moet het gewoon even kwijt. gisteren ben ik voor het eerste naar mijn schoonvader geweest (en dat na bijna 4jaar en dan ook nog eens 6dagen voor mijn huwelijk). ik ging eigenlijk met tegenstrijdige gevoelens beetje van het wordt wel tijd maar voor mij hoeft het niet. maar ok het is geweldig voor mijn vriend dat het is goed gekomen maar na 4jaar hoefde het voor mij toch echt niet meer eigenlijk. ben enkel blij voor mijn vriend en voor ons kleintje dat hij toch langs 1 kant een opa en een oma heeft want mijn ouders zijn allebei al overleden. toch vond ik de man iets zacht hebben het zal wel een tijdje duren voor ik me er volledig goed bij voel, want als je een aantal jaren wordt beschreven als het kwade is het moeilijk om de persoon aardig te vinden na een enkel bezoek; ik zal wel bijdraaien zeker moest het gewoon even kwijt. groetjes Talia
Wat een moeilijke situatie! Kan me voorstellen dat het dubbel voelt voor je. Ik ken de achtergronden van jou en je vriend verder niet. Maar ik lees dat je genoemd werd als het kwade. Joh... wat moet het dan moeilijk voor je zijn om je open te stellen voor een contact. Knap dat je dat toch doet, voor je mannetje, je ukkie en wie weet later ook voor jezelf.
Lastige situatie, maar werd jij bestempeld als het kwade, zag je hem via de verhalen als het kwade (is me niet helemaal duidelijk) De eerste stap is vaak het lastigste en misschien valt hij dadelijk reuze mee, en heeft je baby er een superleuke opa aan (hij heeft tenslotte lang genoeg na kunnen denken over wat hij allemaal mist lijkt me zo )
mijn man zijn vader had liever gehad dat mijn vriend universiteit had gedaan en gehuwd was geweest met iemand die hij wilde hoogstwaarschijnlijk een turkse ofzo (mijn vriend is van turkse afkomst).nu is het helemaal anders gelopen en is er een boel ruzie geweest die bijna 4jaar heeft geduurd. voorig jaar was alles goedgekomen met zowat bijna iedereen van zijn familie maar natuurlijk niet met zijn vader. we hebben een jaar gewacht op zijn toestemming om te trouwen maar daar werd nooit een antwoord op gegeven. ondertussen was ik zwanger geraak (onverwachts maar wel heel welkom) na 5 maanden is zijn familie dit teweten gekomen en moest vader lief zich er eigelijk wel bij neerleggen dat ik niet verdwijnen zou. nu de 11de december heb ik hem voor de eerste keer ontmoet en de 17de zijn we lekker getrouwd met zijn vader erbij.
Ik Hoop wel dat jullie een mooie dag heb gehad Ja ik ben ook getrouwd maar mijn ouders waren er niet bij en mijn moeder vond het waarschijnlijk wel grappig om mijn huwelijk af te zeggen maar we zijn daar net op tijd achter gekomen maar toch durfte ze toch nog te komen mijn zwager en mijn broer hebben haar gevraagt om te vertrekken en dat was de laatste keer geweest dat ik haar heb gezien Ja dat van mijn vader was een ander verhaal maar die heeft een dag na de bruilof gebel ja en als hij eerder was geweest had hij het mee kunnen maken maar goed groetjes roelien
Talia, lijkt mij niet makkelijk... Je hoort het allemaal wel vaker dat door de verwachtingen van de Turkse familie er een lastige situatie ontstaat! Is zijn familie moslim? I k vind het heel moedig van je dat je open staat voor contact met je schoonvader omwille van je man en je zoontje... Ik heb ook niet zo'n heel goed familie-contact maar de band tussen bijv. mijn vader en mijn dochtertje is erg mooi... Omdat hij geen band met mij heeft ontzeg ik hem nog niet de band met zijn kleindochter, dat zo oneerlijk zijn! Sterkte meid! Liefs Anna
Nou, dat ligt er natuurlijk een beetje aan hoe de situatie is, wat er in het verleden is gebeurd, etc. Natuurlijk is het super als iemand de (schoon) ouders een band met hun kleinkind gunt, ondanks dat er probleemn zijn geweest. Dat is natuurlijke en volwassen manier om er mee om te gaan en inderdaad heel eerlijk! Maar ik kan me voorstellen dat je dat op een of andere manier niet kan, door een verleden bijv. Gelukkig heb ik een geweldige band met mijn ouders. Ook mijn schoonfamilie is lief en betrokken. Ik heb dus zowiezo niet te klagen. Voor alle meiden met dit soort problemen wens ik iedereen heel veel sterkte. Het lijkt me moeilijk als je zwanger bent en dit niet met je (bijv) moeder kunt delen..
hoi anna, je ik weet dat er in veel turkse falilies zulke problemen onstaan maar dat is omgekeerd ook wel zo mijn familie is er ook niet echt blij mee dat mijn man van turkse afkomst is maar ik heb niet zo een sterke band met mijn familie als hij met de zijne. eigenlijk deed zijn familie helemaal niet moeilijk het was enkel zijn vader maar ik ben blij dat dat is goedgekomen. voor mij zal het wel wat langer duren maar ik kan best wel goed met de man opschieten ik vind het enkel erg wat er allemaal gebeurd en gezegd is in het verleden terwijl hij totaal niks over mij wist. zijn familie is uiteraard moslim mijn man en ikzelf ook ook daarom ben ik blij dat het contact tussen kleintje en zijn familie vanaf nu vlot kan verlopen. groetjes Talia
Ook mijn man is van Turkse afkomst. Het verschil is, dat wij elkaar in Turkije ontmoet heben, en hij nu pas 1,5 jaar in NL is. Jaja, ik ben getrouwd met mijn vakantie-liefde . Ik heb zelf een tijdje in Turkije gewoond, en daar woonden we toen samen. Daarna zijn we getrouwd, ook in Turkije, en nu wonen we dus in Nederland. Mijn schoonfamilie heeft mijn afkomst, achtergrond en cultuur altijd geaccepteerd, en andersom is dat ook zo met mijn familie en mijn man. Ik hoor heel vaak dat Turkse families die buiten Turkije wonen, wat behoudender zijn in hun opvattingen, dan de Turken in Turkije zelf. Mede via internet ken ik heel veel andere meiden en vrouwen die een Turkse partner heben, en de acceptatie door de familie is zelden een probleem. Dit even ter info. Ik las Talia, dat in jouw geval slechts je schoonvader wat dwars lag. Ik kan me voorstellen dat het dan wat tijd en moeite kost, voor het weer ok is, maar ik hoop dat alles goed komt. Het voordeel van leven met 2 verschillende culturen, vind ik dat je je kindje het beste van beiden kunt mee geven! Succes ermee!