Eetstoornis Arfid

Dat proeven durfde ze vorig jaar nog wel, dat is nu ook klaar. Na 2 of 3 keer spugen durft ze het niet meer aan.

 

Ik zou een gat in de lucht springen als ik jouw lijst lees maar snap dat het voor jou nog steeds heel weinig is. Mijn dochter eet dus ook geen snoep, koek, chips, pannekoeken, patat of andere dingen die de meeste kinderen lekker vinden. Niet dat ik dat perse wil, heb liever dat ze groente en fruit gaat eten maar of dat ooit komt?!

 

Ik herken het niet in ons gezin (mijn man en ik zijn sowieso altijd makkelijker eters geweest, onze oudste heeft wel een fase van peuter gehad dat hij slechter at maar eet nu weer alles (of proeft in elk geval alles) de jongste is wat kieskeuriger maar je merkt aan hem dat het vooral controle is want hij kan vandaag spaghetti eten en morgen niet en vandaag zeggen dat pompoen vies is en morgen het proberen) Omdat ik voel en merk bij ons dat het niet door iets specifieks komt of een trauma is moesten ze bij ons altijd wel proeven in de heftige periodes en dat lukt en maken we ook niets anders. Maar als het echt specifiek is en zo duidelijk zou ik denk ik wel alternatieven gaan geven je wil ook niet dat het trauma erger wordt ofzo en dan zou ik aanbieden wat ze wel eten en verder loslaten en afwachten tot het over gaat.

Ik had namelijk vroeger 3 vriendinnen die echt niets lustten. En uiteindeljk is dat allemaal rond hun studententijd goed gekomen. Ander verhaal is natuurlijk als ze echt stagneren in groei dan is er echt hulp nodig (maar ja, als ik dat bij @tuc volg lijkt dat me ook nog lastig en frustrerend want je wil helpen maar dat lukt vaak dan niet) Moeilijke situatie hoor!!

 

Merk je aan jezelf dat dit als kind erger was en je als volwassenen meer bent gaan eten omdat je weet dat je groente en eventueel fruit nodig hebt?

 

Ben ik met je eens en denk dat ik dat ook graag wil zodat ik weet waarom ze zo slecht eet. Helemaal omdat ik een ander kind heb die echt alles eet van kleins af aan. Die vond als peuter dingen als olijven, haring, gamba's, noem maar op heerlijk en nog steeds. Het zal ook zeker een stuk karakter zijn. Een jaar geleden was het nog geen onwil, was ze zelf vaak verdrietig en vond ze zichzelf een baby en wilde ze proeven wat tot spugen leide. Maar nu durft ze sinds een klein jaar ook niet meer te proeven.

 

Jouw verhaal ken ik en eerlijk maakt jouw verhaal me bang voor mijn dochter. Ze komt nu nog mee in groei en ontwikkeling en dat is voor onze huisarts een reden om het op zijn beloop te laten.

 

Ja helpen in de keuken vind ze leuk en wij zitten aan tafel dan te praten over hoe lekker ze gekookt heeft, prijzen het de hemel in, maar proeven ho maar.

 

Mijn dochter gaat ook vaak zonder avond eten naar bed. Tot een paar maanden geleden kreeg ze nog een fles peutermelk (voor mijn gevoel toch wat voedingsstoffen en geen lege buik) maar ook die wil ze niet meer. En dat is logisch als je 5 bent dat je geen flesje meer wilt.

 

Dat gebeurt hier ook en ik vermoed dat dat komt omdat ze zo eenzijdig eet dat bepaalde dingen op een bepaald punt haar neus uitkomen. Ze at bijvoorbeeld wel 3x per week tomaten groente soep want dat vond ze lekker nu gaat het er niet meer in na 1x spugen. Op dit moment eet ze 2 a 3x per week pasta maar ben bang dat dat straks ook stopt omdat ze het te vaak eet. Maar het andere alternatief is niets eten en dat wil ik ook niet.

 

Kan het niet gewoon in een beker?

 

Ik denk helemaal niet dat ouders hun kinderen graag in een hokje plaatsen. Ik denk dat ze wanhopig op zoek zijn naar een oplossing voor het probleem. Want voor veel kinderen met een eetstoornis is het echt een probleem: op lichamelijk gebied, sociaal gebied etc. En is het dus geen kwestie meer van accepteren dat je een moeilijke eter bent.
Ik denk dat het voor jou niet voor te stellen is omdat jij het over een kieskeurige eter van 17 maanden hebt.
Veel ouders kampen met een eetstoornis bij hun kind al jaren langer dan jouw kind überhaupt oud is.
Kinderen die lichamelijke problemen ontwikkelen richting de puberteit, dan is het ook nog eens een race tegen de klok, zeker bij meisjes. Of kinderen in de basisdchoolleeftijd die mentale klappen krijgen op sociaal gebied.

 

Het is niet gezegd dat het bij jullie zo loopt he? Op de leeftijd van jouw dochter at de mijne nog alles, dus wie weet keert het bij jullie juist de andere kant op. Wie weet bij vriendjes en vriendinnetjes wat straks meer gaat worden dat ze ineens verbazingwekkende dingen gaat doen.

 

Dochter at als baby alleen babypotjes (tot 3 a 4 jaar trouwens) vers fruit en verse groente zijn er nooit in gegaan. Ook geen potjes met stukjes / structuur. Ook geen vers fruit of groente dat ik glad pareerde. Ergens was ik blij dat ze die potjes nog at maar dat was op een dag over toen ze een baby op het potje zag en dacht dat er baby in zat ipv groente en fruit en dat hebben we niet uit haar hoofd kunnen praten.

 

Ja ik kook een paar keer per week appart en een paar keer per week krijgt ze een broodje. De fase van moeten proeven wat wij eten ben ik voorbij want als ze dan haar maaginhoud leegt naast de eettafel ben ik ook uitgegeten.

 

Tot nu toe nog niet. Pas op een kinderfeestje alle kinderen aan de taart, snoep en chips en mijn dochter zit aan een hele Komkommer over de hele middag. Mijn vriendin neemt haar ook weleens mee en haar dochtertje eet alles en dan proberen ze haar lekker te maken maar ze vertikt het.

 

Heel lastig. Toevallig gaat ze nu een broodje eten (altijd zelfde brood van dezelfde bakker) en nu zegt ze dat de korstjes een andere kleur hebben (donkerder gebakken) en dat ze ze niet lust zonder te proeven.