Eetstoornis Arfid

Mijn zoon (toen 5) heeft ook weleens zichzelf op de gang gezet tijdens het avondeten. Huilen: mama, ik wil het wel eten, maar ik kan het niet....
Hij heeft zo vaak z’n hap eten er weer uitgespuugd. Al vanaf 8 maanden...
Helemaal in paniek raken van een stukje appel in z’n mond.
Nu hij in de puberteit zit vind ik het echt wel lastig ivm de groei. Gelukkig houd ie van volkoren brood (zonder pitjes ) met pindakaas.
Dus hij heeft wel een gezond BMI (46 kg bij 1.68) Maar echt gezond is natuurlijk anders..

Maar ik werd ook weleens moedeloos van die ‘leuke’ opmerkingen van andere ouders. (NEEHETISGEENFASE!!!)
Want het was ook m’n eerste, dus heb ook wel even echt gedacht dat het aan mij lag. Mijn andere 3 eten echter wel ‘normaal’.

 

@GossipGirlxoxo ik vind het bij jou ook wel klinken als een probleem dat verder strekt dan kleutergedrag. Goed om hulp te zoeken.

Ik had vroeger een collega die dit denk ik ook had. Haar lunch bestond elke dag uit witbrood zonder korstjes met kaas, en een reepje melkchocola. Verder, als avondeten, at ze met name frituur.
Als we weer eens plannen maakten om te gaan eten, en dan gingen we graag naar een sushirestaurant, zag je haar al wat wegkruipen. Als je haar direct vroeg, zei ze dat ze alleen kip lustte. Nou prima, ze hebben ook kipspiesjes, vleugeltjes, en een heleboel groente en zo. Maar nee, je zag bijna de angst in haar ogen komen (want ze hield wel van het sociale aspect). Het lijkt me enorm beperkend om zo te moeten leven.

 

Ik moet kokhalzen van;
Brood. Zelfs van witte puntjes van een dag oud.
Eet ondertussen wel geroosterd wit/bruin brood en stokbrood/pistolet,maar ook alleen maar wit of lichtbruin.
Mijn vader werd hier echt helemaal gestoord en boos van. Ik deed zelfs als puber een half uur over 1 sneetje maisbrood met een 2 bekers melk erbij om het weg te spoelen en nog kokhalzen.
(Verse) sinaasappelsap
Muesli en cornflakes
Tomaten, eet trouwens wel tomatensaus en ketchup

Eet geen aardbeien vanwege de pitjes en structuur,vind de smaak wel lekker

Drink ook geen koolzuur want ik houd niet van de bubbels in mn mond en moet boeren van het koolzuur.
Zelfs dubbelfris is niet aan mij besteed.

Ooit een slok gehad van een sport shake, een te korrelige structuur waarvan ik dus ook moest kokhalzen en heb die ene slok,zeker 45min zitten opboeren.

Eet niet graag nieuwe dingen waarvan ik niet weet wat de structuur is. Sinds die sportshake ben ik er al helemaal bang voor.

Eet ook heel veel fruitsoorten niet,omdat ik bang ben voor de structuur en smaak.
Soms moet ik mij er echt toe verzetten om zelfs een appel/druif/banaan te eten.

Ben ook heel gevoelig voor geurtjes en word daar ook snel misselijk van tot kokhalzen toe soms. Was dus echt fantastisch toen ik zwanger was

Ik leef nog steeds en er zijn genoeg gezonde dingen die ik moeiteloos eet.

 

Edit; moet erbij vermelden dat ik een hele lichte vorm van ASS heb. Deze is al geconstateerd toen ik in groep 7 zat.
Sinds 3 jaar geleden,is het kwartje pas gevallen bij ons allemaal, dat bovenstaand wel vanuit het ass kon komen

 

Ik vind dit een beetje een vreemde vergelijking. Daarbij waarom zou ik haar dan een brillie of nerd noemen? Ik geef kinderen die iets hebben als een eetstoornis of andere geestelijke stoornis hebben, noem het maar op toch ook geen naam.
Mijn mening is alleen dat IK VIND dat ouders kinderen te snel in een hokje willen stoppen. En het is ongetwijfeld hier geen populaire mening dat heb ik al door, en ik zeg nergens dat ik de klachten van TS niet serieus zou nemen of dat haar dochter niets zou hebben maar het is en blijft nog altijd een mening die ik mag hebben.

 

Tuurlijk mag je een mening hebben. Maar als je kind slechte ogen hebt, zoek je toch ook hulp? Waarom dan niet met iets anders? Zo bedoel ik het.
En dan zit (in mijn ogen) het kind met bril toch ook niet in een hokje "brillie".

Ik weet maar al te goed dat mensen in hokjes denken, daarom vertel ik ook lang niet overal en aan iedereen hoe het precies zit.

 

Dat iets onzin is heb ik niet gezegd en ook niet dat ik bepaald of iets onzin is of niet.

Waar ik dat hoor is om je heen. Ouders, gesprekken. Als je echt luistert dan hoor je nog wel eens wat. Ook zo'n voorbeeld met mijn zoon. Echt een draaikont. Hij is lief, speels en zeer onderzoekend. In groep 1 en 2 had hij ontzettend moeite om op zijn stoeltje te blijven zitten. Hij was veel liever aan het spelen, of hij moest ieder klein papiertje weggooien, even door de gang lopen en ga zo maar door. Hij was totaal niet vervelend maar had dat kleine loopje even nodig. En in zo'n beetje ieder gesprek op school werd er aangegeven en gevraagd of we niet eens verder zouden onderzoeken want hij moest wel wat mankeren als hij niet kon blijven zitten. ( En dan werd er niet aan voeding gedacht zoals hier maar aan iets van ADD, ADHD die kanten op) Liet ik het een keer vallen op het schoolplein had je hier en daar ook een moeder die dat vond. Ik heb me daar zo aan zitten irriteren, zeker omdat vanaf halverwege groep 3 het juist super ging en nu in groep 4 geen problemen. Hij komt goed mee, kan zich goed concentreren, blinkt hier en daar uit. Ik kan uitwijken maar dat wil ik helemaal niet, ik wil alleen aangeven dat dat oa voor mij een voorbeeld is dat als een kind maar iets uit de maat springt hij of zij gelijk maar wat moet mankeren. En daar geloof ik dus niet in.

 

Ik snap je punt ook zeker wel, en als moeder zou ik ook hulp zoeken als ik het idee zou hebben dat dat nodig is. Of dat nu met een eetstoornis, of een bril of wat dan ook is.
Maar soms, soms denk ik wel eens dat mensen een diagnose/label, hokje wat dan ook, willen omdat ze niet willen of kunnen inzien dat er niets aan de hand is maar dat het kind gewoon zo is. Moeilijk met eten bv ( om ontopic te blijven) omdat dochter of zoon nu eenmaal niet van bepaalde structuren houd, of smaken, of geuren. Of omdat hij/zij nu eenmaal een moeilijke eter is.
Ik zeg niet dat dat nu het geval is, want ik begrijp dat TS zoekt naar duidelijkheid maar ik ben iemand die inderdaad eerder zou denken dat het aanstellerij is en een kwestie van "gewoon" niet zeuren en eten of dan eet je maar niet dan dat ik gelijk denk of mijn kind misschien wel ..... heeft. Zouden problemen zich aanhouden dan zou ik ook ingrijpen ja. En nee niet eerst maanden of jaren aanmodderen voordat je hulp zoekt.

Mijn eigen dochter bv denk ik nu wel dat het een fase is, of aanstellerij, en dat ze nog een hoop moet leren. Maar mocht dit gedrag blijven met een X aantal maanden (afhankelijk hoe lang ik me daar goed bij voel en hoe zij het doet) dan zou ik ook eens rondkijken of ik meer zou moeten doen.

 

@Amaranthas, maar dan doe jij toch precies hetzelfde, maar dan de andere kant op?
Het gaat om het punt dat je je niet serieus genomen voelt. Jij voelt je niet serieus genomen door de juf en die ouders, omdat jij niet het gevoel hebt dat er iets niet gaat zoals zou moeten. Zoals je het beschrijft had ik ook geen onderzoek laten doen. Net zoals gedrag van mijn dochter waar de (1) juf iets van vind. Of dat onze jongste ongeveer 2 keer per week besluit dat ie wel een hap eet van zijn avondeten.
Maar als het je kind belemmert om zich te ontwikkelen/groeien, waar het in geval van TS naar mijn mening om gaat, waarom zou je dan geen actie ondernemen? Waarom zou je dan tegen zo iemand zeggen: joh, het valt allemaal wel mee, het gaat wel over. Daar heeft de ander toch niks aan?

Edit, ik lees nu je laatste, verklarende post. Dan zitten we weer op dezelfde lijn

 

Jij weet dat Ies nog niet liep tot 2 weken voor ze 2 werd. Ze liep wel, maar op haar knieën
Hoeveel mensen toen hebben gezegd: ‘geef maar aan mij een week, moet je zien hoe snel ze loopt’
En elke keer werd ik daar zwaar geïrriteerd door en voelde ik me aangesproken.
Ik deed het al nooit, maar toen had ik helemaal besloten nooit meer zoiets te zeggen
Wat ik wil zeggen is: trek je er niks van aan. Of probeer het, want het is jouw kind…

 

Maar hoe weet jij of er bij nu kind niets aan de hand is? Dat zij iets niet willen inzien? Zij hebben een gevoel en gaan verder kijken om te kijken of het binnen neurotypische ontwikkeling past. Je zegt zelf in je laatste alinea dat jij hetzelfde doet; je gaat verder kijken als het niet meer goed voelt of wanneer je ziet dat je dochter het niet meer goed doet.
Je doet dan toch precies hetzelfde?

 

Ik herken het ook. Ik heb moeite met bepaalde structuren. Heel veel eet ik niet.
En ik heb ook (bijna) geen honger en dorst. Voel het bijna nooit.
Ik heb Ass. (Autisme) en daar komt bovenstaande veel voor.

Heb nog 2 bekenden die dit ook hebben met voedsel. Maar dit heeft ook met ASS te maken.

 

Weet hoe machteloos je kan zijn waneer je kind niet gaat zoals verwacht.
Als baby is de fles of de borst de hoofdmoot.
Daarna na 4 a 6 maanden komt er vast voedsel bij.
Hier ging dat grandioos mis.
Prepoloog die mee keek muizen hapjes en de afspraak naar de kinderarts stond met 10 maanden vast.
Alles wat er in ging, ging er net zo snel uit.
Je kind hoord nu wel te eten en minder flessen te krijgen he.
Alsof wij dat niet wisten man wat voel je je dan te min als ouder.
Maar wij als ouders waren het spuug zat en hebben haar onze prutje gegeven.
Haar eerste maal was sperziebonen aardappelen en appelmoes geprakt.
En verrek het was zo op en dit bleef zo gelukkig.
Bleek ze potjes voeding niet te lusten bizar maar waar.

Sinds dien eet ze alles behalve diepvries groente.
Maar als ik aan die begin tijd denk voel ik me echt een woede en onmacht waarom wil je niet het hoofd kom op nou.

En dan zie je hier wat voor strubbelingen er zijn hoe weinig er gegeten word.

Ts heb je nog geprobeerd om met appelmoes te eten.

 

Onze jongste eet als een muis.
Er is al veel dat hij niet wil maar we komen wel ergens met zijn lijstje en als hij eet, eet hij zoooo traag en vaak ook enorm weinig.
Zijn mini porties hou ik dan ook meer in het oog, dan zijn keuzes)

We hebben een lijstje met wat hij eet.

Gerechten ( stel u geen groot bord voor maar een paar stukjes).
Worst, kippets of vers gedraaide ballen met appelmoes ( zonder stukjes )
Penne bolognaise ( groenten saus volledig mixen)
Pasta met geitenkaassaus en spek ( mogen geen groenten zichtbaar zijn)
Macaroni met kaas en ham

Soep :
Tomaten soep

Boterham:
Brood zonder zaadjes of pitten.
Smeerkaar, fricandon, choco, speculoospasta.

Fruit:
Appel, banaan, druif, aardbei, watermeloen

Extra :
Ijsje, pudding, yoghurt, knijpfruit, knijpkwark, droge koek.

 

@din0: Hier ook een kind wat geen potjes at, vreselijk vond ze het. Andere ‘smurrie’ ook, banaan en wortel vond ze bv. ook niets. Lang leve Rapley! En nog steeds. Soep, saus en appelmoes ed gaat er hier dus niet in. De ander at juist alleen maar potjes tot ruim een jaar, van al het andere ging ze kokhalzen. Ze at ook het liefst koud eten.

 

Dat is dus hier ook en ookal eet hij geen groenten, aardappelen, rijst, vlees met structuur,....
De hoeveelheden vind ik iets wat ik meer moet in het oog houden.
Hij eet graag pasta met gemixte saus en gisteren at hij 6 pennes en dat was het ( is vaak zo) en daar doet hij dan eindeloos lang over.