MiniNooNoo heeft eerste weken heel veel gehuild, met tussen week 4 en 6 echt een piek. Dan kon ze zo 3 uur achter elkaar huilen, niks was goed. Gelukkig ging het daarna steeds beter en werd ze met de dag vrolijker! Sinds een paar dagen huilt ze weer heel veel en ik weet niet wat ze heeft! Volgens het Oei ik Groei boek zou ze nu in een sprongetje kunnen zitten, ze is vandaag precies 14 weken. Ik weet alleen niet of ik in die sprongetjes geloof... Ze drinkt goed, gelukkig! We hebben net haar flessen opgehoogd, dus meer honger zal het niet zijn denk ik. Bovendien laat ze ook meestal wel een beetje staan. Na de fles begint het miepen, voorheen lieten we haar altijd eventjes liggen, kon het even zakken en daarna een boertje doen. Tegenwoordig moet ze gelijk een boertje doen, anders schreeuwt ze alles bij elkaar. Prima hoor, maar de laatste dagen is ze alleen maar aan het mopperen na die fles. Jantje lacht, Jantje huilt. In bed is alles nog wel goed, dan schenkt ze ons nog een grote gulle lach. Op het aankleedkussen gaat het de ene keer wel goed en de andere keer niet. Soms kletst ze een beetje (voorheen alleen maar) en blaast ze bellen, maar regelmatig dan gaat ze ook mopperen en is ze heel ongeduldig met aankleden. Wassen voordat ze in bad gaat is helemaal een verschrikking, wat een geluid kan er uit zo'n kleintje komen! Ik zeg altijd dat als ze een telefoon ter beschikking had, ze dan waarschijnlijk de kinderbescherming zou bellen Na de fles kan ze het ook nog maar 20 minuten ofzo volhouden, dan is er geen land meer mee te bezeilen en gaat ze maar weer naar bed. Dat vindt ze ook prima hoor, ze huilt dan niet als ik haar weg leg. We waren eerst altijd lekker aan het kletsen na de fles, spelen op het speelkleed, rondlopen en dingetjes aanwijzen, laten voelen en vertellen. Daar wil ze echt niks meer van weten! Wie herkent dit?
Hier zijn we soms ook onze lieve, leuke en gezellige baby kwijt hoor. Gelukkig tot nu toe altijd weer heelhuids terug gevonden haha! Bij ons waren het wel degelijk de sprongetjes... gelukkig duurden ze tot nu toe niet al te lang... pfieuwww...
Ik ben sinds de kraamweek op zoek naar mijn lieve leuke baby. Ze heeft sindsdien last van reflux en erge krampen. Het lijkt wel alsof ze alleen maar ontevreden is. Hopelijk hier ook snel eens een vrolijk meisje. Ik herken het dus wel, maar die van jou is iets ouder.
Herkenbaar, zoek ook mijn lieve leuke baby, zelfde verhaal als Luna, ook reflux alleen dan al vijf maanden drama... Maare ik ben ook niet van de sprongen maar ben er toch van terug gekomen.. Het klopt bij ons precies. Vooral die lijst met veranderingen vind ik ook leuk om door te nemen, soms kan ze ineens zoveel na zo een sprong. Het huilen En hangerigheid heeft dan dus echt effect gehad
laten boeren hoort bij het eten, wanneer ze heel klein zijn zelfs tijdens eten(ze stoppen soms heel ff met drinken, dan moeste we laten boeren en daarna weer door gaan)boer pauzes zijn wel nodig, en als t flesje klaar is laten boeren totdat t boertje kwam. na t flesje kun je ook n fopspeen geven, want sommige babies hebben ook enorme zuigbehoefte. boertje eruit fop er in lekker slapen dan!
Fopspeen blieft ze niet, ze trekt een vies gezicht en zet het op een gillen. We hebben al 4 verschillende geprobeerd, zelfs de vinger vindt ze niet wat. Dus laten we haar maar sabbelen aan haar mouw of polsje, wat zij wil. Wat betreft die boertjes, dat hebben we nooit gedaan en ik geloof ook niet dat dat het probleem is van haar geweldige humeur van de laatste dagen. Ja en die sprongetjes... Ik vind die winkel wel heel leuk om te lezen, maar het lijkt wel alsof ze eerst alles kan en na een tijdje pas vervelend wordt, beetje de omgekeerde wereld dan volgens mij, haha! En zit ze dan nu in de aanloop naar de 4 maandensprong of is dit de 3 maanden sprong nog maar? Ze kan nog niet alles wat bij de 3 maanden winkel hoort, maar ook wel weer een hoop dingen van de 4 maanden winkel. Ik vind het maar moeilijk te interpreteren...
Niet naar de sprongen kijken, die zijn waardeloos. Ik denk dat het gewoon een fase is, ongeacht bij welke "sprong" dit zou horen. Mijn zoontje heeft ook een moeilijke start gehad en zijn humeur verloopt nog steeds in pieken en in dalen. De pieken duren steeds langer gelukkig. Maar af en toe... pfff! Dan is werkelijk waar niets goed. Een beetje zoals het in het begin constant was, alleen dan nu af en toe een paar dagen achter elkaar. En opeens is het over en dan is ie weer vrolijk. Hij reageert sowieso gevoelig op lichamelijke veranderingen. Snotverkouden? Chagrijnig. Tanden? Chagrijnig. En tanden heeft hij nog niet hoor, maar hij heeft nu 2 keer koorts gehad en ik ben ervan overtuigd dat het daarvan kwam. Dat ze dus onderhuids wat gegroeid zijn, maar nog niet doorgebroken zijn. In ieder geval: ik denk dat ze over een paar dagen weer een stuk vrolijker is. En dat dit nog vaak terugkomt. Ongeacht die fabele vaste sprongen, verloopt de ontwikkeling van een kind wel degelijk in sprongen. Dwz dat er niet perse een peil op te trekken is wanneer het gebeurt en in welke volgorde, maar wel dat een kind best even ontdaan kan zijn vlak voordat het iets kan. Omdat hij of zij op dat moment het wel al in zijn hoofd kan hebben iets te willen, maar het nog net niet kan.