Vrijdag hebben wij Onze eerste Iui gehad... Ik heb er totaal GEEN vertrouwen in, omdat ik lees dat het niet vaak voorkomt dat je bij de eerste keer zwanger bent... Wie kan er toch van een succes spreken en waarom zijn jullie gestart met IUI...??? Liefs
Ik ben zwanger geraakt na de eerste IUI poging. Helaas werd het een MA en curettage bij 10.5 weken. Maar het kan dus wel! De reden tot IUI is een slechte zaad van mijn man (ca. 7 miljoen/ml). Na de curettage hebben we nog 3 IUI pogingen gehad. De eerste twee zijn helaas mislukt en nu zit ik op een wachtbankje na de derde poging... Dat klopt dat de IUI geen wondermiddel is. Gemiddeld is je kans om zwanger te raken per een behandeling maar 10%. Maar als je bedenkt dat gezonde mensen maar 20% kans per cyclus hebben, is die 10% ook niet zo slecht. Het grootste probleem met de IUI is denk ik de timing. Je hebt maar een kans om de eicel te bevruchten, en als je net te laat bent, is je kans verkeken. En met de ovutesten is het soms toch een giswerk wanneer je ei precies springt. Met pregnyl is het beter te timen, maar alsnog heb je maar een kans. Terwijl op de "normale" manier kun je natuurlijk elke dag rond je eisprong "klussen" en is de kans veel groter dat je de juiste moment pakt... Het voordeel van de IUI is natuurlijk dat de zaadcellen minder ver hoeven te zwemmen en daardoor makkelijker bij de ei komen. Succes in ieder geval!!
Hier helaas (nog) geen succesverhaal, maar wel iemand die ook helemaal geen vertrouwen in de IUI heeft.. Komt bij ons omdat er maar tien zaadcellen waren Waarom heb jij er geen vertrouwen in?
Het is nog erg spannend! Maar vandaag door bloedtest positief getest! De 1e IUI heb wel 3x OVI eerst gehad Een donderdag weer testen in ZH, dus hoop dat de Beep blijft zitten! Geen vertrouwen??? Meis je hebt er maar 1 van nodig!! Je weet nooit Het blijft lastig, nu dacht ik ohhhhhh als ik nu positief ben dan....... En nu is dat zo ben je toch weer bang..... Blijft de beep zitten? Etc etc we weten het ook zoooo vroeg ...... Konden we maar 12 weken overslaan!! Hihi Heel veel succes grt Tam
Nikske89 was zwanger van haar 1e IUI haar zoontje is nu ruim een jaar ( ik ben overigens niet zwanger geraak met IUI, maar dat was voornamelijk omdat t zaad zo slecht was eigenlijk dat we nooit met IUI hadden moeten beginnen maar direct met ICSI)
Mijn gyn zei tegen mij dat ik niet veel geen IUI behandelingen zal nodig hebben... Zaad oke, eicelletjes oke,... Ze moeten enkel de weg naar elkaar vinden. Mijn vertrouwen is echt weg... Eerst bijna een jaartje zelf geprobeerd. Dan 5 cyclussen met enkel hormonen, met dus natuurlijke betrekking... En nu eerste ronde IUI.... Een hoop op een zwangerschap heb ik niet meer.... Het duurt mij allemaal een beetje veel te lang. En je leest ook dat de eerste IUI nooit een succes is,... Tweede ook niet... Misschien de derde....??? Ik raak het zo beu om constant te leven op hormonen enzo...
Tja, join the club... Helaas is het een ontzettend moeilijke en eenzame weg waarbij je soms het gevoel krijgt dat je hele leven je is ontnomen. Waar je op veel onbegrip stuit van je familie, vrienden en bekenden. Waar je een op andere teleurstelling moet verwerken. En je kunt alleen maar blijven hopen dat het uiteindelijk toch helemaal goed komt. Maar die garantie kan niemand je geven... Dus ik begrijp je gevoel volkomen... Maar aan de andere kant, zo te zien zijn jullie beiden gezond, dus ik hoop voor je dat het snel raak mag zijn!
Ik weet dat niet iedereen zoveel geluk kan hebben als wij maar wil jullie toch mijn verhaal in het kort vertellen. Ik heb altijd al een best onregelmatige cyclus gehad...af en toe regelmatig en dan weer tijden van onregelmatigheid. In 2006 zijn mijn man en ik naar de gyn gegaan omdat wij geen anticonceptie gebruikten en na 1 1/2 jaar nog geen zwangerschap te bekennen was. Na enig onderzoek bij mij bleek dat ik net even iets te weinig van een hormoon en iets teveel van een ander hormoon had (weet even niet meer precies welk nou meer en welk nou minder was). Ook mijn man moest zijn sperma onderzoeken laten en daar kwam uit dat hij veel te weinig zaad had waarvan 3/4 slecht tot niet bewegelijk waren. Dit viel zo enorm tegen allemaal dat de kans op een natuurlijke zwangerschap heel erg gering was. Nu woonden wij die tijd nog in Duitsland waar IUI/ICSI en zo niet vergoed wordt door de zorgverzekeraar en dit dus een hoop geld zou kosten. Naar veel heen en weer besloten wij ons dus daarbij neer te leggen dat wij samen nooit kinderen zouden kunnen krijgen. Een maand later was ik zwanger en het resultaat is vandaag de dag 5 1/2 jaar oud In 2010 wilden wij toch heel graag nog voor een derde kindje gaan en besloten wij een IUI traject te ondergaan. Er werden weer onderzoeken gaan (tja want hier in Nederland was ons probleem niet bekend en dan kunnen wij natuurlijk veel vertellen). Zelfde resultaat als in 2006, er was dus niks veranderd dus mochten wij starten met de eerste IUI behandeling. De dag van inseminatie kregen wij te horen dat het niet erg hoopvol is omdat er dit keer nog weiniger bruikbaar zaad bij zat maar ze wilden het toch proberen ... je hebt er tenslotte maar 1 nodig 2 weken later een overduidelijke positieve test in handen. Helaas eindigde deze zwangerschap in een missed abortion en heb ik na 3 weken wachten een curretage laten doen. Wij hebben besloten om dit traject voor ons bij de ene poging te laten omdat dit voor mij een te grote psychische belasting was. 2012 begon ik eindelijk weer goed te gaan genieten van het leven. Was begonnen met een nieuw hobby, was 30 kilo afgevallen en kon zelfs weer "blij" voor anderen zijn dat het hun wel gegund was om zwanger of net bevallen te zijn. Ook mijn menstruatie besloot vanaf december 2011 regelmatig te komen. Maart 2012 overkwam mij opeens een gevoel van "Ik ben zwanger" en ik dacht in eerste instantie dat het gewoon was omdat mijn wens naar een baby nog steeds groot was. 25.03 was d-day en er gebeurde niks .... vertelde het mijn man en die zij: "wacht maar schat je zal wel weer een paar dagen later zijn" ... tweede dag overtijd en er gebeurde nog steeds niks ... manlief was er van overtuigt dat ik me gewoon voor de gek hielt en dat kan ik heel goed begrijpen omdat dit in al die jaren wachten vaak voorgekomen is. 28.03 heb ik stiekem s´middags toch een test gedaan en die was dus positief Ben nu in mijn 21ste zwangerschapsweek en ben zo ontzettend dankbaar dat wij dit geluk nog eens mogen beleven. Nu is het toch een heel erg lang verhaal geworden maar wat ik eigenlijk hiermee wil zeggen: Meiden, geef de hoop niet op. Probeer niet te veel erover na te denken (en ik weet heel goed dat dit makkelijker gezegd als gedaan is) en geniet van dat wat het leven je te bieden heeft ipv verdrietig zijn over dat wat je (nog) niet hebt. Ik hoop voor iedere vrouw die een kinderwens heeft dat ze, net als wij, zo een geluk mogen krijgen om dit wonder van het leven zelf te beleven.
Tamireya, wat een mooi verhaal zeg! Gefeliciteerd nog! Mag ik vragen wat het aantal beweeglijke zaadcellen bij jullie was?
Dankjewel Shadixxx. Pff dat is een goede vraag, ik zou het zo even niet meer weten dat zou ik na moeten kijken. Heb het ergens op papier staan dacht ik maar het was niet veel. In Duitsland vertelden ze ons dat de kans op een natuurlijke bevruchting bij 2 tot hooguit 5% ligt en dus nihil.
Ah okay.. Bij ons is er maar 0,00005% kans dat de IUI lukt, dus voor ons lijkt dat nog erg veel, haha
Zoals flippo op pagina 1 (thanx meis ) al vertelde ben ik door de 1e IUI poging zwanger geraakt.. Naud is nu 16 maanden en ik kan me nog precies herinneren hoe moeilijk de onzekerheid van het zwanger worden is!! Het ligt natuurlijk wel aan "het probleem".. Bij ons was het een simpel probleem, ik had namelijk een perfecte cyclus en eisprong en vriendlief had redelijke zaadkwaliteit (ene maand beter dan de andere, 3x getest) maar het probleem was mijn baarmoederhalsslijmvlies dat was namelijk te zuur en brak dus meteen de zaadcellen af waardoor zijn geen enkele kans hadden om verder te komen.. Doordat de zaadcellen bij de IUI direct in de baarmoeder zaten kwamen ze wel goed door en teste ik 10dagen na de IUI dik positief MMM houd moed! Nogmaals ik weet hoe zwaar de onzekerheid en de teleurstelling is, maar het is het dubbel en dwars waard!
Ik ben de 3e en 5e IUI zwanger geraakt, helaas liep de 1e zwangerschap uit op een miskraam. Nu ben ik dus weer zwanger en heb ik morgen de 1e echo. Ik deed IUI met menopur en pregnyl injecties en om de lf te verlengen stak ik ustrogestanbolletjes op. Probeer je lichaam te vertrouwen. Veel succes...
Hier ook een succesverhaal, alleen moesten we wel geduld hebben. Wij zijn in de 6e en laatste IUI poging zwanger geraakt. We hadden inmiddels ook al besloten om evt door te gaan met IVF en daar hadden we (nog voor de laatste IUI poging) al over gesproken met de gyn en alles was al uitgelegd over hoe dat in zijn werk ging. Ik had bij de 6e poging 3 rijpe eitjes en eigenlijk doen ze dan geen IUI (zal misschien per zkh verschillen) maar wij mochten zelf kiezen omdat het de laatse poging was of dat we hem door lieten gaan of dat we een maand zouden wachten. Maar we hadden m door laten gaan met het risico op een meerling. Ik was zo bang voor weer een teleurstelling dat ik pas op de 18e dag na IUI durfde te testen en ik testte gelijk vet positief. Wat mij wel hielp is dat ik mezelf 1 dag gaf om 'te treuren' en vanaf dag 2 gingen we weer vol goed moed door voor een nieuwe poging. Wij hebben de 6 pogingen gehad tussen maart 2009 en juli 2010 (af en toe een maand rust en soms ook geen goede eitjes of teveel eitjes of slecht zaad). Alles bij elkaar hoopten wij sinds begin 2006 op een kindje en uiteindelijk raakte ik in juli 2010 zwanger. Inmiddels zijn we de trotse ouders van een heerlijk mannetje van nu ruim 16 maanden. Hmzzz best een lang verhaal geworden, maar ik hoop voor jullie dat je snel zwanger bent. Probeer positief te blijven ook al lijkt het soms erg moeilijk. Overigens lag het probleem bij ons allebei, de zaadkwaliteit van manlief was niet optimaal, maar ook niet dramatisch slecht en mijn cyclus was een puinhoop (varierend van 20-90 dagen). Met clomid was mijn cyclus wel op orde!
Hoi, bij ons was het bij de eerste IUI raak. Ben vandaag 7 weken zwanger. En vandaag het hartje zien kloppen. Hopelijk blijft alles goed gaan! Wij hebben al een zoontje van 3 jaar! waar we 4 jaar over gedaan hebben. Toen we gesprekken hadden gehad voor IUI werd ik spontaan zwanger! Ze weten eigenlijk niet waar het aan ligt bij ons! de ene keer is het zaad beter dan de andere maand. Alleen heeft mijn man niet zo heel veel zaadjes wat een gemiddelde man wel heeft. Dus alles kan wbt een geslaagde IUI voor de 1e ronde!! Ik hoop het voor je!!! ik duim mee!
Ook hier een positief resultaat. Ik ben zwanger geworden na de 6de IUI poging. Waarvan er 2 met te weinig sperma om uberhaupt kans te maken op een zwangerschap, en 1 keer geen IUI kunnen hebben door overstimulatie. De eerste 4 pogingen in eigen cyclus, dus zonder hormonen spuiten, de laatste 2 met hormonen spuiten. Puregon en pregnyl in mijn geval. Ik ben inmiddels 19 weken zwanger en heb net een goede 20 weken echo gehad. Bij ons was het probleem dat mijn man te weinig sperma productie heeft. Op mijn banner zie je met hoe weinig sperma het bij ons toch gelukt is. Ik had zelf ook weinig hoop in het begin, maar dit kwam en ging in vlagen. Soms geen hoop, soms zoveel dat ik vanalles begon te voelen wat ik zelf bleek in te beelden. Ze doen IUI niet voor niets, het heeft echt zin, en is een stuk minder belastend dan IVF en ICSI. Je kan hier: de kansen vinden op zwangerschap bij IUI Resultaten IUI-behandelingen Tilburg - Fertiliteit.info. Voor een reeele kansberekening. Deze pagina zie de de resultaten afhankelijk van je leeftijd Resultaten IUI-behandelingen Tilburg - Fertiliteit.info En op deze pagina, de kansen afhankelijk van de hoeveelheid spermacellen Resultaten IUI-behandelingen Tilburg - Fertiliteit.info Succes!
Ook hier een positief verhaal.... Bij Iui poging 2 was het raak Na lang proberen, onderzoeken en hormonen! Uit de onderzoeken kwam niks: eicellen goed, zaadcellen goed! Dames, ik weet echt hoe moeilijk het is.....maar geef de moed niet op!