Hoi allemaal, Volgende week dinsdag 3 september heb ik een 1e afspraak op het ziekenhuis ivm het ICSI traject dat wij gaan volgen. Helaas is die afspraak om 11 uur en wonen we er een eindje vandaan. We moeten zeker een half uur eerder zijn, omdat we beide nog een ponskaartje moeten laten maken. Ik ben leerkracht van groep 7/8 en ik werk fulltime. Ik mocht van mijn directeur die hele dag 'verlof' opnemen, zodat er 1 invaller geregeld kon worden voor de hele dag. 's Avonds hebben we informatie-avond en natuurlijk ben ik daar gewoon bij aanwezig. Wat kan ik tegen mijn leerlingen zeggen waarom ik een dag weg ben?? Ik kan niet achteraf zeggen dat ik ziek was, want 's avonds ben ik wel aanwezig op school... Liegen vind ik ook vreselijk, maar ik wil niet dat leerlingen en hun ouders/verzorgers weten waarom ik naar het ziekenhuis moet. Natuurlijk weten mij collega's het wel, maar die gaan daar discreet mee om! Wie heeft er een smoesje wat ik tegen de leerlingen kan zeggen, zonder het te heftig te maken en ik me er niet zo schuldig over ga voelen?? Alvast bedankt! Groetjes jufaman81
Ik zeg tegen de kids waar ik werk dat ik even naar het ziekenhuis moet. De reden gaat ze niet echt aan vind ik. (oke, ik ga voor een echo, en hoef dus niet vaker) Ik zou gewoon zeggen: morgen ben ik er niet want ik moet in het ziekehuis zijn, dan komt die en die. Savonds is er een informatie avond (voor jullie ouders) dan ben ik er wel gewoon. Je liegt dan niet. En als ze vragen waarom, kun je toch gewoon zeggen dat het niet belangrijk voor ze is. Succes met de behandeling. Hopelijk hoef je maar 1x vrij
uhm, Belangrijke afspraak bij de notaris? Er is thuis iets gebeurd dat echt dezelfde dag moest worden opgelost? (bv lekkage) Je moeder moest plotseling naar het zkh gebracht worden? Ik noem maar iets. Hopelijk gaat het allemaal goed en ben je snel zwanger.
Ik zou ook zeggen dat je voor een onderzoekje naar het ziekenhuis moet. Verder gaat het ze niks aan. Alleen kun je dat antwoord iets makkelijker aan de leerlingen geven dan aan bemoeizuchtige ouders, vrees ik. Eventueel kun je zeggen dat je poliepen in je darm hebt. Vrij onschuldig, maar moet wel regelmatig gecontroleerd worden. Je zult nog wel vaker naar het ziekenhuis moeten. Kun je dan weer zeggen dat er toch eentje uit moest.
Ik zou gewoon zeggen dat je lekker een dagje vrij hebt, maar dat je er savonds wel gewoon bent. Als ouders zeggen, leuke dag gehad, gewoon zeggen, zeker! En er lief bij lachen en over hun kind beginnen.
Bedankt voor jullie goede ideeen! Hier kan ik zeker wat mee... Vorig schooljaar moest ik ook regelmatig naar de gyn. maar dat was best dichtbij en was ik binnen anderhalf uur weer terug! Ik plande die afspraken dan ook 's morgens vroeg EN ik had een goede stagiaire die het dan eventjes voor me overnam. Het zijn natuurlijk kinderen van 10,11 en 12 jaar! Die zijn niet gek! Ik hoop dat ik het met een serieus gezicht kan brengen. Ik ben altijd open tegen ouders, maar dat moet maar eens anders zijn! Het zal zeker vaker worden dan alleen deze afspraak. Want we gaan volgende week pas bespreken wanneer we het traject in gaan! Groetjes
HOi! en wat dacht je van..familieomstandigheden...Het gaat om je familie, en als de ouders/ kinderen een beetje netjes zijn, zullen ze wellicht vragen..'hopelijk niets ernstigs o.i.d.?" en dan kun je daar kort iets op zeggen en t afwimpelen en rustig verder gaan! Zo lieg je niet, want het gaat toch om 'familie' Succes met alles!
Waarom zou je het uit moeten leggen? Ik zeg gewoon tegen mijn leerlingen: morgenochtend ben ik er niet. Ik werk in het voortgezet onderwijs; de kinderen vragen ook door, maar dan zeg ik gewoon dat het privé is. Mocht je er toch iets over willen zeggen, kun je inderdaad 'familieomstandigheden' zeggen. Of een studiedag? Succes!
Het is gewoon zo dat ik nooit een dag weg ben... Leerlingen zijn gewend dat ik er altijd ben! Dat maakt het moeilijk voor mij, maar je zult zien dat ze volgende week niet eens door zullen vragen. Ik wil goed voorbereid zijn!
Hoihoi! Ik sta zelf ook voor de klas, een groep 4. De kinderen weten dat ik soms naar het zoekenhuis moet, maar ik heb ze verder niets verteld. Door de leeftijd. Was het een groep 8 geweest, had ik er denk ik een les van gemaakt om te vertellen hoe het allemaal in zijn werk gaat. Daar moet de groep ook wel naar zijn, natuurlijk! Ouders weten er allemaal van. Ik ben er vanaf het begin al heel open over geweest, vooral omdat ik tijdens de follikelmetingen wellicht op het laatste moment oudergesprekken af moet zeggen oid. Ouders weten dan de reden en is er toch meer begrip voor. Bovendien kreeg ik van ouders erg leuke reacties en ben ik er na een week al achter, welke kinderen ook met behulp van behandelingen verwekt zijn! Succes!
Ik zei altijd morgen ben ik er niet dan is er iemand anders. Als ze doorvragen zei ik altijd dat ze niet alles hoeven weten en dat de juf ook weleens weg moet. Ik vind niet dat ze het moeten weten. Mijn collega's wisten het allemaal verder geen kinderen of ouders. Ik heb nooit verteld uitgebreid aan kinderen wat er was of zo, dat gaat ze vind ik niks aan.
Vorig jaar kreeg ik trouwens een leuke opmerking van een kind uit groep 4 waarom ik er die dag niet was. Ik moest werken, had hij thuis verteld! Ieder moet doen waar zij zich goed bij voelt. Wil je het niet vertellen, houd het dan idd kortaf en schuif het op een privékwestie. Zelf vond ik het 'lekker' dat iedereen het wist. Ik hoefde dan niet steeds smoesjes te bedenken. Succes!
Zo zou ik het ook doen, je kunt wel een 'smoesje" bedenken maar houdt er rekening mee dat je waarschijnlijk vaker zult moeten gaan. Dan krijg je smoesje op smoesje en raak je waarschijnlijk de "weg" kwijt en komt het toch uit. Je bent tenslotte juf en bekend bij heel veel mensen en toevallig zul je zien dat er ook 1 in het ziekenhuis loopt die je herkent. Gewoon melden dat je naar het ziekenhuis moet en het waarom hoeven ze niet te weten dat is gewoon prive
Ik zou ze dus echt niet vertellen dat je naar het ZH gaat. Gewoon: 'Ik ben er morgen overdag niet'. Punt.
Ik zou ook niet zeggen waar ik naar toe moet. Gewoon ik heb een belangrijke afspraak, als ze vragen waarom je er een dagje niet bent. Daar is niks van gelogen. als er een paar nieuwsschierige aagjes tussen zitten, kan je meteen heel pedagogisch bezig zijn door ze te leren dat ze niet alles hoeven te weten
Ik zou, als je een reden wil geven voor je afwezigheid, hetgeen wat je verteld heel dicht bij de waarheid houden. Dat is voor jezelf ook makkelijker. Ook zou ik niet steeds een ander smoesje verzinnen, want de kans is groot dat je de komende tijd wel vaker onder werktijd naar het ziekenhuis moet. Ik heb mijn leerlingen (1e klas VMBO) alleen verteld dat ik er soms niet ben en wie er komt vervangen. Het hoe en wat heb ik nooit uitgelegd. Als er naar gevraagd werd door één van de leerlingen maakte ik een grapje over zijn/haar nieuwsgierigheid. Ons hele IVF/ICSI traject heeft al met al een jaar geduurd en in dat jaar ben ik met zekere regelmaat afwezig geweest van het werk. Ik vond het prettig dat leerlingen hier niets van wisten. Ze konden er zo ook niet, goed bedoeld, naar vragen. Soms krijg je te maken met teleurstellingen, invloed van hormonen, spanning... Die momenten vond ik het fijn dat ik gewoon lekker aan het werk kon en dat mijn werk en de kinderen even niets te maken had met het hele IVF gebeuren. Ik heb mijn leerlingen toen ik 12/13 weken zwanger was helemaal uitgelegd wat er gespeeld heeft en waarom ik afwezig ben geweest. Mijn leerlingen konden heel erg goed begrijpen dat dit heel persoonlijk was en hadden hier heel veel begrip voor. Ik wens je heel veel succes de komende tijd.