Lieve allemaal, Ben nieuw op het forum. Ben 8.5 week zwanger. Paar dagen geleden goede echo gehad met hartfunctie. Gisteren uit het niets ineens heel heftig gaan bloeden. Met heftig bloeden bedoel ik ook echt dat het bloed letterlijk stroomde. Een handdoek zat binnen enkele minuten helemaal vol. Het ziekenhuis gebeld en ik mocht komen. In het ziekenhuis terwijl ik naar de afdeling liep voelde ik een "plop", in de veronderstelling dat het helemaal over was ben ik daar uitgebarsten in huilen en in paniek en huilend de afdeling bereikt. Gelukkig fijn opgevangen voor een verpleegkunidge en zij heeft mij geholpen mij uit te kleden. De plop was een flinke bloedprop, bijna vuistgroot. Mezelf schoongemaakt, kraamverband gekregen en na enkele minuten moest ik die ook al verschonen. Het bloeden wilde maar niet stoppen. De verpleegkundige hoorde mijn verhaal aan, en even later kwam de arts om een echo te maken. Ik durfde zelf niet mee te kijken naar de echo, wilde liever horen dan zien... maar ze draaide even later het scherm naar mij toe en zei "kijk, hier zit een vruchtje én een kloppend hartje". Ze heeft gekeken waar het bloed vandaan kwam. Zowel via de echo was niks te zien, ze heeft inwendig gevoeld om te kijken of er een wondje was of dat ik ontsluiting had waardoor het veroorzaakt kon worden. Ze kon niks vinden, maar zag wel dat het hevig bloedde. Het kan nu alle kanten op gaan. Ben gisteravond ontslagen uit het ziekenhuis en ben nu thuis om het "af te wachten" en ik vind het doodeng. Ik durf niet te douchen, uit angst dat ik straks iets doorspoel. Ga vol angst naar de wc. Ondanks de goede echo heeft het bloedverlies bij mij paniek veroorzaakt. Zoveel bloed, meerdere verbanden vol in een half uur en "geen oorzaak"... Ik heb geen krampen, maar merk (misschien de spanning of is het beginnend) wel dat mijn buik heel gevoelig is... alsof ik elk moment iets moet gaan voelen zeg maar... Ik ben zo ontzettend bang op wat er nog gaat komen.
Oh wat een angst meid... Wat rot dat ze niet hebben gevonden waar het vandaan kwam Dan had je ietsje meer zekerheid gehad. Dit is killing.... Heel veel sterkte toegewenst!!!! Dat jullie kindje zich er maar niets van aan zal trekken en lekker blijft zitten!!!
Dank je wel voor je reactie, lief! Dat is ook het meest angstige dat ze niet weten waardoor het komt. Zoveel bloedverlies kan duiden op een miskraam, maar omdat ik geen krampen heb gehad en het vruchtje er nog zit hoeft dit ook weer niet zo te zijn. Hierdoor is de angst bij mij, gaat het weer gebeuren? Gaat het weer zo heftig zijn? Is dit normaal? Heel veel vragen in mijn hoofd, maar niemand kan er antwoord op geven. Het is afwachten... Ik hoop ook zo dat de kleine m/v blijft zitten. Morgen ga ik de poli bellen om een afspraak te maken, ik denk dat ik een extra echo wel ga aanvragen. In ieder geval voor mijn eigen gemoedsrust.
Ja maar daar zullen ze toch echt wel begrip voor hebben lijkt me! Ik zou ook echt snel weer een echo willen hoor! Neem even een abbo hier. Sterkte meid en kleintje: Zitten blijven waar je zit! 't Is veels te fijn bij mama!!!
Pfff herkenbaar... Kreeg 3 1/2 week geleden mijn eerste echo bij 6wk4dg. Ondanks dat de meting niet lukte, klopte het hartje wel duidelijk en werden we gefeliciteerd. Twee dagen daarna zit ik met spoed bij de vk ivm vrij heftig bloedverlies. Ook bij die echo klopte het hartje nog (ook al was het in mijn ogen toen al minder snel, niet gezegd want volgens haar was het goed), maar ze vond het bloedverlies wel veel. Durfde er verder ook niks over te zeggen en moest idd ook afwachten. Had verder ook niet echt krampen. Zelfs op dit punt bleef het nog altijd 50/50. Helaas was het bij mij twee dagen later wel mis, maar er is gewoon heel weinig over te zeggen. Je kunt ook ergens een ophoping of zo gehad hebben wat eruit moest, lees dat wel vaker hier. Ik duim enorm hard voor je dat het toch goed zit. Dikke knuffel, hou je haaks!!!!!!
Helaas is jou verhaal voor mij herkenbaar. Ondanks het vele bloedverlies, hield het hartje het nog 3 dagen vol voordat ik het vruchtje verloor. Zoals jij aangeeft had ik ook helemaal geen kramp en zelfs op het end was het minimaal. Ik vond dit behoorlijk slopend, omdat ik toch door de echo steeds weer een beetje hoop kreeg. Heel veel sterke en hoop voor een gelukkiger einde voor jou. Er zijn genoeg verhalen dat het wel goed ging.
Ook ik weet hoe je je voelt. Bij mijn zwangerschap had ik af en aan wat bloedverlies, en steeds een goede echo. Toen ik met 12 weken met het bloed in mijn schoenen (letterlijk) op een dikke handdoek zitten bloedend richting ziekenhuis ging wist ik dat het afgelopen was... En daar was na de spoedecho een stevig kloppend hartje. Het resultaat van deze zwangerschap zit hier naast me op de bank. Dus niet alle verhalen zijn negatief. Ik duim voor je dat het voor jou ook goed zit. Liefs,
Wat een onzekerheid en wat vreselijk dat je zoveel bloed verliest. Helaas zeggen krampen ook niet altijd wat, ik heb een MK gehad zonder krampen. Ik hoop voor je dat de beeb lekker veilig blijft zitten. Klopte het allemaal wel met de termijnen? Afmetingen enz? Heel veel sterkte!
Dank jullie wel voor de reacties. Jeetje dames wat een heftige tijd hebben sommige van jullie ook meegemaakt. De onzekerheid, de angst je kindje te verliezen, het breekt je gewoon op. En wat zijn er toch veel mamma's en pappa's die dit helaas moeten meemaken. In mijn omgeving hoor je er eigenlijk niemand over. Maar deze ervaring doet me wederom beseffen dat het krijgen van een kind echt magisch is, hoe "normaal" het soms ook lijkt. Ik heb zelf al twee kindjes en voel me nu nog eens ontzettend gezegend hiermee. Bij de eerste zwangerschap een zorgeloze tijd gehad, nergens last van gehad en nooit bij nagedacht toen dat het ook mis kon gaan. Pas na de geboorte kwam deze angst toen mijn kleine ineens met spoed opgenomen werd. Bij de 2e was het 180 graden anders. Ik heb bij de 2e zwangerschap in week 5 een lichte bloeding gehad maar dat was zo ontzettend weinig toen (denk 1/100 van wat ik nu heb) dat het toen een innestelingsbloeding geweest is waarschijnlijk. Wel was de angst toen ook groot en de onzekerheid, maar toen moest ik ruim 2/3 weken wachten voordat ik een echo kon krijgen. De zwangerschap en bevalling was toen ook erg zwaar helaas. Deze zwangerschap klopt helemaal met de termijn, kindje zit exact op de door mij berekende datum ook. Het bloeden is nu wel redelijk gestopt, alleen met afvegen wel helder bloed. Maar het bloeden gisteren was gewoon heel erg veel. Veel meer dan een normale menstruatie. Het was gewoon alsof er een kraantje open stond en niet wilde stoppen. Toen ik naar het ziekenhuis ging merkte ik ook dat het maandverband (had twee gebruikt) vol zat (ca 10 minuten later) want toen ik me ging uitkleden met hulp van verpleegkundige merkten we dat ik letterlijk tot aan mijn sokken onder het bloed zat. Hb is gelijk getest, en die was gelukkig goed. De gyn die gisteren naar de echo keek zei dat ze wat bloed zag op de echo realiseer ik mij nu, maar verder heb ik er in mijn niet-zo-nuchtere-bui (lees: paniek) niks over gevraagd. Vraag me nu af of ze een hematoom was of niet. Lees namelijk daarover dat in andere landen bedrust wordt geadviseerd, dat je echt plat moet liggen en dat progesteron wordt voorgeschreven. Mij is wel gezegd dat ik rustig aan moest doen de komende tijd, maar niet plat liggen... ga nu toch echt twijfelen.... pfff... wat doe je soms jezelf aan het door te googlen Ook de zwangerschapskwalen zijn nog steeds alom aanwezig, ik houd praktisch niks binnen en steeds aan het spugen. Hoe gek het ook klinkt, het geeft mij een zekere "rust" te weten dat de kwalen er nog zijn. Stom eigenlijk, want het wil niks zeggen. Maar je wil je zo graag vasthouden aan iets positiefs. Morgen even bellen en vragen of ik een afspraak kan krijgen voor een echo en consult want heb gewoon geen rust in mijn hoofd en lijf merk ik. Dank jullie wel nogmaals voor jullie eerlijke reacties. Ik stel het enorm op prijs. Wat een fijne warme groep is het hier toch. Hoop dat ik ook binnenkort in andere onderwerpen buiten "miskraam" om kan meeschrijven. Nogmaals bedankt. Liefs xxx
Jeetje meid! Wat ontzettend heftig. Ik duim heel hard voor je dat het kleintje gewoon blijft zitten! Sterkte met deze onzekerheid!
Gebeld met poli en mag vandaag al langskomen. Heel erg fijn. Het bloedverlies is nu minimaal en lijkt donkerrood/bruin te zijn bij het afvegen. Heb natuurlijk mij suf zitten googlen en zit met 1001 vragen in mijn hoofd. Zit nu te denken wat zagen ze nou afgelopen zaterdag op de echo? Was dat een hematoom? Zo ja, wat moet ik dan doen? Moet ik dan plat liggen? In andere landen wordt dit geadviseerd. Hoe zit het dan met medicatie die daar wordt geadvisserd? Kortom: heel veel vragen, misschien vragen die beantwoord worden, misschien niet. Maar het fijnste is dat ik een echo kan krijgen straks. Een dubbel gevoel nu, de angst is nog steeds heel erg groot. Hoop zo dat de echo een goed beeld geeft. Ergens heb ik hoop, maar vind het zo ontzettend eng en spannend.
Wat goed dat je niet meer bloed! En vandaag al een echo is wel lief van het ziekenhuis! Hopelijk kunnen ze dit keer meer zien en krijg je wat zekerheid. Liefs!
Goed dat je gebeld hebt! Google kan je helpen maar ook angstig maken, als ik jou was zou ik al je vragen opschrijven zodat je die straks kunt stellen. Ik duim voor een goede echo! Sterkte!
Wat spannend allemaal... ik hoop dat je goed nieuws krijgt en antwoord op je vragen. Een dikke knuffel en heel veel succes / sterkte!!!
Net terug uit ziekenhuis... moest een uur wachten voordat ik aan de beurt was, er was wat uitloop. Er was geen gyn beschikbaar, wel een klinisch veroskundige. Binnen mijn verhaal gedaan en echo gekregen. Kindje was goed gegroeid, keurig volgens de termijn. Hartje klopte goed. Alleen er zit nog wel wat bloed in de baarmoeder. Een hematoom van ruim 2.7 x 2.4 x 3.1. Dit maakt het erg spannend want de kans dat ik weer een bloeding ga krijgen is zeer reeel. Gesproken over het beleid wat er in het buitenland is, progesteron en bedrust maar dit werd opzij geschoven. "In Nederland doen we hier niet aan" en progesteron voorschrijven, no way. "Dat gebeurd sowieso niet en in andere ziekenhuizen als je meerdere miskramen achter elkaar hebt gehad en niet bij de eerste of de kans op een miskraam. In het buitenalnd doen ze dat omdat ze geld willen verdienen aan je" En ik hoefde ook niet te bellen als ik weer een bloeding krijg "dan kunnen we toch niks doen, wacht het maar gewoon af tot de volgende echo". Had wel iets meer begrip gehoopt geloof ik, ik snap dat zij er dagelijks mee te maken hebben, maar ik niet. Voor mij is dit eng. En spannend. En bijzonder. Ik ben niet elke dag zwanger. Ik heb niet elke dag een bloeding. Aan de ene kant gerustgesteld want het kindje doet het nog goed, aan de andere kant... de angst blijft
Ja dat klinkt niet erg meelevend... maar get kindje geeft duidelijk nog niet op! Balen dat er nog een hematoom zit. Ik zou zelf maar erg rustig aan doen de aankomende tijd al heb ik geen idee of dat een bloeding tegen houdt. Meer voor mijn eigen gevoel ; ) Wanneer mag je terug voor echo? Mocht je weer heftig bloeden zou ik wel het ziekenhuis bellen en aandringen op een echo hoor. Je kunt maar zo weer een ander treffen die wel met je meeleeft!
Ja, deze mevrouw was niet echt van het meelevende type. Gelukkig doet kindje het nog goed. Hopelijk blijft hij/zij het ook zo goed doen. De hematoom is inderdaad erg balen. Maar hopelijk wordt het niet groter (het liefst kleiner natuurlijk) en kan kindje groeien. Ik ben van plan om ook echt rustig aan te gaan doen, huishouden kan me even gestolen worden. Zoveel mogelijk platliggen denk ik. Over iets minder dan 2 weken een echo staan, dus dat is wel fijn. Hopelijk blijft het stabiel tot die tijd en heb ik geen bloeding(en). Denk dat ik bij een bloeding gewoon wel aan de bel trek. Maar die opmerking van vandaag was gewoon zo... bot.
Daar zit je inderdaad niet op te wachten nee, op zo'n reactie :x Het zal ook heel erg spannend blijven, ook al zijn de berichten over het kindje zelf op dit moment gewoon heel erg goed. Als het mogelijk is en het geeft je een goed gevoel, dan zou ik ook zeker zo rustig mogelijk doen. Ondanks dat bij mij bij de tweede echo nog niet bekend was dat ik een miskraam zou krijgen, heb ik het toen ook met de vk over rust gehad. Zij gaf toen aan dat ik moest doen wat goed voelde en dat het in ieder geval nooit kwaad kon. Beter voor de zekerheid rust nemen dan achteraf gezien moeten twijfelen of je dit wel gedaan hebt als het mis zou gaan... Maar doe dus vooral wat je gevoel je ingeeft en dan hoop ik dat het toch allemaal met een sisser afloopt... Heel veel sterkte toegewenst!
Wat fijn dat het kindje er nog is, inclusief kloppend hartje Jammer dat je dan zo'n bot persoon treft, zij mogen er dan dagelijks mee te maken hebben voor jou is dit allemaal nieuw! Op zo'n bloeding zit je niet te wachten en je maakt je zorgen, logisch! Doe nu waar jij je prettig bij voelt, is dat plat liggen dan moet je dat doen. En als je even je verhaal kwijt wilt, daar zijn we hier voor!