Helaas is het bij mij voor de derde keer mis gegaan. Maar deze keer is het anders dan de vorige keren. De eerste keer was met vier weken en begon gelijk met veel bloedverlies. De tweede keer, met 6 weken, begon eerst met een beetje helder bloedverlies en een paar uur later brak het echt los. Nu heb ik afgelopen dinsdag een slechte echo gehad (bijna 10 weken) en is het wachten op een miskraam. Ik heb nu twee dagen donker bruin slijm wat ik verlies. Maar dit is niet echt veel. Ik heb een beetje krampen maar ook niet echt erg. Het enige waar ik veel last van heb is misselijkheid en erg duizelig. Wie heeft hier (helaas) ervaring mee en weet hoe dit verder verloopt. Kan ik verwachten dat het toch snel doorbreekt of moet ik toch voor een curettage of pillen gaan? Ik zie persoonlijk erg tegen een curettage op en heb het liefst dat het spontaan gebeurd. Maar ik denk niet dat ik hier lang op kan wachten omdat het erg emotioneel is. Heel verhaal geworden, maar wel prettig om een beetje van me af te schrijven. Liefs Zoe
O meis, heel veel sterkte met dit grote verlies. Bij mij is de eerste mk in de loop van de slechte echo doorgebroken. Als je bloedverlies heb of bruine afscheiding wil het meestal wel zelf gebeuren. Ik heb zelf geen curretage gehad dus weet niet hoe en wat. Doe rustig aan luister goed naar je lichaam. knuf Mimi
Ik zou gewoon even rustig afwachten, bij mij begon het (na een slechte echo) ook heel rustig met eerst wat bloed verlies, na 3 dagen kwam de daadwerkelijke miskraam. Groetjes en veel sterkte Anita
Wat naar zeg dat je een miskraam hebt! Ik heb vorige week een slechte echo gehad. Ik kreeg de keuze, afwachten, pillen of curretage. Ik vond het heel vervelend als ik het zou moeten afwachten, wie weet hoe lang het zou duren. Maar als het bij jou al begonnen is zet het misschien ook binnenkort wel helemaal door. Ik heb een curretage gehad maar het is me heel erg meegevallen. Toen ik bij kwam had ik wel even pijn maar kreeg daar meteen wat voor in m'n infuus en heb daarna amper pijn gehad. Meer een wat trekkerig gevoel in m'n buik. Ik zou dat de volgende keer zo weer doen. Heel veel sterkte!
Ach meissie, wat erg. Allereerst veel sterkte met dit verlies. Ik heb zelf op 21 december een curettage gehad. Ik vond het zeer fijn om niet te hoeven afwachten. Ik was al anderhalve week aan het bloeden en de miskraam was nog niet begonnen. Toen heb ik de keuze gemaakt voor een curettage. Vlak voor de curettage zeer nerveus, dat wel, maar alles ging goed en ik heb helemaal niets gevoeld ook daarna niet. De keuze moet je helaas wel zelf maken. Als je er klaar voor bent, natuurlijk. Zelf zou ik niet te lang afwachten. Groetjes en nogmaals veel sterkte Natascha
Dank jullie wel voor jullie antwoord. En jullie ook sterkte met het verlies. Ik heb met mijn VK afgesproken dinsdag contact op te nemen over hoe het gaat. Ik denk dat als er niets los is gekomen ik eerst voor die pillen wil gaan. Het rommelt nog steeds en verlies ook nog steeds een beetje bruin. De krampen zijn wel erger aan het worden. En begin pijn in mijn onderrug te krijgen. Dat had ik de vorige keer ook voor het losbrak. Ik ga zo nog maar even met wat paracetamol en een kruikje op bed liggen. Ik ben inmiddels niet meer zo verdrietig maar meer down (Nergens zin in en niets is leuk). Hoop dat dat ook door de hormonen komt. Liefs Zoe
Hi lieverd, ik wil je heel erg veel sterkte wensen met weer dit verlies,het is niet eerlijk! Knuff voor jou....
hey meissie heel veel sterkte en zo spreek ik je dat je zwanger bent en nu zo dat is niet niks maar heel veel sterkte leef met je mee dikke x en een hele grote knuffel
Lieverd, wat vervelend voor je dat het ook deze keer is misgegaan... ik heb zelf na 10 weken zwangerschap een miskraam gehad, het kindje had toen al een groeiachterstand en was net iets meer dan 8 weken. Hou er rekening mee dat dit wel eens wat heftiger kan worden dan de eerdere keren, omdat het kindje al zoveel groter is geworden. Ik heb zelf echt weeen gehad, last van buik- en rugpijn. Ik heb een uur onder de douche gezeten vlak voor het vruchtje naar buiten kwam. Ik hoop voor je dat het meevalt, natuurlijk, maar ik wil ook niet dat e voor verrassingen komt te staan. Bij mij hielp douchen, een kruik en wat oncharmant gevloek. Zelf vond ik het erg prettig dat mijn lijf het vruchtje zelf heeft afgestoten, dat mijn lijf dat kon, zeg maar. Het scheelt je ook een chirurgische ingreep met kans op complicaties... Natuurlijk, als het te lang duurt moet je je VK inschakelen, maar ik zou zeggen, probeer eerst op je lijf te vertrouwen. Ik heb toen het vruchtje opgevangen in een bakje, zodat de VK kon zien of het compleet was. Bij mij "miste" de placenta, maar die kwam gelukkig ook nog vanzelf, 2 dagen later. Je hoeft die trouwens niet perse als zodanig te herkennen, soms laat het weefsel in stukjes los. Ik hoop voor je dat het binnenkort doorzet, mij werden vrouwenmantelcapsules aangeraden, deze hebben een "kraamreinigende werking" Je kunt ze krijgen bij de natuurgeneeszaken. Succes lieverd, en sterkte!
en je gevoel, tja, je hebt ook gewoon een verlies te verwerken! Daar mag je je gewoon kut over voelen hoor, hormonen of geen hormonen. nog even voor de statistieken, bij mij begonnen de bloedingen heel voorzichtig op zondag, en uiteindelijk verloor ik het vruchtje op vrijdag. heeft zo ongeveer een week geduurd.
Lieve Daisy en Joel dank jullie wel voor jullie lieve woorden. En lieve Thura, dank je wel voor je antwoord. Ik vrees dat het hier ook veel heftiger gaat worden dan de vorige keren. Ik heb vanavond hevige buikpijn en rugpijn. Ik moet echt mijn buikspieren niet gebruiken want dan ga ik helemaal door de grond. Maar helaas nog steeds niet los gekomen. Ik heb idd wel een beetje het gevoel alsof ik weeën heb. Nu maar hopen dat het dan ook snel doorbreekt. Ik gebruik nu al de hele tijd een kruik, onder de douche hou ik niet zo lang vol, bang dat in flauwval. En ik gen ook niet even iets waar ik lekker op zou kunnen zitten. Maar ja gelukkig mag ik wel veel pijnstillers gebruiken. En ik wil nog even zeggen dat mijn vriend echt geweldig is. Hij doet alles voor me en vertroeteld me de hele tijd. De schat. Liefs Zoe
Mijn vriend heeft in allerijl een krat speelgoed leeggegooid en die onder de douche gezet. Kon ik daar op zitten. Ik kon ook echt niet blijven staan hoor. Als je steeds meer kramp krijgt zel het vruchtje binnenkort wel loslaten. Zorg ook dat je iemand in de buurt hebt, als het maandag niet is gekomen lijkt het me niet verstandig dat je die dag alleen thuis bent... En je weet dat je voor dit soort vragen altijd je vk kunt bellen he? Ze zijn niet alleen voor zwangerschappen die goed gaan. Ook bij een miskraam helpen ze je. Ik zal vanacht voor je duimen dat het loslaat en dat het allemaal goed komt!
Dat is een goed idee, hier ook nog wel van die plastic bakken staan. Mijn vriend werkt gelukkig dichtbij en als ik hem bel is hij binnen 5 minuten thuis. Maar als het echt niet gaat zal hij ook wel thuis blijven. Heeft hij vorige week ook al twee dagen gedaan. Ik denk dat als het maandag nog niet losgebroken is ik de Verloskundige om die pillen vraag. Hier kan ik niet nog dagen mee blijven rond zwabberen. Liefs Zoe
Lieve Zoe, ik wilde je ook hier heel veel sterkte wensen. Vind het onzettend verdrietig voor je dat je dit een 3de keer mee moet maken. Zo te lezen begint het los te komen bij je. Dat zou prettig zijn, gezien de omstandigheden. Maar ik wil je nog even meegeven dat een curettage lichamelijk gezien niet heel erg naar is, ik heb weinig last gehad. Geestelijk gezien is het natuurlijk wel heel zwaar zoals ook de andere manieren. Hou je taai! Natas.
jakkes alweer een mk had gezien dat je na de laatste mk zwanger was en nu weer mis Op zich valt een curretage wel mee bij mij was het op een gegeven moment een opluchting maar het kwam dan ook niet op gang. Heel veel sterkte
Dank jullie wel allemaal voor jullie steun. Ik moet morgen naar het ziekenhuis voor een afspraak met de gynaecoloog. Als het goed is krijg ik dan wee opwekkers. Heeft iemand daar ervaring mee? Ik heb de hele tijd enorme buikpijn maar er komt weinig los. Alleen nog maar een beetje bruin en zelfs dat is minder aan het worden. Dus ik wacht niet meer. Liefs Zoe
lieve zoe als eerste heel veel sterkte voor de komende tijd. ik heb net als jij een miskraam gehad. Bij mij werd het ook pas ontdekt bij de echo die met 9,5 week werd gemaakt. Na een week begon ik iets bruinig bloed te verliezen, had ook rug en buikpijn. na 3 dagen had ik een afspraak bij de gyneacoloog. Ik kreeg een inwendige echo waarop te zien was dat het wel bezig was, maar niet doorzette. Ik kreeg tabletten mee die ik vaginaal in moest brengen dezelfde avond laat. Ik heb die nacht weeen gehad zowel in de buik als rug. Het was geen pretje. Ook verloor ik veel bloed en proppen slijm. (dit hoeft bij jou natuurlijk helemaal niet zo te gaan als bij mij, maar dit is mijn ervaring) De dag erna moest ik weer op controle komen om te zien of het vruchtje en al het slijm weg was. Helaas was dat bij mij dus niet het geval. Omdat ik teveel vloeide kozen ze ervoor mij dezelfde ochtend nog te curreteren. liever had ik op een natuurlijke manier het vruchtje verloren, nu kwam ik onder narcose en werd "leeg"weer wakker. aan de andere kant vond ik die tabletten ook wel vrij heftig (tenminste mijn lichaam reageerde er best heftig op) Ik hoop dat je de juiste keuze kunt maken, op de manier waarop jij je het meest gemakkelijk voelt, of op de juiste manier kunt verwerken. makkelijk zal het niet zijn heel veel sterkte liefs Jootje
Dank je wel voor je antwoord. Ik hoop echt dat die pillen werken. Ik zie verschrikkelijk op tegen een curettage. Veel pijn vind ik echt minder eng. Wat een gedoe ook allemaal. Eest het verdriet dat het weer mis is en dan de problemen met het loskomen van het vruchtje. Ik begin wel steeds meer op te zien tegen een nieuwe zwangerschap. Gelukkig is de wens voor een kindje nog even groot al dan niet groter. Maar ja dan moet ik wel een keer echt zwanger blijven. Maar ja, ik ga maar eens naar bed, hoop dat ik een beetje kan slapen. Liefs Zoe
Lieve Zoe, Wil je sterkte wensen. Met het verlies en met het geen er nu nog moet gebeuren. Ook ik heb eerder een miskraam gehad (heb er nu weer een) en ik wachte ook af tot het kwam. Ik was toen 9 weken maar t vruchtje was al rond de 6 a 7e week dood. Helaas duurde dat bij mij 2 weken van licht tot geen bloed verlies. En toen het dan kwam heeft het 2 tot 3 dagen geduurt van licht tot ernstig zwaar bloed verlies met stolsels ter grote van n kippen ei. De krampen waren heftig en op t eind waren het gewoon weeen en lag ik te puffen alsof ik aan t bevallen was. En toen stopte alles abrupt. Zo raar. T eene moment lig je te kronkelen van de pijn en komt er nog vanalles uit en t volgende moment is t klaar. Helaas was t bij mij dus niet echt klaar. En heb daarna nog 2 weken van bloed en stolsel verlies (wel kleinere) gehad waarna ik uit eindelijk toch n curetage moest omdat ik t niet allemaal kwijt was. De curetage was n eitje vergeleken met t voorgaande. Iedereen was lief en ik kon er eindelijk een punt achter zetten na dat ik uit t ziekenhuis kwam. Door de ervaring van de miskraam zo laten komen heb ik erg lang gewacht met nog n keer zwanger worden. Ik was er dan ook helemaal NIET op voorbereid. Ze zeiden dat t wel iets meer bloed kon zijn als bij n ongesteldheid met wat stolseltjes....nou tjes...En over weeen heeft niemand met n woord gerept. Het was voor mij gewoon n erg traumatische gebeurtenis. Ook omdat ik niet wist dat t zo hevig zou zijn en dus alleen thuis was toen t gebeurde. Deze keer laat ik als t even kan meteen een curetage doen. Ik was altijd voorstander van puur natuur maar die natuur wil ik liefst niet meer mee maken. Ik hoop dat t voor jou n stuk minder heftig is en dat alles goed op gang komt en eruit komt. Zodat er een netjes einde aan dit alles komt en je met n goed gevoel opnieuw kan proberen. En hopelijk hebben we beide en de anderen met ons de volgende ronde geluk en aan t eind daadwerkelijk een kindje.