Vannacht begon onze zoon ineens te huilen. Dat doet hij wel vaker in zijn slaap, haalt dan een paar keer uit en slaapt dan weer verder. Ik dacht dat hij dat ook dit keer zou doen, maar hij bleef een beetje aanhouden. Niet echt huilen, maar ook niet zoals het normaal is. Het is sinds hij doorslaapt nog nooit nodig geweest dat ik snachts bij hem moest gaan kijken, of dat ik hem moest troosten en we wisten gewoon niet goed wat te doen. Ik ben dan bijvoorbeeld bang dat hij nog slaapt en ik hem alleen maar wakkerder maak als ik ga kijken. Anyway, ik ben gisternacht natuurlijk gaan kijken en schrok me dood toen ik z'n kamertje binnenkwam. Hij had zich op z'n buik gedraaid en kwam met geen mogelijkheid meer terug. Lag met z'n neus naar beneden en ik vond hem zooo zielig en kon mezelf wel slaan dat ik niet eerder was gaan kijken. We hebben een aerosleep en bovendien is hij sterk genoeg om z'n hoofd opzij te draaien, maar ik vond het zó naar. Kon hem gelukkig heel goed troosten en hij heeft daarna nog gewoon weer geslapen, maar ik ben zo bang dat hij vannacht weer per ongeluk omrolt.. Stom hè? Sorry, moest het even kwijt, voel me nog steeds schuldig..
Ze moeten het toch leren. Ja het us even balen maar hij moet leren zelf terug te rollen. Je kan ze niet blijven goed leggen.
Ik kan me voorstellen dat je je er vervelend onder voelt maar je bent er toch voor hem geweest en hem.getroost? En als je hem vannacht weer hoort gewoon weer t zelfde!! Hij kan t wel zeg je.. Nou als t hem.niet lukt om zijn hoofd naar de zijkant te deeen maakt hij dat kenlijk wel duidelijk! Niet te veel zorgen.maken... Snap t wel! Maar je bent er voor hem als hij.je.nodig heeft!
Ja dat is ook zo, maar hij kan heel goed terugrollen, alleen in z'n bedje onder de dekens en in z'n slaapzak blijkbaar dus niet.. Overdag rolt ie de hele kamer door, links, rechts, buik, rug en vice versa.. Ach ik had gewoon heel erg met hem te doen. Toen ie mij zag harder huilen en een vreselijke snotterneus..
Dank je Marv, ik probeer me idd maar aan die gedachte vast te houden! Ik heb hem vanavond lekker ingestopt en ik hoop dat hij zich nu twee keer bedenkt..
Gewoon een lekkere warme slaapzak aan en geen dekens of iets in bed. Mijn dochter gaat ook het hele bed door samen met haar knuffeldoekje en wordt niet gehinderd. Ze slaapt ook in de meest onmogelijke houdingen maar kan zelf altijd terugdraaien.
ik snap je gevoel wel hoor ! ons meisje slaapt sinds ze 8 weken is op haar buik en sliep de eerste weken zelf amper omdat ik dus bang was dat zoiets zou gaan gebeuren. Ze heeft het toen ook een paar keer gehad maar dan laat ze zich ook echt wel horen. Nu vertrouw ik op haar.. ik kan moeilijk de hele nacht naast haar bed zitten en toezicht houden. Hij laat idd wel duidelijk merken dat ie ff in moeilijkheden zit en dat is wel heel fijn.