Ons meisje is net 9 maanden en is veranderd van een rustig, blij kindje (altijd geweest eigenlijk) naar bijna een monster ha ha! Ze kan ineens niet meer alleen spelen, ze wil alleen maar op schoot zitten (maar als ze dan op schoot zit, dan wil ze er weer af), ze gooit al d'r speelgoed door de kamer en huilt dan omdat ze niks heeft, ze wil niet meer slapen ('s avonds gaat gelukkig goed) en ze is echt enorm chagerijnig. Ik denk dat er een tandje aankomt, maar weet het niet zeker, ik denk ook dat er een beetje verlatingsangst achter zit (als papa haar een fles geeft dan kan ik er niet bij zitten want dan wil ze bij mij zitten en als ik de kamer uitloop zet ze het op een krijsen) en misschien zit ze ook wel in een groeispurt ofzo... Is dit normaal voor een baby van 9 maanden? En als er mensen zijn met dezelfde ervaring...duurt het lang?
Hier al een maand aan de gang. Kon eerst smiddags niet slapen en snachts ook een ramp. Nu gaat het iets beter, in ieder geval de middagdutjes maar de nachten zijn nog steeds verschrikelijk. Elk uur wakker( ik hoop dat het nu langzamerhand wel over gaat
Hier toevallig ook zo'n monstertje... Ze ligt nu ook voor me op de grond te krijsen van Pak me op mama!!! Eerst was ze ook een voorbeeldige baby en nu precies zoals jij omschrijft... Zal wel een fase zijn....... Hoop ik!
Hier was onze boef rond de 9 maanden ook erg veranderd! Hier kwam z'n eerste tand door, was vaak verkouden, driftbuien, slecht slapen, en had een grote motorische sprong. Ik vond deze periode tot nu toe de heftigste en langste... Duurde hier tot bijna z'n eerste verjaardag wIl niet zeggen natuurlijk dat dat bij jullie ook zo is. Wat mij hielp was om te denken, het is een periode en straks komt de rust weer. Je zal merken dat als deze sprong achter de rug is, ze een stuk meer kan!
Mijn zoontje is inmiddels 14 maanden maar ik weet nog heel goed dat hij rond die periode ook niet te genieten was!!! Ik vond het de pittigste "sprong" tot nu toe. Succes!! Het gaat over.
Mijn zoontje is bijna 11 maanden. Als hij kan spelen is het goed, maar zodra hij moet slapen is het drama. Ieder half uur/uur wakker. 's nachts als we geluk hebben 2 a 3 uurtjes er tussen. Hij sliep altijd super goed, dus dit is echt niets voor hem. Nou is hij ook snotverkouden al een dikke week. Heb vandaag zijn oortjes laten checken, maar dat is het niet. Net even in zijn mondje gevoeld en volgens mij voel ik een kies aankomen (heeft al 8 tanden). Dát zou een hoop verklaren. En anders een sprong/verlatingsangst/fase/whatever. We komen er wel weer doorheen, maar zeker herkenbaar dus!
Ik ben blij dat ik niet de enige ben! Dat scheelt alweer Ze is best laat met motorische dingen, en ze doet verschrikkelijk haar best om te kruipen. Misschien is dat het wel. Ik vind dit tot nu toe ook de moeilijkste sprong - maar idd, het gaat wel weer voorbij!
Herkenbaar! Mijn zoontje is nu 15 (bijna 16 maanden). Rond de 9 maanden enorme lastige periode gehad. Was ook een combinatie van tandjes en ontwikkelingen. Rond 13 maanden ook nog zo'n fase gehad (die vond ik eerlijk gezegd erger ). Maar sindsdien kan die lopen, rennen, klimmen, (paar) woordjes zeggen. En ook een paar kiezen rijker. Het zijn fases en het gaat inderdaad over. Je krijgt er een steeds leuker kind voor terug (zo zie ik het dan maar )