Dank jullie wel! Lief! @julia26 klopt, Mila heet ze. Wat fijn dat je dochtertje daar al tegen kan! We hebben vorige maand 1 dag van de dubbelblindtest gehad. Wat een drama daarna. Tweede testdag is niet door gegaan ivm koorts en komende operatie. In januari moet hij weer. Arm ventje!
Oh ja dan gaat het niet door. Ze moeten natuurlijk wel goed in hun vel zitten tijdens de test voor een objectief beeld. Hier was het overduidelijk. Zulke krampen, zo'n pijn. Je hart breekt. Wat voor operatie moet hij? Gedoe he al die doktersafspraken. Voor mijn gevoel waren de 1e 8 maanden alleen maar dokters, ziekenhuis en homeopaat. Pas nu het minder wordt merk je hoe belastend het was.
Hier nog regelmatig naar de kinderarts helaas. Vond het ook na 8 maanden wat rustiger worden. Wat jij ook zegt: dokters, cb, homeopaten, oesteopaten, fysio, manueel, twee ziekenhuis opnames... ben het nog lang niet vergeten allemaal! Morgen wordt hij geholpen aan zijn neusamandelen en krijgt hij buisjes.
Oh bah! Hopelijk ben je daarna wel van de ellende af. Als Mila weer zo'n heftige oorontsteking krijgt gaan wij ook voor buisjes. Ben je van het gezeur af. Die pijn, ziek zijn, artsen, antibiotica is ook niet wat. Wij proberen nog even preventief homeopaat. Hielp de vorige keer heel goed. De ingrepen schijnen wel mee te vallen, maar toch dat gepruts aan je kindje. Hopelijk heeft hij niet teveel napijn en gaat het daarna beter. Lekker knuffelen en vertroetelen, sterkte ermee!
Wow 6 jaar. Dan ben je echt dankbaar met eindelijk een kleintje. Ik vind het ook fijn dat je weer meer vrijheid krijgt en dat het makkelijker wordt. Wij denken niet aan een 2e. Jullie ook niet dus. Fijn dat jullie daar ook hetzelfde over denken. Leuke foto van Mila!
Julia: fijn dat je hier weer komt meepraten, leuke foto ook! Dat eerste jaar vliegt zo snel voorbij, ondanks alle moeilijkheden. Mimi: Hopelijk is je zoontje goed aan het herstellen en heeft hij in de toekomst minder last ervan. Zijn jullie kindjes in deze fase ook ze ontzettend tegendraads? Of ligt dat gewoon aan mijn koppige (maar toch wel lieve) dochter?! Haha, het is hier echt niet te doen. Op sommige dagen krijg ik haar dus gewoon NIET in de buggy, zo hard wringt ze tegen...ook hele scenes als ze bijvoorbeeld niet in de kast een soepstengel mag nemen of zo. Of als ze een nieuwe luier aan moet. Of als ze haar jasje aan moet...Eigenlijk bij alles dus! Pfffft....Heftig hoor. Ik denk dat zij zo een kind is dat binnen een paar maanden krijsend op de supermarktvloer ligt als ze haar zin niet krijgt! :-D
@vinorosso hier ook al een beetje uitdagen maar het is stiekem best aandoenlijk. Dan wilt ze iets van tafel afpakken terwijl ze weet dat het niet mag en schud ze ondertussen "nee". Ze verraad zichzelf . En als ze weet dat het niet mag, toch nog stiekem een vingertje uitsteken om toch even aan te raken. Kan me ook wel voorstellen als je het bij 1 kindje wilt laten, is ook niks mis mee. @julia26 Welkom terug. Wat een jaar hebben jullie gehad. Lijkt me al zwaar met de koemelk allergie alleen en dan nog een spreidbroekje erbij. En inderdaad veel nachten ook nog alleen. Maar dan gaat het dus goed met je man op de vrachtwagen. Hoe is hij eronder dat hij zoveel weg is van huis? Snap ook dat je er tegenop ziet om misschien weer een ontzettend lang traject te ondergaan in de hoop weer zwanger te worden. Maar je kunt nu ook extra genieten van Mila, je hebt een mooi meisje @mimi1988 Hopelijk merk je snel iets van de operatie en krijg je weer een ander mannetje. @moby123 het tegendraadse is hier ook aan de orde. Ze zou het liefst nudist zijn geloof ik. Niet in het autostoeltje willen maar als ze er eenmaal in vast zit en we starten de auto dan lekker babbelen en zingen. Naar bed brengen is weer drama. Lijkt wel of we haar iets aan doen. Maar veel woedeuitbarstingen lijken ook wel uit frustratie te zijn. Dan lukt iets niet wat ze probeert te doen en wordt ze boos. Vorige week een vervelende week gehad. Het was op mijn vrije dag alleen maar huilen en niets willen. Even tegen me aan hangen en dan weer huilen omdat ze dat niet wilt. Zet je haar neer huilen dat ze niet tegen je aan hangt. Verschrikkelijk vechten tegen de slaap zodat ze wakker blijft. Willen spelen maar boos worden op haar speelgoed. Ze wist gewoon niet wat ze met zichzelf aan moest. 's Nachts gelukkig vrij goed geslapen en de dag erna bij de gastouder ging het ook goed, alleen wat moe. Maar die avond en nacht was het één grote drama. Uiteindelijk is mijn man om half 4 's nachts een half uurtje met haar in de auto gaan rijden in de hoop dat ze ging slapen. Ze heeft toen tot 6 geslapen in haar bedje en was weer wakker. Bij de gastouder ging de bui weer door zoals op mijn vrije dag dus zij heeft ook geen fijne werkdag gehad. 's Avonds mijn moeder huilend gebeld omdat mijn man de nachtdienst inging en ik het niet zag zitten om weer zo'n nacht te hebben maar nu alleen. Mijn moeder vond het goed als ze daar ging slapen (wilde eigenlijk nog niet haar uit logeren te doen, maar was voor mijzelf wel het beste). Slaapt ze daar gewoon door en lekker lang uit en overdag ook weer lekker vrolijk. Zelf ook gelukkig uitgerust dus het is voor ons beide goed geweest. Die huildagen zijn niet meer terug geweest dus gooi het maar op een sprongetje. De ergste die we ooit hebben gehad.
De operatie is goed gegaan. Zijn neusamandel was erg groot zei de arts. Hij huilde sn stribbelde wel tegen toen hij onder narcose werd gebracht. Wat moeilijk om te zien! Na de operatie heeft hij ruim 45 minuten geschreeuwd en daarna is hij in slaap gevallen boven op mij (ik lag in zijn ziekenhuis bedje met hem boven op mij). In de middag thuis ook zo geslapen op de bank. De eerste nacht sliep hij goed, kwam alleen voor twee flessen. De laatste twee nachten vaak een kik weer. Hij eet en drinkt ook nog slecht. Moet vanzelf weer beter worden. We gaan het zien. Zitten momenteel weer aan een avondfles en verdund nachtflesje.... denk dat hij ook in een sprong zit. Hier ook snel gefrustreerd als hem iets niet lukt en is erg ondeugend. Weet heel goed dat iets niet mag, maar toch doen en dan emotieloos je aankijken. Oei oei... in de kinderwagen zetten of autostoel is vaak ook overstrekken, huilen etc, maar als je eenmaal loopt/rijdt is het goed. Lang stilstaan tijdens boodschappen doen vindt hij niks. Hij wil het liefst rondgereden worden...
@Lysta : het naar bed brengen is hier toevallig deze week ook echt erg. Ik heb niets veranderd aan het slaapritueeltje, maar toch begint ze nu telkens te krijsen als ik met haar haar kamertje binnen stap. Van ellende heb ik haar nu drie avonden op rij weer mee naar beneden genomen, zodat ze daar nog wat speelt en daarna een nieuwe slaappoging kan ondernemen, maar pfff...soms ligt ze pas rond 22.00u in slaap. En het is niet dat ze dan langer slaapt, want rond 5.30u is ze weer uitgeslapen. Ze wordt nu ook weer vaker wakker 's nachts. Zal inderdaad wel weer een sprong zijn of zo.
Oh Mimi klinkt toch wel heftig. Hopelijk knapt het snel op. Moby mijn man vind het ook lastig om zijn dochter zo weinig te zien, maar als zzper heeft hij geen andere keus. Hij was net voor zichzelf begonnen, zijn andere grote droom naast een gezin, toen ik tegen de verwachtingen toch zwanger werd. Maar daarentegen mooi om te zien hoe gek die 2 op elkaar zijn en ik geniet in de weekenden extra van me-time. Zijn bedrijf loopt goed. Heette jouw dochter niet ook Mila? Of ben ik in de war.... Wow Lysta dat zijn pittige dagen inderdaad en zeker als je zwanger bent. Hopelijk nu weer even rustig. Je schiet al op zie ik he!! Voel je je verder goed? Vinorosso ja het was lang wachten, maar meer dan waard! En net als jullie genieten we volop en is 1 kindje al even meer dan genoeg. Oh meiden hier Mila ook weer oorontsteking, veel slijm opgeven, verkouden en dus dramanachten. Dat ken ik amper van haar. Maar nu ik jullie verhalen lees misschien ook een leeftijddingetje haha. En dat eigenwijze, niks willen en nee schudden kennen wij hier ook haha. Maar op andere momenten kan je zo'n kind toch opvreten!!! Wat een rollercoaster blijft het he. Heel bijzonder. Kijk onze kleine wijsneus
Wat grappig om te lezen dat onze kindjes zo lekker dwars zijn haha! Af en toe dan. Ze weten het goed en toch even nog dat ene aanraken. Ons zoontje wordt ook weer even wakker ergens tussen 21.00 en 23.00. Dan is het gelukkig een kwestie van zijn knuffel weer geven en dan is het goed. Verder is dus het eten een gevecht aan het worden. Ik negeer zijn slechte gedrag (eten op de grond gooien) en probeer het vooral gezellig te houden aan tafel. Ik vind dat wel lastig, wat is nou handig om te doen en wat niet? Ik laat hem veel dingen proeven maar ik heb nu toch al wel door dat hij het liefst een banaan heeft ipv al het andere wat ik aanbied. Dat wil hij dan ook echt niet meer. En voor op de boterham geldt hetzelfde. Zo proberen we maar wat he? @mimi1988 dat is toch helemaal niks he zo'n operatie met narcose voor zo'n kleintje. Gelukkig is het goed gegaan. Zal wel even wat dagen kosten om weer bij te komen en weer te genezen. Arm mannetje
Leuke foto's! @vinorosso narcose bij zon kleintje is helemaal niks. Hij begint nu wel aardig weer te eten en te drinken. Alleen in de nacht en soms avond ook komt hij voor een fles.... vaak doet hij dit tijdens sprongetjes. Al vermoed ik dat dit een aardige sprong is
Vinorosso lastig hoor die strijd met eten. Zou het denk ik net als jij doen. Die van mij eet als een bouwvakker, behalve als ze ziek is. Dus niet echt tips.... wat een knap mannetje hebben jullie zeg!!! Mimi hopelijk is hij gauw de sprong weer door... Hier ook nog steeds dramanachten. Merk nu hoe verwend ik het 1e jaar was met mijn goede nachtrust. Ze blijft maar om de paar uur wakker worden en huilen pfff... soms laat ik haar een kwartiertje huilen en valt ze weer in slaap, maar ik niet en soms neem ik haar bij me, slaapt zij nog wat of bouwt een feestje, maar ik dus ook niet haha. Van de week zelf gevloerd met buikgriep, maar gaat weer wat beter. Dus hoop dat de nachten snel weer goed gaan. De verkoudheid zit haar ook nog echt wel dwars. Vrijdag weer naar de homeopaat. Kijken of die preventief iets voor haar luchtwegen/oren enzo kan doen, omdat ze steeds van het 1 in het ander valt. Verder is ze vanaf half 6 paraat en heeft zin in de dag. Echt een blij ei haha.
Leuke foto's @vinorosso en @julia26 @vinorosso krijgt hij ook nog steeds de fles? Gewoon blijven aanbieden denk ik. Het duurt toch wel even voor ze aan de smaak gewend zijn (en banaan zal nog wel even lekkerder blijven dan groente ). Hier lust ze bijna alles (ze heeft iets tegen sla, volgens mij is ze er heilig van overtuigd dat het geen eten is). Merk wel dat ze smaak begint te ontwikkelen. Augurk vond ze eerst heel lekker maar nu trekt ze (eindelijk) een zuur gezicht. Ze blijft het wel proberen. Ons meisje is ineens met knuffels bezig. Ze heeft er 2 in bed liggen en pakt ze meteen vast als we haar in bed leggen. Als we haar uit bed halen neemt ze er ook nu telkens een mee. Eenmaal beneden kijkt ze er niet meer naar om, maar het is toch wel typisch. Ze is nu ook ineens bewust stapjes zelfstandig aan het zetten. Ze was wel al aan de hand aan het stappen, maar ze durfde het nog niet zelf (soms deed ze het per ongeluk). Maar nu ineens wel. Blijkt dat ze afgelopen week dit bij de gastouder wat meer aan het stimuleren zijn geweest (zonder te forceren) in de hoop dat ze het straks een beetje kan om mij te ontlasten. Ze vind het in ieder geval geweldig om te doen. Ze lacht er gewoon bij en het laatste stukje laat ze zich vrolijk vallen om door mij opgevangen te worden. Ze is ook al een paar keer gevallen maar ze is er niet meer bang van. Ze valt ook niet hard gelukkig. Ik ben er heel blij mee in ieder geval. Hoopte telkens dat ze toch een beetje zou kunnen lopen voor mijn bevalling. Doorslapen gaat hier nog steeds niet. Merk dat ik er steeds meer moeite mee begin te krijgen, al weet ik dat ze het nog niet persé moeten kunnen nu. Maar ik ben zo moe telkens. Ik heb ook niet het idee dat ze echt ergens behoefte aan heeft 's nachts als ze wakker wordt. Mijn man en ik doen om de beurt de nachtdiensten maar ik wordt toch elke nacht er wakker van. Soms is het 2 keer dat ze wakker wordt. Zijn weer homeopatisch middel aan het proberen maar heb vandaag de osteopaat gemaild of het misschien verstandig is dat hij haar weer eens onderzoekt. Ook omdat ze telkens zo kwaad wordt bij het verschonen en omkleden gaat van huilbuien tot driftbuien. Het is soms een echt gevecht. Ik probeer het dan wel in fases te doen (in ieder geval eerst de luier en dan later eens haar broekje en truitje) maar het is niet fijn voor ons beide. Verder is ze vrolijk maar misschien zit er toch ergens iets niet lekker.
Grappig @Lysta, hier gaat de knuffel ook overal mee naar toe. Schijnt ook bij de 13 maanden sprong te horen heb ik gelezen. Hier beginnen we ook een beetje te balen van de gebroken nachten. We zijn allebei zo ontzettend moe. Hij geeft vaak een kik of jammert in zijn slaap. (Nu ook weer, typ dit bericht in gedeeltes) Elke avond/nacht is het raak. In januari moeten we naar de kinderarts. We willen het toch eens bespreken. Ze zeggen dat er naast kma niks aan de hand is, maar toch had hij een flinke neusamandel. Ons gevoel zegt dat er meer is, maar wij komen er niet achter. Het zal niet iets dramatisch zijn, maar hij reageert ergens op.
Wat doen jullie trouwens met Sinterklaas? Hier nog niet veel (ze snapt er toch nog niks van) alleen bij mijn ouders vieren we met zijn allen Sinterklaas en bij de gastouder gisteren (doet ze ook zodat de ouders elkaar eens zien). Ze is gisteren verwend met een vormenstoof en boerderijdiertjes. Ze vond Sinterklaas en de Pieten wel een beetje eng (dicht tegen me aan hangen) maar ze hoefde er niet om te huilen en ze gaf de Sint zelfs haar papieren mutsje. En de pepernoten wilde ze ook wel van de Piet aanpakken . Vind het toch altijd iets magisch hebben als je ziet hoe kinderen reageren op Sinterklaas en Piet (dan geloof ik ook haast weer).
@Lysta ja hij krijgt nog 's ochtends na zijn boterham een kleine fles en voor het slapen. Beiden zijn we rustig aan het afbouwen. Maar hij drinkt verder zo slecht dat ik blij ben dat hij die nog drinkt. Qua eten blijf ik aanbieden, het is per dag ook weer anders wat hij wel of niet wil Wat Sinterklaas betreft, normaal gesproken deden we nog surprise bij mijn schoonmoeder. Dat mocht van mij allang klaar zijn maar dit jaar heeft ze ons uitgenodigd voor gourmetten. En ons zoontje hoeft daar niet bij te zijn dus niet echt Sinterklaas gericht maar wel ivm Sinterklaas toch iets van gezelligheid. Bij mijn ouders vieren we officieel Sinterklaas op 5 december omdat mijn zus ook 2 kindjes heeft dus dat is wel erg leuk. Afgelopen zaterdag heeft ons zoontje bij de Sint op schoot gezeten en dat vond ie erg leuk. Zwarte piet vond ie .... anders haha niet perse eng of vervelend.