kinderwens nu even op de wachtbank ivm borstkanker

Lieve meiden

Al 2 1/2 jaar wachten wij op een klein wondertje, na 2 miskramen hoop je eigenlijk elke maand toch wel weer stiekum op een wonder.... en denk je dat komt wel goed we zijn nog jong.... alle onderzoeken gehad (behalve HSG) en alles was oed dus we wachten af..

Maar dan ontdek je iets in je borst wat er eigenlijk niet hoort te zitten en toch heb je dan niet het idee dat het wel eens ernstig zou kunnen zijn, met hele goede moed ga je naar de huisarts en twijfel je nog of je het zou melden (wie weet denk die man wel wat een zeurpiet) uiteindelijk vraag je toch nog even om naar je borst te kijken... maak maar even een foto het zal wel een cyste zijn oid..

In het ziekenhuis na de mammografie nog even naar binnen want de arts wil je nog even zien (?) dan weet je eigenlijk al genoeg
Bij de echo is het akelig stil totdat ikzelf eens vraag wat hij ziet. Ja een gezwel wat geen cyste is krijg je te horen, we gaan een punctie doen, ik stel voor om dat meteen te doen, het gevoel vandaag is vast hetzelfde als morgen dacht ik zo..

je gaat naar huis met een afspraak voor de volgende dag 09.30 uur, denkend aan een cyste in je borst, maar toch wel een beetje zenuwachtig.
De volgende dag kom je in het ziekenhuis en wordt je in een kamertje gestopt en worden er standaard vragen gesteld en krijgen we koffie (?) toen dacht ik koffie bij een afspraak in het zh ? toen wist ik het eigenlijk al wel..... en jawel foute boel ik heb borstkanker.

Op dat moment zakt de grond onder je voeten vandaan en hoor je niets meer, gelukkig was mijn vriend erbij en hij heeft een hoop vragen kunnen stellen. en nu ? ik ga dood dacht ik meteen ! het rare is dat dit maar een seconde of 5 heeft geduurd en meteen dacht hoe gaan we dit oplossen hoe kan ik beter worden, wanneer gaan jullie het eruit halen dat soort dingen. Oke, de afspraken waren al gemaakt; operatie op dinsdag 31 juli,maandag de 30ste melden voor een schildwachtklier onderzoek (opzoek naar je lymfeklieren) het kan maar gebeurt zijn dacht ik..

Ik heb de hele week gewerkt op zoek naar afleiding op welke manier dan ook,niet dat ze iets aan me hadden maar alles beter dan thuis waar de muren op je af komen. eindelijk is het dan maandag en lig ik in het zh, ales valt mee en het onderzoek stelt (qua pijnlijk) niets voor, mijn lieve aanstaande is de hele dag bij me. en geloof me zonder hem ben ik volgens mij nergens, hij is zo positief en zo ontzettend lief geen negatief woord zal hij utspreken en daar ben ik hem ook eeuwig dankbaar voor, mijn steun en toeverlaat !

Op dinsdag dan de operatie alles valt mee en ik ben er goed uitgekomen, geen uitzaaiingen in de lymfe en mijn borst zit er nog aan. ze hebben ook weefsel om de tumor weggehaald en een stuk lymfe weggesneden, daar wordt nu driftig naar gekeken en volgende week volgt daar de uitslag van.

En dan ? ja bestaling en afhankelijk van de tumor wel of geen chemo dat is afwachten. wat betreft de kinderwens dat gaat voorlopig niet gebeuren als we de behandeling weten dan kunnen we ook verder met dit onderwerp, ik weet het niet het is erg moeilijk niet alleen mijn dromen vallen in het water maar ook die van mijn vriend, ik moet zeggen ik ben heel erg positief over de toekomst en heb hele goede hoop wat betreft de kanker, de kinderwens weet ik niet ik denk dat we het maar op ons af moeten laten komen, tegenwoordig zijn ze zo ver in de medische wereld dat hier vast ook wel een oplossing voor is !

dank voor het lezen en ik zal jullie op de hoogte proberen te houden.

Gr Ing

 

het voelt ook inderdaad of het iemand anders betreft maar ik ben het echt zelf, nooit nooit denk je dat overkomt mij ook nog eens een keer maar dan toch gebeurt het en dan moet je overeind blijven voor jezelf en voor anderen. !