten zijn. Het is vast al te zien, en ze zullen er natuurlijk ook over praten. En dat vind ik gewoon heel erg moeilijk.