Onze oudste is destijds bij de eerste echo's niet mee geweest, omdat ik die zelf vreselijk spannend vind. Bij de eerste (rond een week of 8) was ik er nl. van overtuigd dat er iets mis was. Nou, er was ook wel iets alleen was het niet mis... Het waren er gewoon twee. Daardoor heb ik kort daarna nog twee keer een echo gehad. Tegen de tijd dat ik dus voor de termijnecho ging, durfde ik het wel aan om onze zoon mee te nemen. Mijn man kon niet (weer) mee, hij moest werken. Geen probleem, dacht ik... Helaas bleek dat de echo te zijn waarbij we ontdekten dat de hartjes van onze frummels niet meer klopten. Dat had ik echt totaal niet verwacht. Onze zoon heeft dat dus helemaal mee gekregen en heeft me ook wel zien huilen. Ik moet zeggen dat dit natuurlijk niet iets is wat je wil dat je kind van twee meemaakt. Aan de andere kant mogen kinderen natuurlijk best emotie zien bij hun ouders. En hij heeft er niks aan 'overgehouden'. Hij wist gewoon dat de baby's weg waren en dat papa en mama dat zo jammer vonden dat ze er verdrietig van waren. Verder viel de impact heel erg mee. Het is helemaal je eigen keuze. In de meeste gevallen zal het goed gaan. Als het niet goed is, wil je dan dat je kind jou op dat moment ziet in al je emotie? Het zal voor iedere ouder maar ook voor ieder kind anders zijn, hoe die daarop reageert.
Hier ging ze wel mee, ze hadden in de spreekkamer speelgoed en dat ging gewoon prima. Ik snap dat het natuurlijk slecht nieuws kan zijn, maar wij schatten het zo in dat áls het slecht nieuws zou zijn, we dit op zo'n moment wel zo zouden kunnen opvangen dat dochter het niet mee zou krijgen. Iig niet meer dan wanneer we haar erna zouden ophalen bij bv de oppas.
Wij hebben hem wel meegenomen. Moesten om 8.00 al voor een echo en hij moest om 8.30 naar de PSZ, dus als we hem dan ook tussendoor nog bij oppas moesten brengen werd het wel erg krap allemaal. Hier was hij net geen 2,5 en heeft lekker de hele tijd gespeeld met het speelgoed dat er stond. Hij had toen ook nog totaal geen besef wat er was, spraken er ook nog niet over met hem. Zeiden alleen dat mama even naar de dokter moest, meer niet. Een ouder kind dat al weet wat er gaat gebeuren en wat evt. een echo is, zou ik geloof ik niet meenemen, uit voorzorg voor als er wel wat mis zou zijn.
Dat is ook zo. Maar de echo's met een mk vond ik zelf wel te handelen. Je weet dat zoiets kan gebeuren. Maar als je hoort dat je kind geen hoofd heeft (na 3 goede echo's), tja ik heb zo hard gebruld dat ze mij 3 straten verderop wel konden horen denk ik. En dat kan ik mij niet eens herinneren. Op zo'n moment is er geen controle. Ze was ons eerste kindje maar had er niet aan moeten denken dat een klein kindje zoiets ziet. Ik huil heus wel eens waar mijn kinderen bij zijn. Vind niets mis met emoties laten zien.
Met de eerste echo niet maar wel rond de 16 weken, hij was helemaal trots op de echofoto die hij kreeg (ging mee naar school).
Wij hebben een zoontje van 2 en is tot nu toe steeds naar iedere gewone afspraak meegeweest bij de gynaecoloog vanaf 12 weken. Daarvoor bewust oppas gezocht omdat ik zelf veel zenuwen kan hebben voor een spannende afspraak en dan kan ik hem er gewoon even niet bij hebben. Nu wel blij dat we hem tot nu toe hebben meegenomen want hij vindt het geweldig. Baby's kijken, voelen aan mijn buik enzo. Hier mogen bij de 20 weken ook geen kinderen bij zijn. Tot 6 jaar geloof ik.
Jonge kinderen meenemen naar een medisch echo onderzoek is gewoon niet wenselijk! Buiten het feit dat jonge kinderen er niets van snappen, vinden ze het vaak eng in een donkere ruimte. Zoals al vermeld bij slecht nieuws kunnen ze erg overstuur reageren. En last but not least. De echoscopist(e), moet zich goed kunnen concentreren op het onderzoek. Dat is erg lastig en moeilijk met blije kwebbelende/huilende kinderen. Geen oppas is sorry, geen excuus! Hier mag het gewoon niet!
Wij hebben het niet gedaan. Ik wilde niet dat hik verdriet en frustratie mee zou maken als de echo fout zou zijn.
Hier stond er speelgoed bij de echo's in het zkh, gyn vond het geen énkel probleem dat dochter er bij was (hadden we van te voren gevraagd). En dat waren medische echo's. Dochter speelde gewoon lekker met speelgoed, en anders kroop ze bij papa op schoot. Gaf echt geen afleiding, gyn betrok haar er juist echt bij na de medische checks.
Hier is dochter gewoon meegeweest naar de eerste echo (10 weken). Maar toen ging ik wel samen met mijn man. Anders had ik het denk ik niet gedaan. Dochter kon nu gewoon bij mijn man op de arm en daar had ik dus geen omkijken naar.
Als je geen oppas hebt, heb je toch weinig keus? Snap het topic niet helemaal. Je kan hem moeilijk alleen thuis laten.
Onze dochter van 9 maanden is ook gewoon mee geweest naar de eerste echo. Alleen niet naar de intake omdat dat veel te lang zou duren en we haar zo lang niet bezig konden houden en goed antwoord aan de vk konden geven. Verder denk ik dat ze gewoon meegaat misschien niet naar de 20weken echo maar die zal sowieso al plaats vinden in het Sophia kinderziekenhuis.
Ik heb het wel gedaan (is 3,5) maar wel gezegd dat we gaan kijken of de baby goed gegroeid is als dat niet zo is kan namelijk de baby niet geboren worden En dat benadruk ik elke echo Het kan ook na 12 weken mis blijken .. dan kan ie nooit mee
Mijn zoontje was 6.5 maanden en wij hebben hem meegenomen, eerste echo met 7w. Ik vond het mooi om mijn zoontje (waar ik zo lang over heb gedaan) mee te nemen en als gezin samen te zijn. Uiteraard snapt hij er niks van en wat druk met drinken uit zijn fles, maar was meer mijn gevoel..
Hier staat er juist speelgoed voor de kinderen en ik heb zelfs van tevoren gebeld of het kon en mocht, anders had ik het niet gedaan. Hier gaven ze aan dat het geen probleem was en het veel vaker gebeurde. Echoscopiste vond het ook niet erg en gaf het netjes even aan toen het licht uit ging, om nou direct te zeggen dat een kind het eng vind in het donker. Het ene kind is het andere niet, datzelfde geld voor of een kind druk is of huilerig. Overstuur raken van een slechte echo was hier bij hem ook niet gebeurd, omdat hij simpelweg niet wist waar we waren en wat we daar deden, hebben ook pas na een goede termijnecho in zijn bijzijn over een baby in mama's buik gepraat. Overigens gaat hij hier met de 20- weken echo niet mee, omdat dat te lang duurt, een medische echo is en daarover dus wel bij de praktijk wordt aangegeven dat het niet wenselijk is om kinderen mee te nemen. Ts. Als je twijfelt zou ik gewoon even overleggen met de praktijk, die krijgen die vraag vast vaker.
Als je 1e echo inwendig is. Dan zou ik hem niet meenemen. Is de echo uitwendig, dan zou ik hem gewoon meenemen. Mijn man en zoontje zijn de 1e echo mee geweest. Mijn zoontje gaat trouwens iedere echo mee. Mijn man is er ook bij. Hij vind het leuk en bouwt met de blokken daar en we hoeven voor die 10 min niet extra opvang te regelen. Vk zei ook dat hij mee mocht. Alleen met de 20 weken echo gaan we met zn 2tjes
Het hangt van de leeftijd van je kind af. Ik heb mn oudste wel meegenomen. Die was op een leeftijd dat ze rustig stil kon zitten. Zij was 7 en bij de volgende 9. Ik had haar van te voren verteld dat ik dacht dat er een baby in mijn buik zat maar dat de dokter ging kijken of dat ook echt zo was. Dat er dus ook een kans was dat er geen baby was of dat het niet goed was. De middelste is wel mee geweest maar dan was mijn oudste er ook bij om op haar te letten. Zij wist niet wat er gebeurde en heb ik pas laterin de zwangerschap verteld dat er een baby kwam
Mijn dochter is niet mee geweest naar de vroege echo. Wel naar de termijnecho, ze vond het reuze interessant die grote tv en het bewegende beeld