Hoi allemaal, Weet niet goed waar ik dit moet plaatsen maar dacht dat het hier misschien het beste op zijn plaats staat. Zoek eigenlijk naar wat goede raad en misschien ook ervaringen. Even in kort mijn verleden. Heb al 2 prachtige dochters, 1 van 11 en 1 van bijna 9, dit uit een vorige relatie. In mei 2009 een conisatie moeten laten uitvoeren door hpv virus, was cin 3 pap 4, dus juist op tijd om geen baarmoedehalskanker te hebben. Wordt nu op dat gebied goed opgevolgd. Sinds 6 jaar nieuwe partner en sinds een goed jaar bezig met nog een kindje te maken. Echter al 3 ma gehad afgelopen jaar, steeds na kloppend hartje. 3 x gecuretteerd hiervoor. Dan voor onderzoeken naar Gent, daar gaven ze als oorzaak een afwijking op mijn anf waarde en dat ik het vruchtje afstoot daardoor. Dus aan de medicatie, wat tot nu toe allemaal goed loopt. Iedere keer als ik over de conisatie begin wordt dit snel afgewimpeld, enkel dat ik regelmatig een uitstrijkje moet laten maken, wat ook gebeurd. De lengte van de bmhals is nog niet 1 x gecontroleerd ondertussen. Nu komt het gene waar ik me zorgen om maak: Nu bijna 11 weken, heel goed dus. enkel heb ik al enkele dagen bruinverlies, niet leuk en heb enorm bang dat ik het toch nog moet afgeven. De laatste dagen geen inspanningen gedaan, moet rusten. Dinsdag een echo gehad. Deze was goed, babytje staat zelfs een paar dagen voor. Ook al een vroege nekplooimeting gehad en die was ook goed. Echter ben ik niet gerustgesteld, mijn baarmoedermond staat een beetje open maar daar besteedde de gynae weinig aandacht aan. Hij zei dat ik dat niet mocht toucheren om zo zeker geen infecties te krijgen, ok daar kan ik inkomen, dus blijf eraf nu. Zelf heeft hij het ook niet nagekeken, terwijl ik toch mijn grote bezorgdheid uitte. Ook mag ik de utro niet meer te diep steken. Heb vandaag nog eens contact opgenomen met de dienst en met een vroedvrouw gesproken, dit omdat het bruinverlies blijft. Heb haar gevraagd of die conistatie er mee te maken kon hebben en of ik geen zwakke bmhals kon hebben. ze zei, ja dat kan maar daar kan je niets aan doen, enkel rusten en afwachten. Als ik erge buikpijn krijg en echt rood bloedverlies mag ik via spoed binnen gaan, maar dan is het toch al te laat. kunnen hun niet eerder iets doen? Volgende echo op 15 mei, dan ook de officiële nekplooimeting. Zouden jullie ook gewoon afwachten tot 15 mei? Zijn er vrouwen die na een conisatie een goede zwangerschap hebben gehad of liep deze ook moeilijk en wat moest jij dan doen? Kan door de 3 curretages de baarmoederhals ook verzwakken? Ben een beetje ten einde raad nu en weet echt niet wat ik moet doen. Zijn er hier vrouwen die ook zoiets mee gemaakt hebben? Groetjes en alvast dank je wel om mijn verhaal te lezen.
Kan alleen mijn ervaring geven, Had met 12 weken bruinverlies, Mocht gelijk komen en echo gehad alles was goed Ook hebben ze niet gekeken hoe het van binnen was de reden was dat het met de baby goed was en geen onrust was om te kijken Bruin verlies is vaak teken van oud bloed wat nog in je baarmoeder zit en wat eruit moet Had met 16 weken erge steken in zij mocht naar zh toe voor onderzoeken ivm zenuwbeknelling in verleden daar alle onderzoeken uitgevoerd totdat de genecoloog zei zal ook de stand even kijken van de baarmoeder, ze gaf al aan dat dat wel goed zal zijn maar omdat het bij de standaard procedure hoort heeft ze het gedaan. In jouw situatie je zit in 1e trimester, is het niet nodig, het is pas van belang in het 2e en 3e trimester Wat je zelf al aangeeft is dat ze niks met je bezorgheid doen, denk dat het enigste wat je kan doen is afwachtten zolang je geen krampen heb en helder bloed is het goed en je echo was goed, het is vervelend maar meer kunnen ze niks doen denk ik
Hey smiley, dank je wel voor je reactie. Kijk ik ben 11 weken, dus die eerste trimester is echt wel bijna voorbij. Als ze niets kunnen doen, ok. Enkel denk ik dat ze me hier even mij ook goed moeten aanhoren en eens een grondig onderzoek doen naar de bmm en bmh. Wat als deze zwak zijn en als ze het kunnen oplossen met een cerclage ofzo? Het stoort mij dat ze het niet willen nazien en en dat ik maar moet afwachten of mijn babytje sterk genoeg is om hier door te komen en door iets simpel kan er misschien al veel geholpen worden. Ach, ben wat emotioneel en heb echt het gevoel dat ze mij gewoon niet willen horen. Nu het zo goed loopt allemaal wil ik het echt niet meer afgeven.
het is goed dat je van jezelf laat horen en niet dat je een nummertje bent! met inwendige echo voelen ze ook en zien ze ook of het zwak is hoor! Mischien anders voor jouw gevoel beter om over te stappen naar een andere genecoloog of verloskundige? Heb dat ook gedaan destijds want ik was ook een nummertje Ik snap je, en artsen beschouwen mensen soms als een nummertje terwijl ik juist vind dat zorg en de gerustheid van de mensen voorop hoort te staan!
Ik dacht meteen aan een cerclage, ik weet niet of dat bij jou een optie is. Zou het er toch wel over proberen te hebben, kan begrijpen dat je dit niet fijn vind zo. Ik heb trouwens al vanaf het begin licht bruinverlies, krijg elke twee weken baarmoederhalsmetingen en bij mij ligt het niet aan mijn baarmoederhals die is gewoon mooi lang.