He meiden! Hier een enerverende eerste werkdag gehad... ik wilde toch even m'n blog die ik op m'n hyves heb gezet met jullie delen, Na 5 maanden was het dan vandaag zo ver: mijn eerste werkdag na m'n verlof. Gisteren had ik er helemaal geen zin meer in, het werken... Thirza was na haar oefenmiddagje toch wel wat van slag geweest, huilerig zo van: waar was jij nou de hele tijd? Ik wilde haar dus helemaal niet meer wegbrengen... Maarja, weinig keuze, er moet toch brood op de plank. Tegen 5 uur werd ik wakker van Thirza, die toch echt niet meer tot 7 uur kon wachten om te drinken. Gelukkig is ze een snelle drinker, dus een kwartiertje later lag ze weer lekker in haar wiegje... klaarwakker. Ze vond het zelf niet zo erg als ik: ze kletste er vrolijk op los en had me een partij lol! Ze is ondertussen het totale bereik van haar stemmetje aan het uitproberen, dus dat ging van laag naar hoog, met tussendoor de nodige bellenblazerij, Na een kwartiertje leek het er echter nog steeds niet op dat ze het wat rustiger aan ging doen, dus heb ik haar maar bij me in bed genomen weer: hopelijk ging ze dan nog wel even slapen. Om 5 uur ontwaken op mijn eerste werkdag, leek me wat al te enthousiast namelijk, Voor de verandering ging ze dus inderdaad weer slapen, na nog wel even al knetterend haar luier vol te hebben gepoept. Zal ik verschonen, lag ik nog te denken... Ach nee, dan wordt ze hardstikke wakker en slaapt nooit weer, en ik dus ook niet! Wonderwel lukte het ook mij vervolgens om, met Thirza op mijn arm, nog weer in slaap te vallen. Zo goed zelfs, dat ik volledig heb gemist dat Marc uit bed ging en pas wakker werd toen hij om 7 uur gedag kwam zeggen. Nog half slaperig na z'n afscheidszoen voelde ik dat Thirza nogal klam aanvoelde. Wel heel erg klam trouwens, en toen ik vervolgens een blik wierp op de klamme plek, ontdekte ik tot mijn grote schrik dat die geelbruinig van kleur was... AARRGGHH een spuitluier-drama op mijn eerste werkdag! Dat hadden we hier nog nooit gehad, (niet zo enorm in ieder geval), en net op mijn eerste werkdag... Omdat Thirza nog lekker lag te slapen en ik dacht: Tja, 't is nu toch al vies, heb ik vervolgens nog maar even op m'n gemak wakker liggen worden en gewacht tot zij dat ook werd. Erg lang duurde dat niet en toen kon ik de werkelijke schade opnemen. Ach bah: echt tot in haar nekje, en mijn (extra) kussen, de daarop gelegen handdoek, hoeslaken en molton zaten ook ONDER! Ik besloot dus om Thirza maar niet zo even op mijn arm te nemen, m'n pyjama was nu tenslotte nog schoon... Haar dus maar even wat verder omhoog gesjord de handdoek op en met handdoek en al naar de babykamer om te verschonen. De dame zelf lag me aan te kijken van: He, zo til je me nooit op, wat doe je? Tja, zelf scheen ze bepaald geen last te hebben van de zooi op haar ruggetje... 't was allemaal nog lekker warm, geloof ik, LOL Op die momenten is het trouwens minder grappig als je kind al zoveel haar heeft: wat een gepruts om een shirtje en romper vol spuitpoep over zo'n hoofdje heen te krijgen, zonder haar haartjes eronder te smeren! Eugh! Gelukkig maar dat ze zo'n klein hoofdje heeft en sommige shirtjes zelf met knoopjes dicht nog goed over haar hoofd gaan, Nouja, na een hoop gepruts en vieze handen was ze dan toch schoon en konden we naar beneden. Ik verwachtte dat ze al wel weer honger zou hebben, maar niets was minder waar, dus kreeg ik de kans om eerst te ontbijten. Fijn, want m'n maag rammelde behoorlijk ondertussen. Ook na mijn ontbijt wilde het echter nog steeds niet zo hard lukken. De oorzaak ontdekte ik toen ik haar bestuderende blik volgde: ze zag een bos bloemen staan die er normaal niet staat, en die kreeg haar volle aandacht, Wat ik ook deed, ze bleef kijken en uiteindelijk hielp alleen het helemaal wegdraaien zodat ze die bos toch echt niet meer kon zien! Na nog een half uurtje op het speelkleed ging Thirza rustig slapen, (wow! dat hadden we ook al even niet meer meegemaakt: ze zal wel gedacht hebben: na alle zooi die ik heb gemaakt, moet ik me maar een beetje rustig houden, . Dat gaf mij de kans om te douchen en een start te maken met alle spullen die mee moesten: luiertas, tas met slaapzakje en winterpak, koelbox met flesjes melk, tas met kolfspullen, m'n werk-laptop, tas met agenda, lunchpakket en andere werkzooi en een tas met een pak luiers, billendoekjes en extra voeding voor bij de gastouder. Sjongejonge, een mini-volksverhuizing! Was ik ff blij dat Thirza rustig was gaan slapen! Om te voorkomen dat ik bij vertrek nog de helft zou vergeten, ben ik ook alvast maar alles in de auto gaan zetten wat er niet uitgejat zou kunnen gaan worden, Toen Thirza vervolgens wakker werd, kreeg ze nog even te drinken en toen konden we naar de osteopaat, vervolgens door naar de gastouder en daarna kon ik door naar m'n werk. Onderweg naar het centraal bureau voor overleg ben ik dan maar vast wat jongeren gaan bellen om afspraken voor deze week in te plannen en op dat moment kreeg ik weer zin om aan het werk te gaan! Wat een heerlijk gevoel om weer gewoon dingen uit m'n handen te zien komen! Gewoon kunnen vragen hoe het gaat en een duidelijk antwoord terug te krijgen was wel even een verademing na 5 maanden non-verbale signalen lezen, Thirza is een echte schat hoor, maar poeh, intensief is het al die tijd wel geweest en in de auto kreeg ik weer helemaal nieuwe energie van m'n contacten met de jongeren! Wat een leuke baan heb ik dan toch! Op m'n werk werd ik weer helemaal enthousiast begroet door alle collega's en heb ik de hele middag trots foto's van Thirza lopen showen, Na nog even kolven dan weer huiswaarts gekeerd over een drukke A2 (da's een van de weinige nadelen van wonen in Den Bosch en werken in Utrecht ). Thirza opgehaald bij de gastouder, waar ze een goeie middag had gehad met wel 2 slaapjes, ondanks de zware sessie vanochtend bij de osteopaat, en toen door naar huis, een paar straten verderop, om de auto weer helemaal uit te kunnen laden. Poeh, al met al was ik toch nog behoorlijk uitgeteld! Morgen mag ik dan gelijk wel weer rustig uitpuffen van dat alles op m'n vrije dag thuis, Nouja, uitpuffen... zien dat ik om 9 uur op het consultatiebureau ben om Thirza haar tweede serie prikjes te laten krijgen. Ik denk dat ik morgenmiddag maar eens even samen met de kleine meid op bed duik, Ff bijslapen weer,
hhihi mooi beschreven hoor! Het duurt bij mij nog 4 weken voor ik mag beginnen.. aan de ene kant wel weer zin om te werken aan de andere kant gaat het verlof wel erg snel nu
Haha. Klinkt enerverend! Ik 'mag' ook over 4 weken weer. Zie er enorm tegen op. Verschilletje is dat ik in Den Bosch woon en werk. Das wel heel fijn. Ben dus zo thuis. En mijn moeder en schoonmoeder komen oppassen dus 's ochtends heel relaxed. Wel fijn dat het allemaal zo goed is gegaan Rozemarijke!