Hey meiden, We hebben mijn schoonmoeder gevraagd om op ons bink te passen maar ik heb spijt als haren op mijn hoofd dat we haar gevraagd hebben. Toen wij bezig waren om zwanger te worden heeft ze nooit eens aan mij gevraagd hoe het met mij ging zelfs niet toen ik mijn eerste iui behandeling heb gehad. We hadden haar verteld dat ik zwanger was en en toen zei ze van "van mijn eigen dochter is het toch anders als van jou"dit heeft mij heel veel pijn gedaan. Mijn mannetje heeft dat jammer genoeg niet gehoord.In de periode dat ik zwanger was heeft ze ook niet gevraagd hoe het met me ging. Nu is onze bink geboren en nu beld ze steeds van hoe het is en komt ze zomaar een dag langs. Als onze bink dan op bed ligt vraagt ze of ze even mag kijken. Toen onze bink geboren was kwam ze hier elke dag de eerste 2 weken. Ik mocht onze binki voor het eerst in mijn kraamweek alleen in bad doen zonder de kraamhulp loopt zij zomaar de slaapkamer binen zonder te vragen en bleef ze er bij staan te kijken dan denk ik van ga toch weg.Ik ben dan niet zo om daar iets van te zeggen. Toen onze bink was klaar met badderen moest hij zijn voeding hebben en toen vroeg zij nog of opa hem nog even op de arm mocht "ik zo van nee ik moet hem voeden zei van maar hij mag hem toch wel even hebben voordat je gaat voeden ik zei van nee kan toch wel even zei ze ik zo van nee toen was mevrouw boos. Tegen haar kun je ook niks zeggen want dan wordt ze boos. Ik kan hier heel slecht tegen. Nu belde ze vandaag en toen vroeg ze of wij al de mexicaanse griep hadden ik zo van nee gelukkig niet. Ze zei toen van ik heb liever dat jij het krijgt dan onze bink want het is zielig als hij het krijgt. Zo hebben we ook geregistreerd partnerschap laten doen en toen wilde wij er niks aan doen ja een gebakje eten bij ons. Ik was hoogzwanger. Maar nee er moest perse iets gedaan worden die dag want ze hadden allemaal een verlof dag terwijl wij dat niet wilden en toch hebben ze wat geregeld. Toen wij aan het verbouwen waren ook zoiets wilden een oom en tante van david komen om te helpen en dat had zij geregeld maar ze vroeg wel even aan mij of ik voor het middag eten wilde zorgen dit moest warm eten zijn want dat deden zij ook thuis. Hier hebben we ook allemaal wat van gezegd maar ze luisterd er gewoon niet naar. Het doet me gewoon pijn dat ze nu wel vraagd hoe het met onze bink is en niet toen we haar nodig hadden ikkan daar totaal niet over. Het is net alsof ik haar niet zoveel kan schelen en dat het alleen maar om haar kleinzoon gaat. Ze was hier afgelopen zondag ook en toen maakte ze de opmerking dat onze bink op een kameraad van mijn mannetje lijkt en toen heeft schoonpa er wat van gezegd van zoiets mag je denken maar dat zeg je niet en al helemaal niet over je kleinzoon. Ik zie er al als een berg tegen op om onze bink er volgende week heen te brengen. Met de kerst is mijn vader 2 weken vrij en dan breng ik onze bink naar hem toe hoeft hij 2 weken niet naar schoonma. We hebben trouwens al papieren opgestuurd naar het gastouderburo. Zouden jullie dit ook doen? Groetjes
Hoi, Wij hadden hier de zelfde situatie. Schoonmoeder gevraagd om op te passen, want het was handig en ze was een leuke schoonmoeder. In mijn zwangerschap kwam ze nooit even helpen ondanks mijn BI. Op mijn kraambed kwamen ze iedere dag op de meest debiele tijden, en hebben we ze 2x weggestuurd. Daarna belde ze steeds om te vragen hoe het met de baby was. Ze heeft nooit naar mij gevraagd, en ook nooit even geholpen met iets. Mijn familie woont 130 km verderop en die kwamen zelfs! Het voelde voor mij niet goed om mijn kostbaarste bezit daar heen te brengen. Ik doe het dan ook niet, en heb een fijne gastouder gevonden. Jammer voor oma, maar ik moet het achterlaten. Dit ook uitgelegd dat ik me beter voel mij een prof. oppas. Ze was natuurlijk erg boos, maar ik ben vaak genoeg gekwetst geweest. Dus eigenlijk wil ik zeggen: volg je hart, want JIJ moet weer aan het werk, en dat moet wel leuk zijn!!!!
Jeetje wat een gedoe zeg. Het is hier een beetje herkenaar. Ook mijn schoonmoeder bood aan om op te passen. In eerste instantie ja gezegt alleen toen de jongens geboren was vond ik dat ze er heel raar mee om ging. Erg hardhandig (dit had ze niet echt door). Maar goed de mannen zouden daar wel heen. Ik heb echt nachten wakker gelegen omdat ik het absoluut niet wou. Uiteindelijk wel aan mijn man verteld. Hij baalde enorm want ja het was natuurlijk wel zijn moeder. Maar hij vond het wel belangrijk dat ik met een goed gevoel op het werk moest zitten. Dus wij hebben het afgezegt. Misschien heel sneu voor haar maar ik wou het gewoon echt niet. Ze is nu nog steeds hardhandig en mijn man ziet dat nu ook in. Dus hij staat volledig achter mij. Als ik jou was zou ik het echt niet doen. Ten eerste heeft ze totaal geen respect voor jou. Ik had dat echt niet geaccepteerd. Het is jullie kind, en jullie bepalen de regels. Ben bang dat als je je kindje daar heen gaat brengen het misschien nog wel erger word. En dat ze toch niet na je gaat luisteren en dat ze jullie regels niet naleeft als de kleine daar is. En dat gastouderbureau kun je ook zo weer afzeggen. Misschien dat er eenmalige kosten zijn maar liever dat dan dat je je kindje daar heen moet brengen. Wat zegt je man/vriend er eigenlijk van?
Mijn mannetje zegt dat ze het niet zo bedoeld en dat het humor van haar is maar dat ze niet in de gaten heeft dat ze daar iemand mee kwetst. Ik heb ook steeds last van mijn buik als ik er aan denk en dat is ook niet goed. Ik hoop vandaag iets tehoren van het gastouderburo en dat we zo snel mogelijk een oppas kunnen krijgen.
Dus je laat je schoonmoeder niet meer oppassen? Rare humor van haar zeg. Heb je het wel eens tegen haar gezegt hoe je over denkt?
dat is het probleem nou juist net. We hebben voor een jaar of 2 geleden ook al een ruzie gehad met haar en toen hebben we ook met haar gesproken maar toen was zij het slachtoffer. Het heeft nog nooit geklikt tussen haar en mij vanaf dag 1 al niet. Ze kan haar kinderen niet los laten en ze is heel bemoeizuchterig. Maar moeten van het weekend toch nog naar haar toe om het even over de regels te hebben en hoe ze het moet doen met onze bink. en misschien dat we dan ook maar even met haar om de tafel moeten gaan zitten.
Ja ind misschien ziet ze dan in dat ze zo niet kan doen en dat ze geen respect heeft voor jou. En stel als daar niks uit komt dan had ik haar ook niet op laten passen. dan moet ze het maar voelen toch. Wat een rot situatie.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterte met de situatie. Ik voel me goed bij de oplossing die wij hebben gevonden, en hopelijk krijgen jullie ook een hele fijne gastouder. Het blijven de ouders van je partner, maar je hoeft niet alles te pikken. Ook mijn schoonouders zijn vreselijk bemoeizuchtig, en kunnen mijn man niet loslaten. Toen ik was bevallen leek het wel of zij een kind met mijn man had gekregen... Waarover mijn man en ik weer woorden kregen.
wat vindt je man er eigenlijk van? het is zijn moeder, dus ik vind dat hij dan met haar moet gaan praten, niet jij. zeker als het al niet zo fijn klikt. als je je er niet fijn bij voelt, zou ik mijn dierbaarste 'bezit' daar dus echt no-way-never brengen. maarja, wel lastig, want je kunt 'm slecht meenemen naar je werk. wat jammer dat je er nu pas actie op onderneemt, en niet tijdens je zwangerschap al. er zijn vaak hele lange wachtlijsten voor professionele kinderopvang, en nu wordt het krap dag. sterkte!
ik heb me aangemeld voor een gastouder kinderopvang wilde ik niet omdat ik daar zelf in werk. Het uis nu even afwachten wanneer het zover is.