Hoi allemaal, Sinds Demi 6 weken was geef ik flesvoeding, ik kolfde de bv en kreeg nog maar 60cc per dag eruit. Ik merk eigenlijk dat ik er steeds meer moeite / schuldgevoelens van krijg dat ik geen bv meer geef. Nu weet ik dat het deels komt doordat m'n schildklier te snel werkt (dat vreet energie, en na de bevalling is het zeg maar op hol geslagen), ik at heel slecht die eerste weken, puur tijd gebrek eigenlijk (ik weet het, heel slecht) en ben na 6 weken weer aan het werk gegaan (eigen zaak, dus geen verlof). Ik ben gewoon te druk geweest die eerste tijd, als Demi sliep in de kraamtijd ging ik zelf bijna niet liggen maar wasjes doen, even kleine dingetjes regelen voor 't werk. Dat ga ik de volgende keer dus anders doen. Ik ben ook te vroeg begonnen met kolven (ivm hele erge tepelkloven) en met 'n verkeerde kolf waardoor de productie niet gestimuleerd werd. Maar ik heb nog 'n idee waardoor het niet helemaal gelukt is en misschien kunnen jullie me daarbij helpen. Toen Demi geboren was heeft ze eerst ongeveer 3 kwartier op m'n buik gelegen en toen werd ze met behulp van de assistente 'aangelegd'. Het was erg druk die dag met bevallingen dus ze ging gelijk weer weg naar de volgende. Ze kwam even terug om haar aan de andere borst te helpen en daar sukkelde Demi in slaap. Toen ze na 'n kwartier terugkwam vroeg ze hoe het ging en ik zei dat Demi volgens mij de tepel niet eens écht in haar mond had gehad. En toen werd ze gewassen, niet meer aangelegd ofzo. Maar een baby hoort toch binnen het eerste uur aan de borst gelegd te worden? En dan niet zoals bij mij alleen maar er tegenaan liggen maar echt even goed aanleggen? Ik heb het idee dat het vanaf het begin af aan al verkeerd is gegaan, heb ook nooit stuwing gehad of iets. Door die tepelkloven werd ik bang om haar te voeden omdat het zó zeer deed, en toen ben ik gaan kolven en vanaf daar is de productie achteruit gehold. En weer zelf aanleggen in plaats van kolven (ook met tepelhoedjes) werd 'n drama. Demi werd driftig en ik gestresst, daarvan werd Demi nog onrustiger en ik ging weer meer stressen.. en ga zo maar door.. Maar goed, een heel verhaal voor 'n korte vraag; Hoe gaat het normaal gesproken met het aanleggen gelijk na de geboorte? (Ben dus in het zh bevallen) Bedankt alvast voor jullie antwoorden.
Ik denk persoonlijk niet dat het daardoor zo is gelopen, maar eerder door je schildklier en het al snel kolven met een verkeerde kolf. Eva is om 18:38 geboren, 10 minuten later aangelegd, tenminste, geprobeerd, maar ze wilde niet drinken. Later weer geprobeerd, maar wilde ze ook niet. Toen rond 22 uur weer aangelegd en toen wilde ze wel een beetje, maar nog niet echt enthousiast. In de loop van de nacht ging het steeds beter, ik heb ook flinke stuwing gehad (en flinke kloven ). Maar Eva heeft dus pas 3,5 na de bevalling voor het eerst uit de borst gedronken.
Hoi Mirjam, In principe moet een baby het liefst binnen 24 uur aangelgd worden...maar.... voor een goed op gang komende productie adviseren ze, binnen het uur. IK denk bij jou, dat door omstandigheden,zoals door jezelf beschreven,debet zijn aan je *falende BV*. Zo zijn kloven bijv. altijd een teken van verkeerd aanleggen.Als je niet duidelijk is verteld en voorgedaan hoe dat werkt, dan is het idd maar een beetje aanrommelen,en dit gaat meestal niet goed. OP borstvoeding.com vind je filmpjes over aanleggen. Een cursus van de VBN bij jou in de buurt of van je lokale ziekenhuis is ook een goede voorbereiding. Ook kan je van te voren een afspraak maken met een LK, je ervaring vertellen en een plan van aanpak maken voor de 2e. Oja, natuurlijk ben je van harte welkom op BV en trots, hier wisselen we veel ervaringen uit op een respectvolle manier. We leren daardoor veel van elkaar.
Bedankt voor de tips, ik had al bij bv en trots een stukje meegelezen. Bij de volgende ga ik me zeker beter inlezen, en naar info avonden. Ik heb het ook onderschat van tevoren, het beeld wat ik van bv had was van shirt omhoog, drinken en klaar. Verder niks bijzonders en dacht eigenlijk dat het makkelijk zou zijn, nou niet dus Het ging ook eigenlijk fout vanaf het moment dat de kraamhulp wegging, daarvoor hielp ze me continue met aanleggen en kalmeerde me ook als het niet ging. Had trouwens ook nog een lactatiedeskundige ingeschakeld en ook zo'n neusspray maar ook tevergeefs helaas.. Enne.. al 1,5 jaar borstvoeding... knap hoor ! Mijn streven voor een volgend kindje is 6 maanden.. moet te doen zijn toch?