Mijn dochter kan sinds 7 maanden zitten,als je haar zo neerzet. sinds kort kan ze zichzelf vanuit halve ligstand, dus bv leunend tegen een kussen, omhoog duwen tot zitstand. Maar plat op haar rug lukt dit nog niet. Ik was erg blij voor haar dat ze blijft zitten als je haar neerzet, van dat liggen raakte ze mega gefrustreerd. En ze kan zichzelf nu best goed alleen vermaken.( ook heel fijn voor mama ) Nu kreeg ik gisteren op het cb te horen dat we haar niet zo neer mogen zetten, dat ze zelf leren vanuit die ligstand te gaan zitten. Anders wordt ze lui,ze wordt er nu immers bij geholpen. Dat snap ik wel, maar ik vind het zielig als ze dus weer hele dagen plat moet liggen, ze raakt er echt gefrustreerd van. Hoe doen/deden jullie dit?
Ik heb hem vaak neergezet. Hij was zo gefrustreerd als hij moest liggen. Ik denk dat ze niet alles puur op eigen kracht hoeven te leren. Wij krijgen ook weleens hulp met iets, of iemand die ons iets voordoet
Hier zette ik zo ook rustig neer gesteund door kussens.. Anders worden ze lui...? huh ??al eens een kind gezien wat niet verder wil ontwikkelen? ik niet. ik denk dan eerder aan niet al te lang laten zitten ivm rug en bekken i.p.v. dan worden ze lui?!
Ik doe het niet en heb het niet gedaan. Gefrustreerd worden hoort erbij en zorgt ervoor dat ze het uit zichzelf leren.
Hier ook nooit neergezet, niet zozeer omdat ze anders lui zou worden, maar meer omdat haar spieren er kennelijk nog niet aan toe zijn. Net zoals het bv niet goed is om een kindje in een loopstoeltje te zetten terwijl het nog niet kan staan of lopen; je stimuleert dan verkeerde spieren en dat kan leiden tot overbelasting.
Onze oudste kon vrij snel uit zichzelf zelfstandig gaan zitten. Met 7 maanden op de knieën en met 7,5 maand ook op haar billen. Haar hebben wij nooit geholpen. Onze jongste was wat langzamer in haar ontwikkeling. Met een maand of 8-9 kon ze goed blijven zitten als we haar zelf zo neerzetten. Omdat ze nog veel last had van reflux deden wij dit ook vaak. Heerlijk vond ze het. Ik denk zelf dat ze hierdoor wat minder snel is gegaan in haar ontwikkeling. Maar ach, inmiddels is ze anderhalf en rent ze als vrijwel alle andere dreumesen door de kamer. Dus het is allemaal goed gekomen.
Hier ook nooit neergezet, niet zozeer omdat ze anders lui zou worden, maar meer omdat haar spieren er kennelijk nog niet aan toe zijn. Net zoals het bv niet goed is om een kindje in een loopstoeltje te zetten terwijl het nog niet kan staan of lopen; je stimuleert dan verkeerde spieren en dat kan leiden tot overbelasting. Mijn dochter ging trouwens zitten vanuit buikligging; eerst knietjes onder de billen en zo op de knietjes zitten (telt ook als 'zitten', hoeft niet plat op de billen). Vanuit rugligging is super zwaar natuurlijk.
Wij hebben het niet gedaan en sinds een week kan ze zelf gaan zitten. Uiteraard zat ze wel met eten in de kinderstoel en ze kon ook stabiel zitten en zat wel eens even bij ons op de bank of op schoot maar hebben haar verder op haar buik laten spelen en de omgeving interessant (speelgoed in de mandjes onder de tafel gedaan en vermaakte zich vooral met boekjes). Ik denk zelf dat een kindje het pas doet als hij/zij er aan toe is, alle spieren sterk genoeg zijn.
Frustratie is toch net hoe ze het leren? Ik heb maanden met een gefrustreerd kind gezeten, tot ze eindelijk ontdekte hoe dat stappen werkte.x
Wij hebben het wel gedaan (vooral bij onze zoon), maar die nam ook een heel ander padje als de meesten. Die begon met 5 maanden al op zijn buik rond te schuiven (soort van rups beweging). Daarna kon hij goed zitten, als we hem neerzetten. Vanuit die zit stand begon hij zich op te trekken en langs dingen te lopen. Vanuit het langslopen ontdekte hij ook dat hij zich op zijn knieën kon laten zakken en kon kruipen en daarna dat hij zich ook van staan op zijn billen kon laten zakken.
Vanuit rugligging gaan zitten lijkt me inderdaad ook niet natuurlijk. Dat kan onze zoon van bijna twee volgens mij niet eens.. Hij doet het in elk geval nooit. Wij waren er ook streng in, mede door visie van kdv. Wel in kinderstoel om te eten, maar verder altijd neerleggen. Hij ging vrij vlot naar zijn buik en kruipen en van daaruit ook zitten, eerst met knieën onder hem, daarna met beentjes naar voren.
Ik ben daar heel streng in. Ik heb ze altijd helemaal vanuit buik of rugligging laten komen. Nu kan mijn zoontje zelf gaan zitten, optrekken en ergens achter kleine stapjes lopen, maar merk dat ik hem nog vaak neerleg.
Wij hebben Sara in het begin veel neergezet omdat ze ook van liggen gefrustreerd raakte. En lui? Nee hoor, ze zit geen seconde stil en is inmiddels al bezig met stapjes zetten. Niets lui aan haar.
Hier word er pas gezeten als ze vanuit rugligging naar buik draaien en dan gaan zitten Neerzetten doe ik niet aan Het monde uit in veel frustratie maar nu is het zelf gaan zitten en niet omvallen.
Ik snap niet eerlijk gezegd dat men zo aan die frustratie toegeeft..als je weet wat het met die ruggetjes doet. ik herken de frustratie heel goed hoor, maar jammer dan
Wij hebben het ook niet gedaan. Zelf leren draaien naar de buik en knieën eronder zetten dan zelf leren gaan zitten. Heb eens onderwijs gehad van kinder fysio. Die vertelde dat het leren van die romp rotaties erg belangrijk is. Als je kindje teveel op de billen zet is de kans groter dat het een billenschuiver wordt een niet leert kruipen. En Tja de bijbehorende frustratie motiveert haar vooral om zelf iets te gaan doen. Wel hebben we haar de beweging van rollen laten voelen en als ze bijna ging zitten hielpen we haar iets om te laten voelen hoe de beweging gaat. Ze ontwikkeld zich motorisch vlot en zonder problemen.
Nee, niet gedaan. Als ze er aan toe zijn gaan ze het na meestal wat frustratie vanzelf doen. Snap opzich ook wel wat ze op het cb bedoelen.. Zo ken ik hier twee kindjes uit mijn nabij omgeving die op hun billen neergezet werden vanaf een maand of 6 en dan prima konden zitten, maar ze kregen nauwelijks de kans zelf te oefenen met zitten: ze schuiven nu rond op hun billen, maar dus ook alleen als je ze op hun billen neerzet, kruipen kunnen ze niet (zijn een jaar) en optrekken tot staan is ook handjes uitsteken van til me maar op waarna ze aan de hand wel stapjes doen. Maar echt uit zichzelf zouden ze die dingen totaal niet kunnen en ze zijn dus wel lui wat dat betreft.
Zitten doen ze niet vanuit rugligging, dat ten eerste Maar ik mag aannemen dat ze wel naar buik draait al? Vandaaruit gaan ze namelijk leren zitten. Als je haar voortdurend neerzet, leert ze dat niet. Juist die frustratie geeft ook motivatie om het te gaan leren en doen Je kunt 'r dus heus wel eens neerzetten voor korte momenten, maar ze zal het ook echt zelf moeten leren.
Hier na een tijdje wel gedaan. Ik snap je gevoel goed met dat ze het buik en rugliggen zat zijn. Ik deed het af en toe een paar minuten. Zij speelde lekker en ik had even mijn handen vrij. Vrij snel daarna ging ze zelfstandig zitten en kruipen.