Hallo, Ik wil hier even mijn hart luchten en horen of er nog gasten op dit forum hetzelfde meegemaakt hebben. Op 07 oktober was de eerste dag van mijn laatste maandstonden. Wij supergelukkig want na 1 cyclus was ik al zwanger. Op 07/11 ging ik naar de dokter voor een bloedafname om zo mijn HCG te kunnen bepalen. Ik kreeg de dag erna een telefoontje dat mijn HCG vrij laag was om toch al 4 weken ver te zijn (207). Mijn dokter stelde voor om 2 dagen later (9/11) opnieuw een bloedstaal te laten nemen. Het belangrijkste is dat de HCG verdubbeld. Helaas kregen wij op 10/11 geen goed nieuws, mijn HCG was slechts gestegen tot 262. Ze voorspelde een miskraam. Toen was het afwachten tot 14/11 om opnieuw bloed te laten nemen dit ging volgens mijn huisarts hoogstwaarschijnlijk gedaald zijn. Dit bleek niet het geval mijn HCG was dan gestegen tot 479. Mijn huisarts heeft mij nadien doorverwezen naar mijn gynaecoloog. Op 16/11 had ik mijn afspraak. Vlak ervoor heb ik mijn eerste bloeding gehad. Ik was toen opgelucht omdat het sowieso niet goed was en ik wil eigenlijk zo snel mogelijk 'schoon' zijn. Er werd opnieuw bloed geprikt en toen had ik zeker een daling verwacht, maar wat bleek het was opnieuw gestegen en dit nu naar 918. De rest van mijn onderzoek was wel goed er was niet abnormaals te zien en ik had ook nergens pijn. Ik heb nadien ook geen bloedverlies meer gehad behalve wat bruine afscheiding. Op 18/11 mocht ik opnieuw langsgaan om bloed te laten prikken. Toen was het resultaat 'positief' mijn HCG was sterk gedaald tot 336. Die zelfde avond kreeg ik plots erg veel rugpijn en op zaterdag kreeg ik ook sterke bloedingen samen met grote klonters. Op 21/11 mocht ik opnieuw bloed gaan prikken. Ik had verwacht dat dit opnieuw sterk gedaald ging zijn na mijn zware bloedingen maar wat blijkt mijn HCG is nu gestagneerd of zelfs licht gestegen (386). Gisteren mocht ik opnieuw bloed gaan prikken maar is opnieuw heel licht gestegen (de waardes weet ik niet meer goed omdat ik wat in paniek was aan de telefoon). Ik mag morgen opnieuw bloed laten prikken en nadien ook een afspraak bij de gynaecoloog ol alles nog even te controleren. Herkent iemand zich in dit verhaal? Ik weet bij een bbz stijgt het heel traag maar van mij was er daar plots een sterke daling? Ik wil dit zo graag heel snel afsluiten en mijn HCG terug op 0 hebben... Alvast bedankt voor de feedback!
Hey, Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat eerder gepaard met heel veel pijn. Ik had ook een tijd angst dit te hebben, vooral omdat bij mij geen echo werd gedaan en alleen maar bloedtesten. Mijn hcg liep ook constant lange tijd op, zelf na een nacht scherpe pijn van men ribben naar men schouder bij het ademhalen en wee-achtige pijn. Die nacht ben ik ook weefsel verloren. De ochtend erna zijn we naar het ziekenhuis gegaan en kreeg ik eindelijk een echo en bleek er nog restweefsel te zijn (in de baarmoeder gelukkig, wat was ik opgelucht). Toen heb ik abortuspillen gekregen. 20 augustus had ik positieve zwangerschapstest met licht bruin bloedverlies, 19 september pas die abortuspil en dan nog gebloed zoals bij een menstruatie tot 7 oktober (bloeding uiteindelijk doen stoppen met medicatie). 26 oktober opnieuw eerste cyclus met hevige menstruatie, voor de rest alles normaal en nu wat vroeger dan mijn normale cyclus op 20 november weer menstruatie. Mijn dokter raadde aan om 2 cycli te wachten voor we opnieuw proberen zwanger te worden omdat er resten waren. Het hangt af van persoon tot persoon... ik wou ook zo snel mogelijk "leeg" zijn, maar helaas duurde het allemaal wat langer, vooral anderhalve maand bloeden was niet echt prettig en als ik nu zwanger zou raken, denk ik eerlijk gezegd ook dat ik steeds schrik ga hebben dat er weer een bloeding komt, of de groei plots stopt... Het is tamelijk ingrijpend, zelfs als de ontwikkeling niet zo ver gevorderd is. Ik hoop dat alles snel in orde komt met je lichaam en probeer je vooral niet te veel zorgen te maken zover dat kan.