Oh Brix ik weet niet wat ik moet zeggen, wat moet dit een onwerkelijke en loodzware tijd voor jullie zijn. Dikke kus.
Lieve Brix, heel veel sterkte!! Ben op zoek naar woorden, maar woorden schieten te kort, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen... er bestaan geen woorden die beschrijven hoe jullie je op dit moment moet voelen... ik denk aan jullie!
Bedankt voor de lieve reacties, meiden, dat doet me goed. Het zijn 2 hele emotionele weken geweest, waarin alles zo snel is gegaan. Mijn man en ik zijn nu allebei nog thuis en aan het bijkomen van alle emoties. Het gaat naar omstandigheden goed met ons. Lichamelijk merk ik er niks van dat ik een bevalling achter de rug heb. Ik voelde me al de hele zwangerschap niet zwanger, dus ik voel me nu ook niet anders dan voorheen. De bevalling is goed verlopen. Alleen is het in het laatste uur zo snel gegaan (ik ging van 1 cm ontsluiting naar geboorte in 1 uur) dat de weeënstorm gewoon door mijn ruggenprik heen brak. Ons zoontje heeft de bevalling niet overleefd, hij was al overleden toen hij ter wereld kwam. Het was een prachtig mannetje om te zien, naast het gespleten bovenlipje was hij helemaal gaaf en zat alles erop en eraan. Hij was met zijn 26 cm en 425 gram zelfs iets bovengemiddeld, wat heel uitzonderlijk schijnt te zijn voor trisomie 18, over het algemeen hebben ze allemaal een groeiachterstand. We hebben het afscheid heel intens beleefd. We hadden mooie kleertjes en een mooi mandje voor hem gekocht. Hij is een paar daagjes bij ons thuis geweest en in die paar dagen hebben familie en wat goede vrienden afscheid van hem kunnen nemen. We hebben hem aangegeven bij de gemeente, dus hij is ook officieel onze zoon, dat voelt heel goed. Afgelopen donderdag hebben wij hem samen weggebracht naar het crematorium. Het waren verdrietige dagen, maar we hebben hem een waardig afscheid gegeven en het was mooi zoals het is gegaan. Hier een foto van zijn handje op mijn vinger: Bekijk bijlage 189189
O bRix de tranen stromen over mijn wangen na het verhaal maar vooral de foto. Wat zwaar maar wat fijn dat jullie hem zo mooi afscheid hebben kunnen geven. Heel veel sterkte
Jeetje Brix... wat een ontzettend bijzondere, mooie en ontroerende foto! Wat lijkt het me een vreselijk moment om je mannetje weg te moeten brengen, heel veel sterkte de komende tijd! Ik vind echt dat je het heel stoer vertelt...
Brix, ook bij mij stromen de tranen over mijn wangen. Ik ben blij dat jullie jullie zoon een mooi afscheid hebben kunnen geven. En wens jullie heel erg veel sterkte met de komende tijd en verwerking. Een erg ontroerende en mooie foto...
Brix, wat ben jij een sterke vrouw! Je omschrijft het mooi, al betreft het natuurlijk iets zo onvoorstelbaar verdrietigs. Knap van je dat je er zo mee om kunt gaan. Heel mooie foto, vind ik ook. Sterkte. Dank voor het delen van je verhaal.
Oempf, wat heftig om te lezen, en wat een mooie, indrukwekkende foto. Vreemd idee dat er zoveel mis was met dit puntgave leventje... alles erop en eraan. Ontzettend verdrietig dat hij niet mocht zijn Heelveel sterkte lieve meid. Ik denk aan je.
ik zit hier gewoon rustig alle onderschriften van iedereen te lezen.... en toen kwam ik bij Evenstar Gefeliciteerd!!! Krijg weer kippevel Ik wil ook ... na het slechte nieuws weer positief nieuws
@Brix: Ik denk dat je op ZP liever geen naam noemt, he? Tenminste, dat herinner ik me betreft je dochter. Lukt het een beetje van haar te genieten nu? @Evenstar: Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat een leuke verrassing! Las dat je i.v.m. werk even over wilde slaan, maar blijkbaar was er iemand die niet kon wachten om bij jullie te komen Wanneer heb je het ontdekt? Is je man blij? (Vast wel.) @Serendipity: Hoe gaat het met de verkoop van jullie huis? En is het andere leuke huisje nog beschikbaar? @Smile: Alles goed met de zwangerschap? Geen klachten nog? Of wel? @Troetelbeertjes: Kan me voorstellen dat je nog even wilt wachten met een volgend kind. Als ik zeker wist dat het zo gepiept was, zouden wij misschien ook nog wel even wachten. Maar voor je het weet ben je een half jaar verder... Hier gaat alles zijn gangetje. Net Alba naar bed gebracht. Zit tegen mijn eisprong aan, als het goed is, maar sinds we ervoor gaan is mijn cyclus in de war (d.w.z. de afgelopen maand). Ik hoop ontzettend dat het deze keer in orde en normaal is - en dat ik dan ook nog zwanger raak natuurlijk. Maar zo'n cyclus waar je geen touw aan vast kan knopen is echt superfrustrerend, vooral omdat de cycli het afgelopen jaar erg regelmatig waren Heb trouwens recent van mijn zus gehoord (degene waar wij in februari bij om de hoek gaan wonen) dat zij voor een derde kind gaan. Sprak haar vandaag en we hebben deze week (als het goed is) allebei onze eisprong. Zou echt enorm leuk zijn als we nu beiden zwanger worden en dan precies gelijk lopen Duimen jullie voor me/ons?
@ Orwen We hebben tot nu toe 3 kijkers gehad, en nog 1 geinteresseerde die ook eerst hun huis moet verkopen... je kan merken dat het wel een beetje op z'n gat ligt allemaal! Iedereen wacht tot hun eigen huis verkocht is... logisch... doen wij ook! Het andere huis staat idd nog wel te koop, hopelijk blijft dat zo!! Spannend bij jullie!! Wel irritant dat je cyclus nu net raar gaat doen... ga je nu aan de ovutesten?? Of kan je je eisprong voelen?? Hopelijk is het net zo snel raak als bij Alba, want in jullie situatie wil je ook gewoon zekerheid!!
Thanks voor de felicitaties Ik ben er nog een beetje beduusd van, maar heb ook meteen zo'n mep van de hormonen (moe, flauw, last van geuren, beginnende misselijkheid) dat het ook wel 'echt' is in die zin. Orwen, mijn cyclus is alleen maar heel onregelmatig geweest. Was hier blijkbaar geen probleem, en ik geef er nog bv bij. Zou leuk zijn als je met je zus zwanger kan zijn! Ik was met een vriendin zwanger, en nu weer, ik van nr. 2 en zij van nr. 3. Ik vind dat echt fijn, want er is dan iemand met wie je vrijelijk over alles kan praten Brix, ik denk heelveel aan je, en vond het ook lastig om hier over een zwangerschap te vertellen (maar het stond natuurlijk wel in mijn banner). Wat jullie is overkomen is de nachtmerrie van elke verwachtende ouder, onvoorstelbaar. Serendipity, wat spannend!
@Evenstar: gefeliciteerd met je 2e zwangerschap! Ai, alweer de eerste kwalen. Ik voel best een paar kriebeltjes als ik lees dat jullie weer proberen/zwanger zijn. Maar ik ben stiekem ook wel weer blij dat ik maar een zwangerschap heb hoeven doen voor een 2e @Brix: Ook ik denk veel aan je. Ben diep onder de indruk van jullie verhaal en foto. @Serendipity: spannend hoor huis (ver)kopen! Wordt dit als alles lukt het huis waar jullie kunnen/willen blijven? @Orwen: stom dat je cyclus moeilijk doet. Ovutestjes vond ik altijd wel fijn, dan weet je waar je aan toe bent. Moet weer terug naar de kids, R afael maakte net een duikeling van zijn brandweerwagen!
@Evenstar nogmaals van harte gefeliciteerd. Hopelijk heb je deze zwangerschap wat minder klachten in het begin zodat je gewoon je werk kunt doen. @Orwen wat spannend weer he die afwachting op ei en vooral de periode na ei. Ik duim mee dat jij en je zus gelijk zwnager zijn zou wel erg leuk zijn. Klachtjes tja die heb ik wel namelijk behoorlijk misselijk maar wel heel anders dan bij Noëlle toen vooral in de ochtend en avond misselijk en overgeven en nu heel de dag misselijk maar tot nu toe maar 1 keer overgegeven. En moe echt niet normaal en mijn borsten zijn zeker al een volle maat gegroeid @Serendipity spannend hoor met het huis wel inderdaad vervelende tijd nu dat iedereen afwacht hopelijk verkopen jullie snel. Zijn jullie nou al echt bezig voor een 2e of wachten jullie op verkoop van huis? @Troetelbeertjes toch al wat kriebeltjes hihi. Hopelijk heeft R zich niet bezeerd met de brandweerauto. Met mij gaat alles goed wel redelijk wat klachtjes dus maar ja het hoort erbij. De moeheid is nu trouwens wel vervelend met een kleine dreumes erbij want dan kun je niet even gaan liggen wanneer je wilt. Noëlle komt trouwens steeds naar me toe en geeft dan kusjes op mijn buik en zegt dan is baby en wijzend vingertje zo schattig
Evenstar, gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik hoop dat alles goed mag gaan. Nu al kwaaltjes dus, vervelend. Bij je eerste ben je toch ook heel erg misselijk geweest? Veel sterkte ermee!
Thanks Het is in vlagen, maar wel eerder dan met Renske - toen had ik dat pas met 6 weken en heb ik nooit overgegeven. Ik vind het allemaal best spannend. In mijn 'forumomgeving' zijn er best een aantal heftige verhalen naast het jouwe, dat maakt je zo extra bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat alles goed zit. Hoe is het met je? Moet je naast dit alles ook gewoon werken? Je hebt een pittige baan enzo, gaat dat wel?
Het is inderdaad niet altijd vanzelfsprekend. Maar als het dan wel goed gaat, is het een extra groot wonder en ik hoop met heel mijn hart dat je over een paar maanden jouw wondertje bij je mag dragen . Ik ben niet aan het werk. Lichamelijk maak ik het goed, geestelijk naar omstandigheden. Aankomende week ben ik sowieso nog thuis, daarna langs de bedrijfsarts om een plan te maken om langzaamaan weer aan de slag te gaan. Weer werken lijkt me ook best fijn, maar niet in alle volle drukte zoals ik dat gewend ben voorlopig.
Dank je Ik hoop het ook... maar ik vind dit wel een heel onzekere tijd, zo tussen test en echo Werken is inderdaad fijn, maar niet meteen met enorm veel druk en verantwoordelijkheden... doe rustig aan! Ik wens je veel kracht toe!