Hoi dames, Jaren geleden was ik al lid van dit forum, maar ik ben intussen van email adres veranderd en heb dus een nieuw account aangemaakt omdat ik een vraagje heb waar ik eigenlijk nergens anders een goed antwoord op lijk te kunnen vinden. Als alleenstaande mama heb ik ook geen man om op terug te vallen - deze is intussen al een tijd uit beeld verdwenen. Sorry alvast voor de intieme vraag. Bij mijn zoon van 7 lijkt de voorhuid goed los te zijn gekomen van de eikel. Hij haalt de voorhuid zelf naar achter bij het wassen en kan de boel daar dus goed schoonhouden, dat hou ik met een half oog wel in de gaten (hij heeft nogal de neiging om dit deel te 'vergeten' bij het douchen). Alleen is het zo dat de eikel niet helemaal blootgemaakt kan worden. De voorhuid is niet meer verkleeft, maar het kleine spiertje langs de achterkant (frenulum denk ik) is iets te strak waardoor de huid niet helemaal tot achter de eikel kan. Ik ben hiermee naar de huisarts geweest, die vertelde dat het geen kwaad kon en we het gewoon zo moesten laten. Het zoontje van een vriendin van mij heeft hetzelfde probleem, en bij haar gaf een uroloog oefeningen mee die haar zoontje moest doen, om de boel wat op te rekken. Online lees ik soms ook dat dit een indicatie kan zijn om tot een besnijdenis over te gaan, maar evengoed dat dit automatisch goed komt van zodra ze seksueel actief worden. Ik vind dit belangrijk genoeg om toch nog even een tweede opinie over te vragen en dat ga ik dus zeker doen, maar in tussentijd probeer ik me zoveel mogelijk te informeren. Wie weet hier meer over te vertellen? Wat is normaal, wanneer komt dit in orde, kan ik hem alvast vragen om oefeningen te doen...?
Is sowieso normaal. Besnijden wordt alleen nog gedaan in extreme gevallen. Zolang er tenminste geen ontstekingen zijn komt het in de meeste gevallen gewoon goed tijdens de puberteit. Als de huisarts zegt dat je het zo kunt laten, lekker zo laten.
Men is heel voorzichtig daarin tegenwoordig, omdat een besnijdenis ook veel nadelen met zich meebrengt. Mijn eerste vriendje had last van een te kort toompje en ook daar wou de uroloog niks aan doen. Het zou vanzelf oprekken met seksueel contact, en zo is het ook gegaan.
Qua oefenen is gewoon terug trekken onder de douche om te wassen voor nu prima, meer hoeft niet. Als hij ouder wordt, groeit, seksueel actief wordt, dan komt dat oprekken vanzelf - soms al gewoon puur door een groeispurt. Mocht hij eerder last krijgen, bv roodheid of pijn, dan gewoon weer terug naar de huisarts - die kan dan bv ook nog een hormoonzalfje voorschrijven. Maar verder nu dus niks forceren door echt te gaan oefenen (los dus van gewoon wassen), want ook dat kan juist voor irritatie zorgen.
Ik maak mij bij mijn zoon ook zorgen hierover. Op de leeftijd dat de voorhuid los moest komen is dat ook gebeurd, maar later kon hij de voorhuid niet meer makkelijk over de eikel schuiven. Hij had ooit als klein kind één keer een ontsteking, maar dat heelde goed af, zodat wij ermee niet eens bij de huisarts zijn geweest. Hij had en heeft er verder ook geen last van, behalve dat hij misschien niet met zo een mooie straal kan plassen. (Ik denk eigenlijk dat veel mannen bij het plassen de voorhuid iets naar achteren trekken.) Ik dacht wij gaan, voor de puberteit echt op gang komt en ook de schaamte groeit, naar de huisarts. Die heeft het bekeken en gezegd dat het misschien een twijfelgeval is. Wij hebben een zalf meegekregen en moesten een aantal weken smeren en dat weer afbouwen. Na die periode leek het alsof het velletje iets "dunner" was geworden, maar kon nog steeds niet volledig achter de eikel. In samenspraak met mijn zoon heb ik toen besloten dat wij het even aankijken. Nu hij wat ouder is krijg ik zijn piemel ook niet meer zo vaak te zien....af en toe vraag ik, hoe het ermee gaat, maar wij zijn niet terug naar de huisarts geweest om een doorverwijzing naar de uroloog te vragen. Ik heb toen geprobeerd informatie over beschnijdenissen op het Internet te vinden en ook ervaringsberichten. Er zijn mannen die ervaren het weghalen van de voorhuid op jonge leeftijd als een ingreep die voor hen gemaakt werd, waar ze geen invloed op hadden. Het kan ook een (negative) effect hebben op de seksuele beleving later. Het lastige is dat elk geval ook heel individueel is. In sommige landen wordt de operatie heel makkelijk gedaan en in andere landen is men terughoudend. Er zijn ook nog verschillende methodes hoe het gedaan kan worden. Uiteindelijk heb ik besloten dat wij de puberteit afwachten, maar het kan zijn dat er alsnog een operatie nodig is als jongvolwassene. Ik heb geen idee, hoe het zich gaat ontwikkelen en of later misschien nog een periode smeren met de zalf genoeg effect zal hebben of dat een operatie onvermijdelijk is (die op die leeftijd misschien ook meer indruk op een man maakt). Het is niet anders.
De zooon van mijn huidige partner heeft hier ook last van. De uroloog vertelde dat men in Nederland tegenwoordig heel afwachtend is omdat de impact van een besnijdenis lang werd onderschat.Het zou vanzelf oprekken eens hij seksueel actief wordt, en als hij er dan nog last van heeft wordt het eventueel pas herbekeken.
Mijn zoon van nu 16 is ook besneden toen hij 7 jaar was. Zijn voorhuid zat behoorlijk verkleeft en had vaak ontstekingen. Uiteindelijk heeft de uroloog besloten om toch te opereren, eerst ook hormoonzalf gesmeerd. Het was medisch gezien nodig maar ik heb er veel moeite mee gehad om deze beslissing te nemen. Nu is hij 16 en ik heb het er laatst nog over gehad met hem. Hij heeft nergens last van. Is nog niet sexueel actief. Ik hoop dat hij een prettig sexleven gaat krijgen, daar ben ik bang voor maar dat schijnt toch niet zo te zijn. Achteraf ben ik toch wel blij dat hij nog zo jong was en niet nu evt nog geopereerd zou moeten worden. Had hem ook niet graag door willen laten lopen met pijn en ontstekingen.