Hallo meiden! Afgelopen maandag hebben we de laatste groeiecho/liggingsecho gehad. De kleine lag nog steeds heerlijk in stuit.. (Met alle controles en groeiecho 28+32 weken heeft het in stuit gelegen) De verloskundige durfde het uitwendig draaien niet aan, dit doordat de kleine al lichtelijk is ingedaald, hierdoor kan ook zijn dat ik plotseling last heb van m'n bekken.. Morgen moeten we naar de gyn in het ziekenhuis. Hier hebben we dan eerst op de poli een echo en kleine controle en daarna gesprek.. Had de hele bevalling voorgesteld, als vaginaal bevallen, manlief navelstreng doorknippen en genieten van het hele gebeuren,. Nu is er natuurlijk grote kans op keizersnede en ik kijk daar erg tegenop.. Vooral het idee dat het herstel lang kan duren.. Hebben jullie ook een draaipoging gehad waarvan de spruit al was ingedaald? Alvast bedankt..
Draaipoging gehad met 36.4wk met iets ingedaald klein meisje. Met een weeën remmers infuus op de verloskamer de poging gedaan ivm verhoogde kans op bevalling/spoed keizersnede ivm baarmoeder afwijking en dysmatuur kindje. Poging hier Is gelukt, 7 dagen later bevallen dmv ingeleide bevalling van een gezond mini meisje. Succes!
Draaipoging gehad met 36 of 37 weken, maar hij kwam maar een beetje omhoog, verder niks. Gekozen voor ks, want ken iemand die zijn kindje heeft verloren met stuitbevalling en ben niet zo van de risico's al zijn ze nog zo klein.... Ik dacht: geef mij maar de risico's, ik kan wel wat hebben, maar mijn kindje niet! En het was mijn eerste dus lijkt mij dat ik sowieso geen ruimte heb zoals een al bevallen vrouw... Maar dan nog! Het zou mij niet gebeuren om mijn kindje op het laatste moment te moeten verliezen en de kans is best groot dat je alsnog ks moet, maar dan spoed! Al die uren voor niks weeen... De ks is me zoooo meegevallen! En ik was zo bang, moest gewoon huilen (echt waar). Maar het personeel was zo lief in het ziekenhuis. Het herstel viel me wel zwaar, wat een pijn met opstaan! Poeh! Maar dat ging langzaam aan beter, ik moest gewoon zien uit te vinden hoe ik uit bed moest komen zonder buikspieren te gebruiken. Op een gegeven moment had ik het door en toen ging het al wat beter. Ook kon ik niet lang staan en de eerste week moeite met kindje aan/uit- kleden en al het andere staande en zittende gedeelte zoals borstvoeding, maar ook daar werd ik handig in. Vooral de eerste dag vaak opstaan, dan gaat je herstel sneller. Maar iemand anders die ik ken is heel stellig: ik kies voor stuitbevalling om wille van de herstelperiode en omdat ze zelf ook met een stuitbevalling ter wereld is gekomen... tja dat is zo persoonlijk! Lees je goed in in de informatie die ze je geven in het ziekenhuis, kennis is macht zeg ik altijd maar!
Mijn kindje zat al behoorlijk laag maar of ie al was ingedaald? Geen idee. Zoontje was 7,5 pond en 51 cm ongeveer dus een stuitbevalling had ik niet gered, maar als je bijvoorbeeld een veel kleiner kindje hebt is het iets anders misschien?
Mijn zoon is uit zichzelf met 38.3 in een stuit gedraaid. Toen hebben ze hem in het ziekenhuis met 39 weken weer omgekieperd. Wel met allerlei voorzorgsmaatregelen omdat zo'n versie idd tot bevallen kan leiden. Daarna ben ik pas met 41.4 bevallen. Hij was wat eigenwijs haha. Succes!
Poging gedaan met 37 weken, kleine was al enigszins ingedaald. Versie niet gelukt. Gekozen voor natuurlijke bevalling omdat alle voorwaarden - onvolkomen stuit, relatief klein kindje, voorspoedige zwangerschap - gunstig waren. Helaas uitgelopen op een ramp; hoofdje bleef hangen. Uiteindelijk is het met haar allemaal goed gekomen, ik ben nog herstellende van de ingreep. Ik zou dus zelf nooit meer voor een stuitbevalling kiezen, maar het is een heel persoonlijke keuze. Het kan ook harstikke goed gaan. Succes met het maken van je keuze.