Mijn jongste wordt over een paar maanden 4 jaar en in toenemende mate valt me op dat ze wat weinig drang tot 'zelf doen' heeft ... Bij mijn middelste ging het allemaal meer vanzelf. Nu wil ik graag haar stimuleren om meer zelf te gaan doen (en het dus ook te leren) en ik wilde in ieder geval het stukje aan/uitkleden meer gaan oefenen met haar. Maar tot nu toe weigert ze in meeste gevallen om het überhaupt te proberen of geeft heel snel op en tja zonder oefenen gaat het natuurlijk ook nooit lukken . Ik weet niet zo goed waarom ze niet wil, misschien een stukje faalangst/perfectionisme? Ze zegt ook de hele tijd dat ze klein wil zijn en niet groot. Heeft iemand tips hoe je op een leuke/prettige manier kunt gaan oefenen, zonder dat het een strijd wordt? (dat gebeurt nu heel snel...)
Tja alleen door te proberen kun je leren... maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Hier hebben ze het grotendeels geleerd op het kinderdagverblijf; na het middagslaapje moet iedereen zich weer aankleden en dan helpen ze elkaar. Ik zou het gewoon samen doen; jij doet de broek bijvoorbeeld over haar enkels en dan mag zij hem optrekken en doe jij de knoop? Stukje bij beetje zo verder gaan
Belonen met bijv. stickers werkt ook niet? En hoe doet ze het met verkleedkleren (als jullie die hebben)? Of bijv. een pyjamabroek/joggingbroek? Die zijn vrij makkelijk en dat kan natuurlijk mooi een positief begin vormen.
Mijn dochter word ook bijna 4 en ik probeer haar ook meer dingen zelf te laten doen. Is ook wel een beetje mijn eigen schuld, ik kleed haar vaak toch maar weer aan omdat er dan weer haast is. Wel vind ze het leuk om de la van haar kleine zusje uit te kramen, daar zit haar oude, te kleine kleding in. Ik krijg dan een complete modeshow met kleertjes waarvan zij vind dat het nog past. Zo weet ik nu dus ook dat ze donders goed weet hoe ze zichzelf moet aan en uitkleden, maar er vaak gewoon geen zin heeft. Dus geef je dochter wat verkleedkleertjes of laat ze ook rommelen in haar te kleine kleertjes, en gewoon zelf laten proberen, dus zo min mogelijk helpen.
Beginnen met een klein onderdeel van het aankleden, bijv alleen onderbroek en hemd. Als ze dat kan er weer iets aan toe voegen. Of ieder een deel, zij de ene sok en jij de andere. Wat wij ook vaak deden waren wedstrijdjes aankleden en dan duurde het bij mij natuurlijk extra lang en won zoonlief
heeft ze geen kleren die ze heel graag elke dag aan wil? Zo begon het hier. Dan stond ik klaar met een leuke schone bijpassende outfit en trok ze zelf iets anders aan. Dl heeft ook wel eens gezegd dat ze nog klein wilde zijn (nav een aflevering van Zandkasteel, denk ik). Ik heb toen bevestigd dat ze ook nog klein is, dus dat het mooi uitkwam. Toen was het natuurlijk 'NIET!" en sindsdien heb ik het meer gehoord
Ik heb gewacht tot hij naar school ging. Hij had er thuis weinig behoefte aan. Af en toe hielp hij wel, maar helemaal aankleden dat schoot niet op.. Op school bij gym moest hij wel, dus na een paar weken in de kleuterklas kleedde hij zich thuis ook prima aan. Juf vond dat prima trouwens, heb bij de wendag gezegd dat hij daar niet zo zelfstandig in was, maar dat vond ze prima. Hij leert het snel genoeg..
Onze uk is nog een stuk jonger maar wil nu meer zelf gaan doen, ik stimuleer heb ook en ben dan enthousiast als het lukt. Je zou kunnen zeggen drie keer echt proberen en anders help je. Om de beurt wat aantrekken en misschien handige trucjes gebruiken om het makkelijker te maken. Bijvoorbeeld jas plat op de grond met de muts naar je tenen. Armen insteken en over je hoofd zwieren. Lukt uk na wat oefenen ook, moet wel zijn jas goed leggen. Lukt ook bij vestjes. Trui aantrekken duwt hij zijn hoofd door het gat, 1 hand pakt de onderkant van de trui en de andere hand kan door de mouw, daarna andere hand onderkant vasthouden en hand door de mouw. Rokje met elastiek zou een stuk makkelijker moeten zijn en oefenen met ondergoed en pyjama broek.
Hier een peuter van 3,5 jaar. Kan zich helemaal zelf aan- en uitkleden voor de spiegel. Vindt het fantastisch om zo naar zichzelf te kijken en volgens mij helpt het ook. Misschien dat dat werkt?
wat hier werkt bij mijn bijna 4-jarige (met klassiek autisme, dus wellicht niet helemaal vergelijkbaar met jouw kind). Als hij naar buiten wil: prima, maar hij moet dan zelf zn jas en schoenen aan doen. inmiddels kan hij ook de knopen van zijn jas open en dicht doen. 's ochtends en 's avonds leggen we de kleren in volgorde op zijn bed, zo is het voor hem overzichtelijk en niet een groot warrig iets wat aankleden heet en waarbij hij niet weet waar te beginnen. ik heb het aankleden wel veel met hem geoefend. Hem op schoot nemen, zijn onderbroek pakken en vertellen wat ik deed (ik doe mijn duimen aan de binnenkant en doe mijn armen naar buiten, dan het ene been erdoor, dan andere been en dan trek ik hem over mijn knieën. Volgende stap was hem mee laten doen met mijn verhaal.Inmiddels kan hij het grotendeels zelf. Knoop van de spijkerbroek lukt nog niet en sokken aantrekken blijft lastig, maar we hebben al wel heel wat bereikt. Dat samendoen deed ik trouwens voor de spiegel, zo kon hij het zien, voelen en horen.
Hier zijn we met de makkelijke dingen begonnen en daarna steeds verder uitgebreid. Ook een beetje speels gedaan, dus ik de ene sok en hij de andere. En ik dan heel moeilijk proberen die sok over zijn oor of hand te krijgen, en hij met de slappe lach aan mij laten zien hoe het wel moet. En wedstrijdjes wie het eerste aan of uitgekleed is, bijv. bij het peuterzwemmen. Maar ik heb nogal een geinponem, als het maar grappig is, dan wil hij wel.