ik moet even wat kwijt... ik loop al zo'n 1,5 jaar met een zere schouder. daarnaast heb ik chronische lichamelijk onverklaarde pijnklachten. diverse hulpverleners hebben mijn schouderklachten mijns inziens niet serieus genomen en het er op gegooid dat dit bij mijn chronische pijn hoorde, ondanks dat ik aldoor geroepen heb dat dit los staat van mijn de rest. nu ben ik uiteindelijk bij orthopedie in het ziekenhuis beland, waar er foto's, een echo en een ct scan is gedaan. op de ct scan is nu naar voren gekomen dat ik een botontsteking heb. (dit staat dus inderdaad los van de rest) nu krijg ik 15 maart a.s. een injectie met corticosteroiden. Maar...dit kan niet in combinatie met een zwangerschap omdat er schade is aangetoont in dierproeven. dus dit betekent dat ik óf moet doorlopen met mijn schouder totdat er een kleintje is geboren, óf we moeten mijn zwangerschap met zeker 3 maanden uitstellen. aangezien ik zo'n pijn heb, hebben we er voor het laatste gekozen, met heel veel pijn in mijn hart... ik vind dit zó erg! ik heb vanwege mijn klachten lang moeten wachten tot het kon, mijn vriend was er niet aan toe en nu eindelijk wel, en toen moest ik nog wachten tot de Prozac uit mijn lijf was, en nu dit weer...het valt me heel zwaar. ik wil dit al heel lang en elke keer lijkt er weer wat tussen te komen. sorry voor het lange verhaal...
vervelend die pijn, ik zelf heb een jaar lang ooit gelopen met een slijmbeursontsteking. die spuiten helpen wel aardig. Uiteindelijk is het met veel oefeningen en tijd weer weggegaan... maar om op je verhaal te komen, ik zelf heb ook moeten 'wachten' ik was nog aan de antidepressieva en wilde dit eerst afbouwen voordat ik zwanger wilde worden (is ook niet bekend wat er met het kindje dan kan gebeuren) ... HEEEEELLL vervelend. want iedereen om me heen werd zwanger of kreeg net een baby. en inmiddels ben ik 5 maanden verder en er komen steeds meer babys en zwangeren bij en ik zit nu steeds te wachten op een positieve test... baal baal baal. komt echt goed!!!
dank je voor je reactie. ik hoop voor jou dat het ook snel raak mag zijn. bij ons in onze omgeving zijn er ook 2 mensen zwanger en ja, dat is op zo'n moment confronterend...
Wat erg voor je Roeska. Heb je net het moment in je leven bereikt dat je actief voor een kindje wil gaan, komt dit er weer tussen. Het was waarschijnlijk een moeilijke beslissing voor je om eerst je botonsteking te genezen. Veel sterkte en beterschap gewenst, dat jullie maar snel mogen klussen voor een kindje! Knuf Adriana